هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ویژگی­های شخصیتی زنان قربانی با انواع خشونت و تعیین سهم ویژگی­های جمعیت­شناختی (در مقایسه با عوامل شخصیتی) در پیش­بینی خشونت علیه زنان بود. روش: بررسی توصیفی- همبستگی حاضر در شهر کرمانشاه و روی زنان متأهل مراجعه­کننده به مراکز بهداشتی- درمانی در سال 1387 انجام شد. با درنظر گرفتن وضعیت اجتماعی- اقتصادی، مناطق شهری به سه سطح پایین (40 مرکز)، متوسط (30 مرکز) و بالا (15 مرکز) تقسیم شدند و متناسب با حجم و میزان گستردگی هر سطح، به­طور تصادفی چند مرکز از هر منطقه انتخاب و در نهایت 396 نفر به روش نمونه­گیری در دسترس به دو پرسش­نامه نسخه کوتاه فهرست پنج­عاملی شخصیت (NEO-FFI) و پرسش­نامه همسرآزاری (SAQ) پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده­ها با کمک SPSS-16 و به روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام شد. یافته­ها: روان­آزرده­خویی خشونت روانی و جسمی را، وظیفه­شناسی خشونت جنسی را و برون­گرایی خشونت جسمی را پیش­بینی کرد (05/0≥p). اعتیاد مرد، سن زن و مرد، میزان تحصیل مرد، مدت زمان ازدواج و نداشتن فرزند نیز در تبیین انواع خشونت سهم داشتند (05/0≥p). نتیجه­گیری: اگرچه ویژگی­های شخصیتی در تبیین هر سه نوع خشونت سهم قابل­توجه داشتند، عوامل جمعیت­شناختی و بیماری روانی و جسمی نیز قدرت پیش­بینی­کنندگی قابل­توجهی را به خود اختصاص دادند.