هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه ترخیص بر آگاهی، نشانههای بالینی و دفعات بستری بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا انجام شد. روش: در این کارآزمایی بالینی، 46 بیمار مبتلا به اسکیزوفرنیای بستری در بیمارستانهای روانپزشکی دانشگاه علومپزشکی ایران با در نظر گرفتن معیارهای ورود، در دو گروه آزمایش و کنترل جای گرفتند. برای گروه آزمایش برنامه ترخیص که برپایه الگوی فرآیند پرستاری طراحی شده بود، بهمدت شش جلسه در بیمارستان و شش جلسه در منزل بیمار (تا سه ماه پس از ترخیص از بیمارستان) اجرا شد. برای گردآوری دادهها، پرسشنامههای گردآوری دادههای جمعیتشناختی، فهرست ترخیص و سنجش آگاهی و برای تجزیه و تحلیل آنها آزمونهای فریدمن،T مستقل، 2c، U منویتنی و مکنمار بهکار رفت. یافتهها: میزان آگاهی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل هنگام ترخیص (001/0≥p، 63/9-=t) و سه ماه پس از ترخیص (001/0≥p، 63/9-=t) بالاتر بود. از نظر نشانههای بالینی هنگام ترخیص (001/0≥p، 34/7-=t) و سه ماه پس از ترخیص (001/0≥p، 67/14-=t) گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در وضعیت بهتری بود. از نظر میزان بستریشدن نیز میان پیش وسه ماه پس از اجرای برنامه در گروه کنترل تفاوت معنیدار وجود نداشت، ولی در گروه آزمایش تفاوت معنیدار بود (001/0≥p، 87/3-=t). نتیجهگیری: زیادشدن آگاهی بیماران، افت نشانههای بالینی و کمشدن دفعات بستری از مزایای برنامه ترخیص است، که با توجه به میزان بالای برگشت و بستریشدن دوباره بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا و هزینههای کلان مراقبتی و درمانی ایشان اهمیت بیشتری پیدا میکند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |