دوره 27، شماره 1 - ( بهار 1400 )                   جلد 27 شماره 1 صفحات 119-104 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Malakouti S K, Keshavarz Akhlaghi A, Shirzad F, Rashedi V, Khlafbeigi M, Moradi Lakeh M et al . Urban Mental Health Initiative: Developing Interdisciplinary Collaboration, the Role of the Family Physician in Management of Severe Mentally Ill Patients. IJPCP 2021; 27 (1) :104-119
URL: http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-3130-fa.html
ملکوتی سید کاظم، کشاورز اخلاقی امیر عباس، شیرزاد فاطمه، راشدی وحید، خلف بیگی میترا، مرادی لاکه مازیار و همکاران.. طرح سلامت روان شهری: توسعه همکاری بین‌بخشی، نقش‌محوری پزشک خانواده برای مدیریت بیماران شدید روان‌پزشکی. مجله روانپزشكي و روانشناسي باليني ايران. 1400; 27 (1) :104-119

URL: http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-3130-fa.html

طرح سلامت روان شهری: توسعه همکاری بین‌بخشی، نقش‌محوری پزشک خانواده برای مدیریت بیماران شدید روان‌پزشکی
سید کاظم ملکوتی1 ، امیر عباس کشاورز اخلاقی2 ، فاطمه شیرزاد3 ، وحید راشدی4 ، میترا خلف بیگی5 ، مازیار مرادی لاکه6 ، احمد حاجبی 7
1- مرکز تحقیقات بهداشت روان، دانشکده علوم رفتاری و بهداشت روان (انستیتوی روانپزشکی تهران)، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
2- مرکز تحقیقات بهداشت روان، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
3- مرکز تحقیقات سلامت معنوی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
4- دانشکده علوم رفتاری و بهداشت روان (انستیتو روانپزشکی تهران)، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
5- گروه کاردرمانی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
6- مرکز تحقیقات سلامت خانواده، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
7- گروه روانپزشکی، مرکز تحقیقات تحقیقات اعتیاد و رفتارهای پرخطر، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران. ، hajebi.a@iums.ac.ir
چکیده:   (2926 مشاهده)
اهداف: برنامه بهداشت روان در کشور ایران از سال 1367 تصویب و در نظام مراقبت‌های اولیه به‌ویژه در مناطق روستایی ادغام شد. این برنامه طی چند دهه گذشته توسعه زیادی یافته است. با توجه به تغییرات جمعیت‌شناختی در کشور وگسترش زیاد شهرها نیاز به برنامه‌ای منسجم برای ارائه خدمات سلامت روان در مناطق شهری احساس شده است. هدف از انجام این مطالعه ارائه الگویی کاربردی برای خدمات سلامت روان در بیماران مبتلا به اختلالات روان‌پزشکی شدید در مناطق شهری بود.
مواد و روش ها: این طرح بر اساس مرور منابع، استفاده از بهترین شواهد، الگوی سازمان جهانی بهداشت، خدمات موجود در کشور، همکاری بین بخشی، شرح وظایف سازمان‌های ذی‌نفع، برخورداری از نظرات متخصصان و صاحب‌نظران ملی و بین‌المللی تدوین شد. در این الگو خدمات بهداشت روان شهری برای جمعیت صدهزار نفری برآورد شده است.
یافته ها: الگوی تدوین‌شده برای ارائه خدمات فوری روان‌پزشکی انسجام بیشتر و افزایش ظرفیت آموزشی و مهارتی میان کارکنان سرویس‌های 110، 115 ،123 و 1480 و نیز فضایی برای بستری سه تا پنج بیمار اورژانسی در جنب بیمارستان عمومی را پیشنهاد می‌کند. نظر به بیماردهی جمعیت صدهزار نفری، به خدمات جامعه‌نگر شامل دو تا سه تیم ویزیت در منزل برای پوشش هشتاد بیمار برای هر تیم و سه مرکز روزانه برای ارائه خدمات به چهل بیمار نیاز خواهیم داشت. در صورت ایجاد خدمات جامعه‌نگر، برای ارائه خدمات بستری به دوازده تخت حاد روان‌پزشکی و پنج تخت برای بستری میان‌مدت توان‌بخشی نیاز داریم. از نظر اشتغال و اسکان نیز به ترتیب پنجاه بیمار نیاز به اشتغال حمایت‌شده خواهند داشت و دو آپارتمان به مساحت حدود 60 متر برای اسکان حدود هشت نفر نیاز خواهد بود. تهیه و ارائه خدمات گفته‌شده نیاز به مشارکت همسو میان سازمان‌های ذی‌نفع دارد. پزشک خانواده در استمرار خدمات درمانی به بیماران شدید و خفیف روان‌پزشکی تحت نظارت مستمر متخصصین نقش مهمی ایفا خواهد کرد.
نتیجه گیری: برای رسیدن به الگوی مطلوب خدمات سلامت روان در شهرها به ‌گونه‌ای که بتواند خدمات جامع به بیماران در سطوح مختلف از پیشگیری و مراقبت تا درمان و بازتوانی را ارائه کند، نیاز به هماهنگی بین سازمان‌های ارائه‌دهنده این خدمات دارد. برای ایجاد چنین شبکه‌ای، استفاده از خدمات موجود، بار مالی و ساختاری کمی را به سیستم مدیریتی سلامت روان کشور تحمیل خواهد کرد.
واژه‌های کلیدی: سلامت روان، خدمات مبتنی ‌بر جامعه، سلامت روان شهری، پزشک خانواده، خدمات بستری روان‌پزشکی
متن کامل [PDF 6386 kb]   (1269 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (2252 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي اصيل | موضوع مقاله: روانپزشکی و روانشناسی
دریافت: 1398/9/2 | پذیرش: 1399/3/31 | انتشار: 1400/1/31
فهرست منابع
1. Mehrdad R. Health system in Iran. Japan Medical Association Journal. 2009;52(1):69-73.
2. Naeli J, Mogimi D. Primary care health promotion policy document. Ministry of Health, Tehran, Iran. 2007.
3. Bagyani-Mogadam H, Ehraampoosh M. Principles of Health Services. Tehran: Cherag-E Danesh. 2003.
4. Park K. Park's textbook of preventive and social medicine. Preventive Medicine in Obstet, Paediatrics and Geriatrics. 2005
5. Funk M. Integrating mental health into primary care: a global perspective: World Health Organization; 2008
6. Asadi-Lari M, Sayyari A, Akbari M, Gray D. Public health improvement in Iran-lessons from the last 20 years. Public Health. 2004;118(6):395-402. [DOI:10.1016/j.puhe.2004.05.011] [PMID]
7. Bagheri-Yazdi S, Malek-Afzali H, Shahmohammadi D, Naghavi-Ravandi M, Hekmat S. Evaluation of functions of auxiliary health workers (Behvarzes) and health volunteers in mental health care delivery in the framework of PHC system in Brojen city, Chaharmahal and Bakhtiary province. Hakim Research Journal. 2001;4(2):100-9.
8. Shahmohammadi D, Bayanzadeh S, Ehsanmanesh M. Pathway to treatment of psychiatric patient in psychiatric centers of the country. Andeeshe va Raftar. 1998;3:4-14.
9. Caracci G. Urban mental health: an international survey. International Journal of Mental Health. 2006;35(1):39-45. [DOI:10.2753/IMH0020-7411350103]
10. Sharifi V, Abolhasani F, Farhoudian A, Amin-Esmaeili M. Community Mental Health Centers in Iran: Planning Evidence-based Services. Iranian Journal of Psychiatry & Clinical Psychology. 2013;19(3):163-76.
11. Rashedi V, Malakouti K, Rudnik A. Community Mental Health Service for Older Adults in Iran, Kermanshah Univ Med Sci.2018 June;22(2):e 78947. [DOI:10.5812/jkums.78947]
12. .WHO-AIMS Report on Mental Health System in The Islamic Republic of Iran.WHO and Ministry of Health and Medical education, Tehran,the Islamic Republic of Iran,2006
13. Sharifi V. Urban mental health in Iran: challenges and future directions. Iranian Journal of Psychiatry and Behavioral Sciences. 2009;3(1):9-14.
14. Noorbala AA, Bagheri Yazdi SA, Asadi Lari M, Vaez Mahdavi MR. Mental health status of individuals fifteen years and older in Tehran-Iran (2009). Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology. 2011;16(4):479-83.
15. Noorbala AA, Yazdi SB, Yasamy M, Mohammad K. Mental health survey of the adult population in Iran. The British Journal of Psychiatry. 2004;184(1):70-3. [DOI:10.1192/bjp.184.1.70] [PMID]
16. Ministry of Health and Medical Education. A national report on registration of case with psychiatric disorder in integration of mental health in primary care program. Tehran; 2008.
17. Amini H, Sharifi V, Nejatisafa A, Arbabi M, Tabatabaie M, Alimadadi Z, et al. One year follow-up of patients with bipolar disorder admitted to Roozbeh Hospital. Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology. 2009;15(2):168-74.
18. Bolhari J, Zojaji A, Karimi-Kisomi I, Nazari-Jeirani M, Tabaee S. Urban mental health service: Primary health care model with community participation. Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology. 2011;17(2):110-5.
19. Hajebi A, Damari B, Moghaddam AV, Nasehi A, Nikfarjam A, Bolhari J. What to do to promote mental health of the society. Iranian Journal of Public Health. 2013;42(Supple1):105-12.
20. .Khayatzadeh A. Takian A. Family physician program in Iran:considerations for adapting the policy in urban settings. Arch Iran Med 2014:17:776-778
21. World Heald Organization (2009). Improving Health System and Services for Mental Health.
22. World Health Organization, World Organization of Family Doctors. Integrating mental health into primary care: a global perspective (2008)
23. WHO. 2007. Investing in mental health. (2007). World Health Organization. ISBN 92 4 156257 9.
24. اصلاحیّة دستورالعمل اجرایی خط تلفن اورژانس اجتماعی (123) ، شهریور 1388، سازمان بهزیستی کشور، معاونت امور اجتماعی، دفتر امور آسیب دیدگان اجتماعی، برنامة اورژانس اجتماعی
25. برنامة اورژانس اجتماعی، بهار 1386، سازمان بهزیستی کشور، معاونت امور اجتماعی، دفتر امور آسیب دیدگان اجتماعی.
26. دستورالعمل اجرایی مرکز مداخله در بحران (فردی، خانوادگی، اجتماعی) : مرکز اورژانس اجتماعی، سال شروع اجرا 1378، سال بازنگری 1386، سازمان بهزیستی کشور، معاونت امور اجتماعی، دفتر امور آسیب دیدگان اجتماعی.
27. Gould MS, Kalafat J, HarrisMunfakh JL, Kleinman M. An evaluation of crisis hotline outcomes part 2: Suicidal callers. Suicide and Life‐Threatening Behavior. 2007;37(3):338-52. [DOI:10.1521/suli.2007.37.3.338] [PMID]
28. Kalafat J, Gould MS, Munfakh JLH, Kleinman M. An evaluation of crisis hotline outcomes. Part 1: nonsuicidal crisis callers. Suicide and Life-Threatening Behavior. 2007;37(3):322-37. [DOI:10.1521/suli.2007.37.3.322] [PMID]
29. Gilat I, Shahar G. Emotional first aid for a suicide crisis: comparison between Telephonic hotline and internet. Psychiatry: Interpersonal and Biological Processes. 2007;70(1):12-8. [DOI:10.1521/psyc.2007.70.1.12] [PMID]
30. Bennett L, Riger S, Schewe P, Howard A, Wasco S. Effectiveness of hotline, advocacy, counseling, and shelter services for victims of domestic violence: A statewide evaluation. Journal of Interpersonal Violence. 2004;19(7):815-29. [DOI:10.1177/0886260504265687] [PMID]
31. Johnson S, Nolan F, Pilling S, Sandor A, Hoult J, McKenzie N, et al. Randomised controlled trial of acute mental health care by a crisis resolution team: the north Islington crisis study. BMJ. 2005;331(7517):599. [DOI:10.1136/bmj.38519.678148.8F] [PMID] [PMCID]
32. Irving CB, Adams CE, Rice K. Crisis intervention for people with severe mental illnesses. Cochrane Database of Systematic Reviews. 2006;4. [DOI:10.1002/14651858.CD001087.pub3]
33. Jacobs R, Barrenho E. Impact of crisis resolution and home treatment teams on psychiatric admissions in England. The British Journal of Psychiatry. 2011;199(1):71-6. [DOI:10.1192/bjp.bp.110.079830] [PMID]
34. Underwood BR. Crisis Resolution and Home Treatment in Mental Health. Edited by S. Johnson, J. Needle, J. Bindman and G. Thornicroft. Psychological Medicine. 2010;40(5):873-4. [DOI:10.1017/S003329170999170X]
35. McGlynn P. Crisis resolution and home treatment: A practical guide: Sainsbury Centre for Mental Health; 2006.
36. Farhoudian A, Sharifi V, Amini H, Basirnia A, Mesgarpour B, Mansouri N, et al. Prevalence of psychiatric disorders in Iran: A systematic review. Iranian Journal of Psychiatry. 2007;2(4):137-50.
37. Malakouti SK, Nojomi M, Panaghi L, Chimeh N, Mottaghipour Y, Joghatai MT, et al. Case-management for patients with schizophrenia in Iran: a comparative study of the clinical outcomes of mental health workers and consumers' family members as case managers. Community Mental Health Journal. 2009;45(6):447-52 [DOI:10.1007/s10597-009-9197-4] [PMID]
38. Mansouri N, Malakouti SK, Chimeh N, Rezvanifar S, Mohseni M, Mansouri E. Chronic hospitalized and household maintained consumers; characteristics and differences among referees to the Iranian society supporting individuals with Schizophrenia. Iranian Journal of Psychiatry and Behavioral Sciences. 2014;8(1):5-12.
39. Mansouri N, Chimeh N, Dehghani M, Malakouti SK, Taherkhani H, Abarashi Z. Risk factors associated with psychiatric hospitalization among Iranian schizophrenic patients. Iranian Journal of Psychiatry and Behavioral Sciences. 2013;7(2):16-23.
40. Malakouti SK, Mirabzadeh A, Nojomi M, Tonkaboni AA, Nadarkhani F, Mirzaie M, et al. Clinical outcomes and cost effectiveness of two aftercare models provided by general physicians and nurses to patients with severe mental illness. Medical Journal of the Islamic Republic of Iran. 2015;29:196.
41. Khaleghparast S, Ghanbari B, Kahani S, Malakouti K, SeyedAlinaghi S, Sudhinaraset M. The effectiveness of discharge planning on the knowledge, clinical symptoms and hospitalisation frequency of persons with schizophrenia: a longitudinal study in two hospitals in Tehran, Iran. Journal of Clinical Nursing. 2014;23(15-16):2215-22. [DOI:10.1111/jocn.12499] [PMID]
42. Moradi‐Lakeh M, Yaghoubi M, Hajebi A, Malakouti SK, Vasfi MG. Cost‐effectiveness of aftercare services for people with severe mental disorders: an analysis parallel to a randomised controlled clinical trial in Iran. Health & Social Care in the Community. 2017;25(3):1151-9 [DOI:10.1111/hsc.12416] [PMID]
43. Sharifi V, Amini H, Tehrani DM, Yasami M, Jalali RM, Sobh BP, et al. Roozbeh home care program for severe mental disorders: A preliminary report. Iranian Journal of Psychiatry. 2006;1(1):31-4.
44. Glick ID, Fleming L, DeChillo N, Meyerkopf N, Jackson C, Muscara D, et al. A controlled study of transitional day care for non-chronically-ill patients. The American Journal of Psychiatry. 1986;143(12):1551-6. [DOI:10.1176/ajp.143.12.1551] [PMID]
45. Linn MW, Caffey EM, Klett CJ, Hogarty GE, Lamb HR. Day Treatment and Psychotropic Drugs in the Aftercare of Schizophrenic Patients: A Veterans Administration Cooperative Study. Occupational Therapy in Mental Health. 1980;1(1):77-106. [DOI:10.1300/J004v01n01_06]
46. Wiersma D, Kluiter H, Nienhuis FJ, Rüphan M, Giel R. Costs and benefits of day treatment with community care for schizophrenic patients. Schizophrenia Bulletin. 1991;17(3):411-9. [DOI:10.1093/schbul/17.3.411] [PMID]
47. Creed F, Black D, Anthony P, Osborn M, Thomas P, Tomenson B. Randomised controlled trial of day patient versus inpatient psychiatric treatment. BMJ. 1990;300(6731):1033-7. [DOI:10.1136/bmj.300.6731.1033] [PMID] [PMCID]
48. Štrkalj-Ivezić S, Vrdoljak M, Mužinić L, Agius M. The impact of a rehabilitation day centre program for persons suffering from schizophrenia on quality of life, social functioning and self-esteem. Psychiatria Danubina. 2013;25(2):194-9.
49. Marshall M, Crowther R, Almaraz-Serrano A, Creed F, Sledge W, Kluiter H, et al. Systematic reviews of the effectiveness of day care for people with severe mental disorders:(1) acute day hospital versus admission;(2) vocational rehabilitation;(3) day hospital versus outpatient care. Health technology assessment (Winchester, England). 2001;5(21):1-75. [DOI:10.3310/hta5210] [PMID]
50. Lloyd C. Vocational rehabilitation and mental health: John Wiley & Sons; 2010. [DOI:10.1002/9781444319736]
51. Williams A, Fossey E, Harvey C. Sustaining employment in a social firm: use of the Work Environment Impact Scale v2. 0 to explore views of employees with psychiatric disabilities. British Journal of Occupational Therapy. 2010;73(11):531-9. [DOI:10.4276/030802210X12892992239279]
52. Warner R. The diffusion of two successful rehabilitation models. World Psychiatry. 2006;5(3):160-1.
53. Kubiak S, Roddy J, Comartin E, Tillander E. Cost analysis of long-term outcomes of an urban mental health court. Evaluation and Program Planning. 2015;52:96-106 [DOI:10.1016/j.evalprogplan.2015.04.002] [PMID]
54. Wells R, Kite B, Breckenridge E, Sunbury T. Community Mental Health Center Integrated Care Outcomes. Psychiatric Quarterly. 2018;89(4):969-82. [DOI:10.1007/s11126-018-9594-3] [PMID]
55. McKay C, Johnsen M, Stein R. Employment outcomes in Massachusetts Clubhouses. Psychiatric Rehabilitation Journal. 2005;29(1):25-33. [DOI:10.2975/29.2005.25.33] [PMID]
56. Auerbach ES. The Individual Placement and Support Model vs. the Menu Approach to Supported Employment: Where Does Occupational Therapy Fit In? Occupational Therapy in Mental Health. 2002;17(2):1-19. [DOI:10.1300/J004v17n02_01]
57. Moll S, Huff J, Detwiler L. Supported employment: Evidence for a best practice model in psychosocial rehabilitation. Canadian Journal of Occupational Therapy. 2003;70(5):298-310. [DOI:10.1177/000841740307000506] [PMID]
58. Crowther RE, Marshall M, Bond GR, Huxley P. Helping people with severe mental illness to obtain work: systematic review. BMJ. 2001;322(7280):204-8. [DOI:10.1136/bmj.322.7280.204] [PMID] [PMCID]
59. Lehman AF, Goldberg R, Dixon LB, McNary S, Postrado L, Hackman A, et al. Improving employment outcomes for persons with severe mental illnesses. Archives of General Psychiatry. 2002;59(2):165-72. [DOI:10.1001/archpsyc.59.2.165] [PMID]
60. Corrigan PW, Mueser KT, Bond GR, Drake RE, Solomon P. Principles and practice of psychiatric rehabilitation: An empirical approach: Guilford press; 2012.
61. Rogers ES, Anthony W, Kash M, Olschewski A. Systematic review of supported housing literature 1993-2008. Center for Psychiatric Rehabilitation: Boston University; 2010.
62. Tsemberis S. Housing first: The pathways model to end homelessness for people with mental illness and addiction manual. European Journal of Homelessness. 2011;5(2):235-40.
63. Chilvers R, Macdonald G, Hayes A. Supported housing for people with severe mental disorders. Cochrane Database of Systematic Reviews. 2006(4):CD000453 [DOI:10.1002/14651858.CD000453.pub2] [PMID] [PMCID]
64. Malakouti SK, Noori R, Naghavi M, Ahmad Abhari A, Nasr M, Afagh S, Salehi P, Hemati MA, Moghadamnia M. The burden of caregivers of chronic mental patients and their needs to care and therapeutic services. Hakim. 2003;6(2):1-10.
65. Damari B, Alikhani S, Riazi-Isfahani S, Hajebi A. Transition of mental health to a more responsible service in Iran. Iranian Journal of Psychiatry. 2017;12(1):36-41.
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology

Designed & Developed by : Yektaweb