گرچه خودآزاری در مراجعان به پزشکی قانونی پدیده‏ای معمول است، ولی اقدام به خودآزاری گاهی مشکلات بی‏­شماری را برای بیماران می‏آورد و پزشکان را در زمینه تشخیص با مشکل روبرو می‏کند. به طور کلی از دو گونه‏ خودآزاری: مرضی(ناشی از اختلال روانی ناخواسته) و تمارضی  (برنامه‏ریزی شده و هدفمند) می‏توان نام برد. این بررسی‏ نشان داد که از میان 1500 فرد مراجعه‏کننده به پزشکی قانونی،7/1% بطور قطعی و 7/4 نفر بطور مشکوک به خودآزاری‏ پوستی هدفمند اقدام کرده بودند. بیشترین شیوع خودآزاری در دهه سوم زندگی (6/9%) و در میان افراد متأهل (9/4%) دیده شد. خودآزاری در کسانی که تحصیلات متوسطه داشتند و در افراد بیکار بیشتر بوده است. جاهای آسیب‏دیده به‏ ترتیب، سر وصورت 36 مورد اندام‏ها 34 و تنه 16 مورد بوده است. ابزار استفاده شده برای آسیب رساندن به پوست، بیشتر اجسام برنده و نوک‏تیز بوده است.