دوره 22، شماره 4 - ( زمستان 1395 )                   جلد 22 شماره 4 صفحات 339-330 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mirsepassi Z, Alaghband Rad J, Sharifi V, Artounian V, Farhad Beigi P, Abdi F, et al . Dropout in Outpatient Psychiatric Clinic, Roozbeh Hospital: One Year Follow-Up. IJPCP 2017; 22 (4) :330-339
URL: http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-2689-fa.html
میرسپاسی زهرا، علاقبندراد جواد، شریفی ونداد، آرتونیان والنتین، فرهاد بیگی پروانه، عبدی ماسوله فتانه، و همکاران. و همکاران.. میزان عدم پیگیری درمان در درمانگاه سرپایی بیمارستان روزبه: پیگیری یکساله. مجله روانپزشكي و روانشناسي باليني ايران. 1395; 22 (4) :330-339

URL: http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-2689-fa.html


1- روه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران ، E-mail: z-mirsepassi@sina.tums.ac.ir
2- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران
3- گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران
4- ، پژوهشکده علوم شناختی
چکیده:   (6867 مشاهده)

هدف: اختلالات روانپزشکی در میان جمعیت عمومی و مراجعان درمانگاههای سرپایی شایع هستند، ولی فقط بخشی از افرادی که نیازمند درمانهای روانپزشکی هستند، برای بررسی تشخیصی و درمان به روانپزشک مراجعه میکنند. از بین این مراجعهکنندگان نیز تعداد اندکی درمان را پیگیری میکنند و بقیه افراد درمان را ادامه نمیدهند. این پژوهش با هدف تعیین میزان ریزش  (عدم مراجعه) بیماران به درمانگاه سرپایی بیمارستان روزبه و تعیین عوامل مرتبط با آن انجام شده است.

روش:  پرونده 400 بیمار مراجعهکننده به درمانگاه سرپایی بیمارستان روزبه در سال 1392 بررسی شد و اطلاعات لازم در چکلیستی که جمعی از متخصصان طراحی کرده بودند، یادداشت شد. دادهها به روش آزمون خی دو و رگرسیون لجستیک و با استفاده از نسخه 16 نرمافزار spss تحلیل شده است.

یافته ها: میزان ریزش در درمانگاه سرپایی 8/57 درصد بود. این میزان در درمانگاه افراد بزرگسال 58درصد و در درمانگاه کودکونوجوان 8/43درصد بهدست آمده است. بیماران با سن کمتر از 18 سال 11درصد از ریزش و بیماران 18 تا 65 سال 8/41درصد از ریزش و بیماران بیشتر از 65 سال 5درصد از ریزش را تشکیل میدادند. بیماران مرد 5/33درصد از ریزش و بیماران زن 3/24درصد از ریزش را به خود اختصاص میدادند. بین سن، سطح تحصیلات، وضعیت شغلی بیماران، منبع ارجاع و نوع تشخیص با میزان ریزش رابطه معنادار وجود داشت، اما رابطه بین جنسیت و وضعیت تأهل بیماران با میزان ریزش معنادار نبود.

نتیجه گیری:ریزش و عدم پیگیری درمان مشکلی شایع در روند درمان سرپایی بیماران مراجعهکننده به روانپزشک است که در بیماران بزرگسال میزان آن بیشتر است. به همین دلیل برنامهریزی برای انجام مداخلات لازم برای کاهش میزان ریزش بیماران ضروری به نظر میرسد.

متن کامل [PDF 4401 kb]   (2844 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (2149 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي اصيل | موضوع مقاله: روانپزشکی و روانشناسی
دریافت: 1396/1/23 | پذیرش: 1395/10/12 | انتشار: 1396/1/23

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology

Designed & Developed by : Yektaweb