هدف: در این پژوهش که از نوع توصیفی- مقطعی است، نگرش دانشجویان پسر دانشگاه‌های شهر کرمان نسبت به سیگار و ارتباط آن با متغیرهای جمعیت‌شناختی، اجتماعی و خانوادگی مورد بررسی قرار گرفته است.

روش: از 558 دانشجوی پسر دانشگاه‌های شهر کرمان که به‌صورت خوشه‌ای- تصادفی انتخاب شده بودند،460 نفر به پرسش‌نامه‌ها پاسخ کامل دادند و مورد بررسی قرار گرفتند. داده‌های پژوهش به کمک یک پرسش‌نامه‌ی پژوهشگر ساخته گردآوری شد و با بهر‌ه‌گیری از روش‌های آمار توصیفی و آزمون آماری کروسکال- والیس تحلیل گردید.

یافته‌ها: نمرا ت نگرشی از 29 تا 117 و میانگین نمرات هر یک از عبارت‌های نگرشی از 7/0 تا 5/1 در نوسان بودند. از میان 29 عبارت نگرشی، بیشترین میانگین نمره (43/3) مربوط به عبارت ”سهولت دستیابی به سیگار مجوزی برای سیگار کشیدن است“ بود. پس از آن به‌ترتیب عبارت‌های ”بسیاری از عوارض سیگار در افراد غیرسیگاری هم وجود دارد“ (41/3)، و ”به‌جای منع سیگار بهتر است در جهت کم‌کردن مضرات آن تلاش کرد“ (65/2) قرار داشتند. این بررسی تفاوت معنی‌داری در زمینه‌ی متغیر مقطع تحصیلی، خرید سیگار برای والدین، و باور به زیان‌بار بودن سیگار برای تندرستی نشان داد. هم‌چنین در زمینه‌ی متغیر شغل پدر، تحصیلات پدر، تحصیلات مادر و سیگارکشیدن مادر تفاوت معنی‌دار میان آزمودنی‌های پژوهش دیده نشد. متغیرهای سیگار کشیدن دوست و تشویق دوستان به سیگار کشیدن نیز تفاوت آماری معنی‌دار نشان دادند. در زمینه‌ی دانشگاه محل تحصیل، سن، شغل مادر، سیگار کشیدن پدر، سیگارکشیدن خواهر یا برادر، تعداد استادانی که سیگار می‌کشند، سن کشیدن و محل دود کردن نخستین سیگار و دلایل سیگار کشیدن تفاوت معنی‌دار دیده نشد.

نتیجه: بین برخی ویژگی‌های جمعیت‌شناختی دانشجویان و نگرش آنان نسبت به کشیدن سیگار ارتباط وجود دارد.