fa
jalali
1391
5
1
gregorian
2012
8
1
18
2
online
1
fulltext
fa
هم نویسندهای بهنام و هم روانپزشکی توانا
Editorial
استاد دکتر اصغر الهی در دوم اردیبهشت ۱۳۲۳ در مشهد متولد شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در همان شهر به پایان رساند و موفق به دریافت درجه دکترا در رشته پزشکی از دانشگاه علوم پزشکی مشهد شد. دکتر الهی آموزش روانپزشکی را از سال 1355 در بیمارستان روزبه آغاز کرد، اما پیش از آن مدتی را در فرانسه گذراند. قرار بود دوره تخصصی خود را در شهر پاریس طی کند، اما غربت را تاب نیاورد و زیستن در میان مردمان سرزمین خود را ترجیح داد. دکتر الهی در معرفی خود در آخرین مجموعه داستان چاپشدهاش با عنوان «حکایت عشق و عاشقی ما» مینویسد: «دلم میخواست نویسندهای بهنام یا روانپزشکی توانا شوم. که به هیچکدام از این دو آرزوی خود دست نیافتم. با این همه هنوز امیدوارم که شاید... » خودنگاری دکتر الهی بیش از آن که ناظر به جایگاه وی در داستاننویسی معاصر یا جامعه روانپزشکی باشد مؤید فروتنی اوست: مؤلفهای اخلاقی و شخصیتی که همه دوستان و همکارانش بهعنوان یک ویژگی برجسته او از آن یاد میکنند. دکتر الهی داستاننویسی را در دهه چهل خورشیدی با مجموعه داستان «بازی» آغاز و طی سالهای دهه 50 تا 80 آثار ماندگاری را خلق کرد. وی در سال 1377 به خاطر نگارش رمان «سالمرگی» برنده جایزه معتبر ادبی بنیاد گلشیری شد. اغلب داستانهای موفق اصغر الهی بر بستر سبکی با عنوان «داستان روانشناختی» خلق شدهاند. سبکی که توسط افرادی چون صادق هدایت و دکتر غلامحسین ساعدی به داستاننویسی فارسی معرفی شد. اصغر الهی اما تکنیک و شیوهای نو نیز در داستاننویسی فارسی ابداع کرد که تکنیک «خودواگویی روانی» نام نهاده شده است. تکنیکی که در این نوشته کوتاه مجالی برای معرفی آن نیست. در زمینه روانپزشکی از دکتر الهی تنها یک تألیف بهجا مانده: «پیشدرآمدی بر روانشناسی اجتماعی: رابطه پزشک و بیمار»؛ اثری که اهمیت رابطه با بیماران را در سپهر حرفهای وی نشان میدهد. الهی در زمینه نشانهشناسی اختلالات روانی نامآور و یگانه بود؛ چنانکه در این زمینه ابداعاتی نیز داشت. متأسفانه مرگ فرصت نداد اثر او در این زمینه با عنوان «زبان روانپزشکی» به زیور طبع آراسته شود. دکتر الهی در فاصله سال های 64-1362 سردبیر نشریه «بازتاب روانشناسی» بود. وی همچنین در نیمه اول دهه 70 ریاست بیمارستان شهید نواب صفوی (ایران کنونی) را به عهده داشت. دکتر اصغر الهی از نوجوانی به بیماری روماتیسم قلبی مبتلا شد. وی در سال 1373 نیز به دنبال سکته مغزی متحمل ناتوانی بیشتر در زمینه گفتار و حرکت شد. با این وجود، وی در مدتی بیش از چهل سال ستیز با رنج بیماری و ناتوانی از پا ننشست. پنجه در پنجه مرگ انداخت، رابطه خود را با بیماران نگسست و پارهای آثار ممتاز ادبی خود را در همین دوران خلق نمود. رنجهای دکتر الهی 12 خرداد 1391 در تهران به پایان رسید.
Editorial
نویسنده، روانپزشک، اصغر الهی
87
87
http://ijpcp.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-464&slc_lang=fa&sid=1
2012/10/31
1391/8/10
Amirhossein
Jalali
Tehran University of Medical Sciences,
امیرحسین
جلالی
ahjalali@tums.ac.ir
0031947532846007546
0031947532846007546
Yes
دانشگاه علوم پزشکی تهران.
fa
افکار خودکشی و ضریب توارثپذیری آن در دوقلوهای همسان و ناهمسان
Suicide Ideation and Heritability Coefficient Among Monozygotic and Dizygotic Twins
هدف: این پژوهش با هدف بررسی افکار خودکشی بر حسب جنس، سن، وضعیت تأهل و برآورد ضریب توارثپذیری در گروهی از دوقلوهای همسان و ناهمسان انجام شده است. روش: از میان دوقلوهای شرکتکننده در مراسم سالگرد لاله و لادن، 116دوقلو شامل 66 دوقلوی همسان و50 دوقلوی ناهمسان در گروه سنی 11 تا 35 سال به مقیاس افکار خودکشی پاسخ دادند. یافتهها: تحلیل واریانس نشان داد که 80 درصد از تغییرات افکار خودکشی در دوقلوها بهواسطه تعامل متغیرهای جنس، سن و وضعیت تأهل قابل تبیین است. میزان افکار خودکشی در میان زنان بهطور معنیداری بیشتر از مردان، در نوجوانان بیشتر از جوانان و در افراد مجرد بیشتر از افراد متأهل بود. میزان ضریب توارثپذیری افکار خودکشی در میان دوقلوهای نوجوان و جوان 49/0 بود. نتیجهگیری: زنان، نوجوانان و افراد مجرد بهترتیب در مقایسه با مردان، جوانان و افراد متأهل بیشتر در معرض افکار خودکشی هستند. با توجه به توارثپذیری افکار خودکشی، رصد کردن بستگان افراد دارای افکار و اقدام بهخودکشی، بخشی از سیاستهای سلامت روان است که باید در حوزه پیشگیری اولیه و ثانویه در نظر گرفته شود.
Objectives: This study aimed to assess suicidal ideation based on gender, age, marital status and heritability coefficient estimate in a sample of 11 to 35 years-old monozygotic and dizygot twins. Method: One hundred and sixteen twins (MZ=66, DZ=50 age, 11-35) were invited to complete the Suicide Ideation Scale (SIS) in the anniversary of Laleh and Ladan. Results: Analysis of variance showed that gender, age and marital status together accounted for 80% of the total variation of suicidal ideation in twins. There were significantly higher rates of suicidal ideation between women, adolescents, and singles in comparison with men, young people, and married people, respectively. The heritability coefficient in adolescent and young twins was 0.49. Conclusion: The findings suggest that women, adolescents and single people, respectively, compared to men, young people and married people are at higher risk of suicidal ideation. Regarding heritability of suicidal ideation, supervising of significant others to people with suicide ideation must be considered in mental health policy making in the field of primary and secondary prevention.
suicide ideation, heritability coefficient, twin, adolescent, young
افکار خودکشی، ضریب توارثپذیری، دوقلو، نوجوان، جوان
88
98
http://ijpcp.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-474&slc_lang=fa&sid=1
2012/10/312012/11/21
1391/9/1
Zahra
Fadaee
Family Research Center
زهرا
فدایی
0031947532846006901
0031947532846006901
No
پژوهشکده خانواده
Ahmad
Ashouri
Tehran University of Medical sciences
احمد
عاشوری
a-ashouri@tums.ac.ir
0031947532846006902
0031947532846006902
Yes
گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران،
Mojtaba
Habibi
Family Research Center,
مجتبی
حبیبی
0031947532846006903
0031947532846006903
No
پژوهشکده خانواده
Gholam-reza
Dehshiri
Azahra University
غلامرضا
دهشیری
0031947532846006904
0031947532846006904
No
دانشگاه الزهرا
Atefe
Karimzadeh
Tehran University
عاطفه
کریمزاده
0031947532846006905
0031947532846006905
No
دانشگاه تهران
fa
نقش افسردگی، استرس ، شادکامی و حمایت اجتماعی در شناسایی افکار خودکشی دانشجویان
The Role of Depression, Stress, Happiness and Social Support in dentifying Suicidal Thoughts in Students
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی میزان پیشبینیکنندگی سازههای روانشناختی استرس زندگی، افسردگی، شادکامی و حمایت اجتماعی درباره میزان افکار خودکشی دانشجویان بود. روش: 1094 دانشجوی دختر و پسر ساکن در خوابگاههای کوی دانشگاه تهران به مقیاس اندیشهپردازی خودکشی (SIS)، پرسشنامه افسردگی دانشجویان (USDI)، پرسشنامه استرس زندگی دانشجویی (SLSI)، مقیاس شادکامی آکسفورد (OHS) و مقیاس حمایت اجتماعی (SS) پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل دادهها با روش همبستگی و رگرسیون انجام شد. یافتهها: سازههای شادکامی، افسردگی، استرس و حمایت اجتماعی توانستند 76 درصد تغییرات افکار خودکشی دانشجویان را تبیین کنند. افسردگی بیشترین مقدار رابطه و قدرت پیشبینیکنندگی را در مورد افکار خودکشی داشت. نتیجهگیری: سازه افسردگی میتواند به مثابه یک متغیر پیشبین کارآمد در شناسایی افکار خودکشی دانشجویان بهحساب آید.
Objectives: This study has investigated the predictive value of psychological constructs including stressfulness of life, depression, happiness and social support on the rate of suicidal thoughts in students. Method: The study sample included 1094 boys and girls residing in the Tehran University’s student dormitory. The participants completed Suicidal Ideation Scale (SIS), Student Depression Scale (SDS), Student Life Stress Inventory (SLSI), Oxford Happiness Scale (OHS), and Social Support (SS) scale. Results: The statistical data analysis using multiple regression techniques showed that happiness, depression, stress and social support account for 76 percent of the changes in students’ suicidal thoughts. In addition, the results showed that depression has the strongest predictive power of suicidal thoughts. Conclusion: Depression and related structural variables could be used for predicting and efficiently identifying students’ suicidal thoughts.
suicidal thought, student depression, stress, happiness, social support
خودکشی، دانشجو، افسردگی، استرس، شادکامی، حمایت اجتماعی
99
107
http://ijpcp.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-465&slc_lang=fa&sid=1
2012/10/312012/11/212012/10/31
1391/8/10
Hamid
Poursharifi
Faculty of Psychology and Education, Tabriz University, Tabriz, Iran
حمید
پورشریفی
0031947532846006800
0031947532846006800
No
گروه روانشناسی دانشکده روانشناسی و علومتربیتی دانشگاه تبریز
, Mojtaba
Habibi
Family Research Center, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran, IR.
مجتبی
حبیبی
mo_habibi@sbu.ac.ir
0031947532846006801
0031947532846006801
Yes
پژوهشکده خانواده دانشگاه شهید بهشتی.
Fariba
Zarani
Faculty of Psychology and Education, University of Tehran, Tehran, Iran
فریبا
زرانی
0031947532846006802
0031947532846006802
No
گروه روانشناسی دانشکده روانشناسی و علومتربیتی دانشگاه تهران
Ahmad
Ashouri
Tehran University of Medical sciences, Tehran Institute of Psychiatry, Mental Health Research Center, Tehran, Iran
احمد
عاشوری
0031947532846006803
0031947532846006803
No
دانشگاه علومپزشکی تهران
Mitra
Hefazi
Tehran University of Medical sciences, Tehran Institute of Psychiatry, Mental Health Research Center, Tehran, Iran
میترا
حفاظی
0031947532846006804
0031947532846006804
No
دانشگاه علومپزشکی تهران، مرکز تحقیقات بهداشت روان
Ahmad
Hajebi
Tehran University of Medical sciences, Tehran Institute of Psychiatry, Mental Health Research Center, Tehran, Iran
احمد
حاجبی
0031947532846006805
0031947532846006805
No
دانشگاه علومپزشکی تهران، مرکز تحقیقات بهداشت روان
Jafar
Bolhari
Tehran University of Medical sciences, Tehran Institute of Psychiatry, Mental Health Research Center, Tehran, Iran
جعفر
بوالهری
0031947532846006806
0031947532846006806
No
دانشگاه علومپزشکی تهران، مرکز تحقیقات بهداشت روان، انستیتو روانپزشکی تهران
fa
نیازسنجی آموزشی از دستیاران روانپزشکی دانشگاه علومپزشکی اصفهان درباره خودکشی: یک پژوهش کیفی
Assessment of Educational Needs on Suicide Prevention in Residents of Psychiatry at Isfahan University of Medical Sciences: A Qualitative Study
هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین نیازها و الویتهای مربوط به موضوع خودکشی، به نیازسنجی آموزشی از دستیاران روانپزشکی دانشگاه علومپزشکی اصفهان پرداخت. روش: در پژوهش کیفی و پدیدارشناختی حاضر، با روش نمونهگیری مبتنی بر هدف، 16 نفر از دستیاران روانپزشکی دانشگاه علومپزشکی اصفهان مورد بررسی قرار گرفتند. دادهها با مصاحبه بدونساختار و بحث گروهی گردآوری و به روش هفتمرحلهای کلایزی تجزیه و تحلیل شد. یافتهها: یافتههای بهدستآمده از مصاحبه در 1015 کد و در نهایت در سه دسته اصلی با عنوانهای «نیاز در حیطه آموزش»، «نیاز در حیطه فرآیندها و امکانات» و «نیاز در حیطه منابع انسانی» قرار گرفتند. از مهمترین نیازهای آزمودنیها میتوان به نیاز به آموزش درباره شناخت علل خودکشی، مباحث روانشناختی مربوط به خودکشی و آموزش مهارتهای عملی در برخورد با خودکشی اشاره کرد. نتیجهگیری: برنامه آموزشی موجود، برآورنده نیازهای آموزشی دستیاران روانپزشکی در ارتباط با واقعیتهای روزمره خودکشی نیست. بنابراین لزوم بازنگری برنامه آموزشی در این زمینه احساس میشود.
Objectives: “Need assessment” is considered as the process of evaluation of needs in a specific domain, which is fundamental for quality improvement of health education and research. As suicide is one the most important problems in public health, it would be expected that all psychiatric residents should have adequate knowledge and skills to play their different roles in the field. This study was designed to assess educational needs of psychiatric residents at Isfahan University of Medical Sciences with the aim of determining the priorities and needs about suicide. Method: This qualitative phenomenological study was based on triangulation method. Sixteen psychiatric residents at Isfahan University of Medical Sciences were recruited using purposive sampling method. Data were gathered by interview and group debates and analyzed based on Colaizzi’s seven-step model. Results: The findings of this study encoded 1015 codes, distributed in three main domains: “educational needs” (to recognize causes and risk factors, psychological education, and training practical skills against suicide), “needs in process and facilities” and “human resources needs”. Conclusion: This study revealed multiple educational needs in the field of suicide. On the other hand, the current educational program could not fulfill the needs of psychiatric residents with regard to the contemporary realities of suicide. This finding mandates the revision of current educational programs.
need assessment, psychiatric residents, suicide
نیازسنجی، دستیار روانپزشکی، خودکشی
108
114
http://ijpcp.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-466&slc_lang=fa&sid=1
2012/10/312012/11/212012/10/312012/10/31
1391/8/10
Mahin
Aminoroaia
Behavioral Sciences Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
مهین
امین الرعایا
0031947532846006807
0031947532846006807
No
مرکز تحقیقات علومرفتاری؛ دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
Majid
Barekatain
Behavioral Sciences Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan
مجید
برکتین
0031947532846006808
0031947532846006808
No
مرکز تحقیقات علومرفتاری، دانشگاه علومپزشکی اصفهان،
Abbass
Attari
Behavioral Sciences Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
عباس
عطاری
barekatain@med.mui.ac.ir
0031947532846006809
0031947532846006809
Yes
مرکز تحقیقات علومرفتاری، دانشگاه علومپزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
fa
اثربخشی الگویی از درمان جامع در مقایسه با درمانهای رایج در پیگیری دوساله کودکان و نوجوانان مبتلا به روانپریشی بار نخست
The Efficacy of an Integrated Treatment in Comparison with Treatment as Usual in a Group of Children and Adolescents with First-Episode Psychosis during a Two Year Follow-up
هدف: هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی الگویی از درمان جامع در مقایسه با درمانهای رایج برای کودکان و نوجوانان مبتلا به نخستین رویداد روانپریشی (FEP) در یک پیگیری دوساله بود. روش: در یک کارآزمایی بالینی 40 بیمار بستری در بخش کودک و نوجوان بیمارستان روزبه که بر مبنای معیارهای تشخیصی DSM-IV، به FEP مبتلا بودند، بهصورت تصادفی در دو گروه درمان رایج و درمان جامع قرار گرفتند. ارزیابیها در زمان بستری، ترخیص و در فواصل 6، 12، 18 و 24 ماه انجام شد. برای گردآوری دادهها برنامه کودکان برای اختلالهای عاطفی و اسکیزوفرنیا، تشخیص کنونی و طولعمر (K-SADS-PL)، مقیاس نشانگان مثبت و منفی ((PANSS، مقیاس نمرهگذاری شیدایی یانگ (Y-MRS)، پرسشنامه افسردگی کودکان (CDI)، مقیاس نمرهگذاری افسردگی همیلتون (HDRS)، مقیاس ارزیابی کلی کارکرد (GAF) و مقیاس ارزیابی کلی کودکان (CGAS) بهکار رفت. تجزیه و تحلیل دادهها به روش 2c و t مستقل برای متغیرهای کیفی و رگرسیون با اثر تصادفی برای متغیرهای کمی انجام شد. یافتهها: شمار بازگشتها و مدت تداوم آنها در بیماران گروه جامع کمتر از گروه رایج بود. در هر دو گروه بهبودی قابلتوجهی بهدست آمد و مقایسه دو گروه در دورههای پیگیری گوناگون تفاوت معنیدار نشان نداد. نتیجهگیری: درمان جامع میتواند میزان بازگشت را در کودکان و نوجوانان مبتلا به FEP کاهش دهد.
Objectives: This study aimed to compare the efficacy of an integrated treatment (IT) versus treatment as usual (TAU) in a group of inpatient children and adolescents with first episode psychosis (FEP) during a two year follow-up. Method: In a randomized controlled trial, 40 children and adolescents with FEP based on DSM-IV criteria were recruited from referrals to Robe Hospital (Tehran, Iran). They were divided into a TAU group (N=20), and an IT group (N=20) who received a low dose of atypical antipsychotic medications and family psycho-education program, and were followed up by telephone contacts. All participants were evaluated at admission and discharge as well as in 6, 12, 18 and 24 month intervals using the Kiddie-Schedule for Affective Disorders and Schizophrenia-Present and Lifetime Version-Persian Version (K-SADS-PL-PV), Positive and Negative Syndrome Scale (PANSS), Young Mania Rating Scale (YMRS), Children's Depression Inventory (CDI), Hamilton Depression Rating Scale (HAM-D), Global Assessment of Functioning Scale (GAF), and Children Global Assessment Scale (CGAS). Statistical methods consisted of analysis of independent t and c2 for qualitative variables, and random effect regression model for quantitative variables. Results: The two groups showed significant improvement in all outcome measures at different time-points. The rate and duration of recurrences were lower in the IT group compared to the TAU group. All of the other outcome measures were comparable in the two groups and there was no difference between them in different follow-up periods. Conclusion: Integrated treatment may decrease the rate and duration of recurrences in children and adolescents with FEP.
first episode psychosis, children, adolescents, treatment as usual, efficacy
روانپریشی بار نخست، کودک و نوجوان، درمان جامع، پیگیری
115
137
http://ijpcp.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-467&slc_lang=fa&sid=1
2012/10/312012/11/212012/10/312012/10/312012/10/31
1391/8/10
Zahra
Shahrivar
Roozbeh Hospital
زهرا
شهریور
sharivar@sina.tums.ac.ir
0031947532846007487
0031947532846007487
Yes
دانشگاه علومپزشکی تهران، دپارتمان روانپزشکی کودک و نوجوان.
Javad
Alaghband-rad
Roozbeh Hospital, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
جواد
علاقبندراد
0031947532846007488
0031947532846007488
No
دانشگاه علومپزشکی تهران
Javad
Mahmoudi Gharaie
Roozbeh Hospital, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
جواد
محمودیقرائی
0031947532846007489
0031947532846007489
No
دانشگاه علومپزشکی تهران
Arshia
Seddigh
Roozbeh Hospital, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
ارشیا
صدیق
0031947532846007490
0031947532846007490
No
دانشگاه علومپزشکی تهران، بیمارستان روزبه.
Niloofar
Salesian
Roozbeh Hospital, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
نیلوفر
ثالثیان
0031947532846007491
0031947532846007491
No
دانشگاه علومپزشکی تهران، بیمارستان روزبه.
Mohsen
Jalali Roodsari
Roozbeh Hospital, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
محسن
جلالی رودسری
0031947532846007492
0031947532846007492
No
دانشگاه علومپزشکی تهران، بیمارستان روزبه.
Payam
Sobhe Bidari
Roozbeh Hospital, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
پیام
صبح بیداری
0031947532846007493
0031947532846007493
No
دانشگاه علومپزشکی تهران، بیمارستان روزبه.
fa
عوامل پیشبینیکننده پیامد کوتاهمدت اختلال دوقطبی نوع یک در کودکان و نوجوانان
Short-time Outcome Predictors of Bipolar Disorder Type I in Children and Adolescents
هدف: هدف پژوهش حاضر شناسایی عوامل جمعیتشناختی و بالینی پیشبینیکننده پیامد کلی اختلال دوقطبی نوع یک در کودکان و نوجوانان در پیگیریهای سه و ششماهه بود. روش: طرح پژوهش از نوع طولی و آیندهنگر بود. 80 کودک و نوجوان بستری در بیمارستان روزبه با تشخیص اختلال دوقطبی نوع یک، بهصورت در دسترس وارد پژوهش شدند. ابزارهای پژوهش هنگام بستری و زمان ترخیص و دو دوره پیگیری سه و ششماهه در مورد آزمودنیها تکمیل شدند؛ پرسشنامه دادههای جمعیتشناختی، برنامه کودکان برای اختلالهای عاطفی و اسکیزوفرنیا، تشخیص کنونی و طولعمر (K-SADS-PL)، مقیاس نمرهگذاری شیدایی یانگ (YMRS)، پرسشنامه افسردگی کودکان (CDI)، پرسشنامه افسردگی بک (BDI) و برداشت کلی بالینی (CGI). ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیری برای تحلیل دادهها بهکار رفت. یافتهها: شدت نشانههای شیدایی در پیگیری ششماهه با پسربودن (01/0=p) و شدت شیدایی در بدو بستری (04/0=p) همبستگی مثبت داشت. میزان بازگشت در پیگیری ششماهه با وجود روانپریشی در بدو بستری همبستگی مثبت (05/0>p) داشت. شدت کلی اختلال در ماه ششم با مدت زمانی که از شروع نخسیتن نشانهها تا دریافت درمان روانپزشکی میگذشت ارتباط مثبت داشت (03/0=p). نتیجهگیری: برخی ویژگیهای جمعیتشناختی و بالینی در پیشبینی سیر بیماری و پاسخ به درمان نقش دارند.
Objectives: This study aimed to evaluate the three and six month clinical and demographic outcome predictors (recurrence rate, the rate of hospitalization, severity of illness and recovery rates) in a group of children and adolescents with type I bipolar disorders. Method: The participants of this longitudinal and prospective study were 80 children and adolescents admitted in Roozbeh Hospital, Tehran, Iran with a diagnosis of type I bipolar disorder. Consecutive referrals were included in a prospective cohort. The participants were evaluated at admission, discharge, and follow-up at 3 and 6 months, using demographic questionnaire, Kiddie-Schedule for Affective Disorders and Schizophrenia-Present and Lifetime Version-Persian Version (K-SADS-PL-PV), Young Mania Rating Scale (Y-MRS), Children Depression Inventory (CDI), Beck Depression Inventory (BDI), and Clinical Global Impression (CGI). The Pearson correlation coefficient and multivariate regressions were used for data analysis. Results: The 6-month follow-up showed that there was a positive correlation between the severity of mania with male gender (p=0.01) and the severity of mania at admission (p=0.04). The rate of recurrence at the 6-month follow-up was correlated (p=0.05, r=0.22) with psychosis at admission. The duration of untreated disorder (p=0.03) had a positive correlation with the severity of global impairment at the 6 month follow-up. Conclusion: This study confirms the role of some demographic and clinical features in predicting the course of disease and response to treatment.
bipolar disorder, child and adolescent, outcome, predictor
اختلال دوقطبی، کودک و نوجوان، پیامد، پیشبینی، عوامل جمعیتشناختی، عوامل بالینی
128
137
http://ijpcp.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-468&slc_lang=fa&sid=1
2012/10/312012/11/212012/10/312012/10/312012/10/312012/10/31
1391/8/10
Parviz
Molavi
Ardabil University of Medical Sciences, Ardabil, Iran
پرویز
مولوی
0031947532846006849
0031947532846006849
No
دانشیار دانشگاه علومپزشکی اردبیل
Zahra
Shahrivar
Tehran University of Medical Sciences
زهرا
شهریور
sharivar@sina.tums.ac.ir
0031947532846006850
0031947532846006850
Yes
دانشگاه علومپزشکی تهران، بیمارستان روزبه.
Javad
Mahmoodi Gharaee
Roozbeh Hospital, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
جواد
محمودی قرائی
0031947532846006851
0031947532846006851
No
دانشگاه علومپزشکی تهران، بیمارستان روزبه
Sajjad
Basharpoor
University of Mohaghegh Ardebili, Iran
سجاد
بشرپور
0031947532846006852
0031947532846006852
No
دانشگاه محقق اردبیلی
Afshan
Sharghi
Ardabil University of Medical Sciences, Ardabil, Iran
افشان
شرقی
0031947532846006853
0031947532846006853
No
دانشگاه علومپزشکی اردبیل
Fatemeh
Nikparvar
hahid Beheshti University, Tehran, Iran
فاطمه
نیکپرور
0031947532846006854
0031947532846006854
No
دانشگاه شهید بهشتی تهران
fa
کیفیت پژوهشهای شیوع اختلالهای روانپزشکی در ایران
Quality of Studies on the Prevalence of Psychiatric Disorders in Iran
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی کیفیت پژوهشهای انجام شده در زمینه شیوع اختلالهای روانپزشکی در ایران بود. روش: پژوهشهای انجامشده در زمینه شیوع کلی اختلالهای روانپزشکی در جمعیت عمومی و جمعیت دانشآموزی بالای 15 سال ایران بر پایه جستوجو در بانکهای اطلاعاتی PubMed،ISI WOS ، PsycINFO، CINAHL، Irandoc، EMBASE، IranPsych، IranMedex و SID و منابع غیرالکترونیکی مانند کتابچههای چکیده مقالهها مورد بررسی قرار گرفت. شاخصهای کیفیت پژوهشها در این مطالعه عبارت بودند از: توضیح دقیق پرسشهای پژوهش، نمونهگیری تصادفی، معرفبودن نمونه پژوهش برای جامعه هدف، کاربرد روش اندازهگیری یکسان برای کل نمونه، کاربرد ابزارهای روا و پایا و تحلیل مناسب دادهها. یافتهها: از میان پژوهشهای مربوط به شیوع کلی اختلالهای روانپزشکی در کشور، تنها مواردی که نمونهگیری تصادفی داشتند (43 مورد)، در پژوهش حاضر بررسی شدند. از این تعداد، تنها در نزدیک 40 درصد پژوهشها، ویژگیهای نمونه مورد بررسی معرف ویژگیهای جامعه هدف بود و در بیش از 25 درصد موارد، روایی و پایایی نسخه فارسی ابزارها بررسی یا گزارش نشده بود. درکل، نزدیک به یکسوم پژوهشها از کیفیت مناسب (نمونهگیری تصادفی، کاربرد ابزارهای روا و پایا و نمونه معرف جامعه هدف) برخوردار بودند. نتیجهگیری: این پژوهش که بخشی از یک مرور نظاممند بود، هرچند تنها روی گروهی از پژوهشهای شیوع اختلالهای روانپزشکی در کشور انجام شد، نشانگر رعایتنشدن شاخصهای مهم کیفی در بخش قابلتوجهی از پژوهشها بود. پیشنهاد میشود در برنامهریزیهای پژوهشی بهجای تأکید صرف بر افزایش کمی پژوهشها، سیاستهای مشخصی برای ارتقای کیفیت آنها در نظر گرفته شود.
Objectives: The aim of this research was to investigate the quality of studies on the prevalence of psychiatric disorders in Iran. Method: All studies on the prevalence of psychiatric disorders among Iraniangeneral population as well as school children over 15 were identified through searching several databases including PubMed, ISI WOS, PsychINFO, CINAHL, Irandoc, EMBASE, IranPsych, IranMedex, and Scientific Information Database as well as reference lists of the accessed documents, unpublished reports, conference proceedings and dissertations. The original studies, which contained an estimation of the prevalence of “any psychiatric disorder” (overall prevalence) among a sample of general population or high school students in the country were selected. A quality assessment checklist was developed based on the following criteria: accurate description of research questions, random sampling, representativeness of the study sample for a defined target population, using the same method of data collection for the entire sample, using valid and reliable tools, and proper analysis of the results. Results: The assessment was performed on those studies on the prevalence of any psychiatric disorder in the country that had used random sampling (43 studies). It showed that in only about 40% of the studies the sample was representative of the target population. In more than 25% of the studies, validity and reliability of the Persian translation of the instruments were not assessed or were not reported. In total, nearly a third of studies had acceptable quality (random sampling, application of valid and reliable tools, and sample representing the target population). Conclusion: Although this research - as part of a systematic review-was based only on a group of prevalence studies in psychiatric disorders, its findings indicated that a significant proportion of these studies are non-compliant with key quality measures. Instead of mere emphasis on increasing the number and quantity of studies, policy makers should employ strategies to improve research quality.
prevalence, epidemiology, mental disorders, Iran
بررسی کیفیت، شیوع، همهگیرشناسی، اختلالهای روانی، ایران
138
149
http://ijpcp.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-469&slc_lang=fa&sid=1
2012/10/312012/11/212012/10/312012/10/312012/10/312012/10/312012/10/31
1391/8/10
Vandad
Sharifi
Roozbeh Hospital, Tehran University of Medical Sciences
ونداد
شریفی
vsharifi@tums.ac.ir
0031947532846007498
0031947532846007498
Yes
دانشگاه علومپزشکی و خدمات بهداشتی- درمانی تهران،
Bita
Mesgarpour
Medical University of Vienna, Vienna
بیتا
مسگرپور
0031947532846007499
0031947532846007499
No
دانشگاه پزشکی وین
Anahita
Basirnia
Tehran University of Medical Sciences
آناهیتا
بصیرنیا
0031947532846007500
0031947532846007500
No
دانشگاه علومپزشکی تهران
Masoomeh
Amin-Esmaeeli
Iranian Research Center for HIV/AIDS (IRCHA), Tehran, Iran
معصومه
امیناسماعیلی
0031947532846007501
0031947532846007501
No
مرکز تحقیقات ایدز دانشگاه علومپزشکی تهران
Ali
Farhoudian
Iranian Research Center for Substance Abuse and Dependence, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran
علی
فرهودیان
0031947532846007502
0031947532846007502
No
استادیار دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، مرکز تحقیقات سوءمصرف و وابستگی به مواد
Homayoun
Amini
ehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
همایون
امینی
0031947532846007503
0031947532846007503
No
دانشگاه علومپزشکی تهران
Mohmmad Reza
Mohammadi
Tehran University of Medical Sciences
محمدرضا
محمدی
0031947532846007504
0031947532846007504
No
دانشگاه علومپزشکی تهران
Afarin
Rahimi-Movaghar
ranian Research Center for HIV/AIDS (IRCHA), Tehran, Iran
آفرین
رحیمیموقر
0031947532846007505
0031947532846007505
No
دانشگاه علومپزشکی تهران،
Niloofar
Salesian
Mental Health ACT, Canberra, Australia
نیلوفر
ثالثیان
0031947532846007506
0031947532846007506
No
خدمات بهداشتی ACT،
Reza
Yousefi-Nooraie
McMaster University, Hamilton, Ontario, Canada.
رضا
یوسفی نورایی
0031947532846007507
0031947532846007507
No
دانشگاه مکمستر
fa
ویژگیهای روانسنجی سیاهه خودمدیریتی درد (PSMC) در بیماران مبتلا به درد مزمن
Psychometric characteristics of Pain Self-Management Checklist (PSMC) in Patients with Chronic Pain
هدف: بررسی ویژگیهای روانسنجی سیاهه خودمدیریتی درد (PSMC) در بیماران مبتلا به درد مزمن، هدف پژوهش حاضر بود. روش: با کاربرد نمونهگیری در دسترس، 186 بیمار مبتلا به درد مزمن از دو شهر اردبیل (100 نفر) و تهران (86 نفر) مورد بررسی قرار گرفتند. 30 نفر دیگر نیز برای محاسبه پایایی بازآزمایی بررسی شدند. برای گردآوری دادهها افزون بر سیاهه خودمدیریتی درد (PSMC)، پرسشنامه ناتوانی جسمی (PDQ)، نسخه 21گویهای مقیاس افسردگی، اضطراب، استرس (DASS-21)، پرسشنامه چندوجهی درد (MPI) و پرسشنامه موردیابی درد مزمن بهکار رفت. برای ارزیابی روایی، همبستگی PSMC با سایر ابزارها بررسی و پایایی نیز به روشهای آلفای کرونباخ و آزمون- بازآزمون محاسبه شد. یافتهها: PSMC با مهمترین سازههای همابتلای درد (افسردگی، اضطراب، استرس و ناتوانی جسمی) همبستگی بالا داشت و بنابراین از اعتبار سازه مناسبی برخوردار بود. پایایی PSMC نیز به دو روش آلفای کرونباخ و آزمون- بازآزمون مناسب بود. نتیجهگیری: PSMC از ویژگیهای روانسنجی مناسب برای کاربرد در جمعیت ایرانی برخوردار است.
Objectives: The purpose of this research was to investigate the psychometric characteristics of Pain Self-Management Checklist (PSMC) in the population with chronic pain. Method: First, the checklist was administered to 186 patients with chronic pain, selected through random sampling in Tehran (n=86) and Ardebil (n=100). Then, test-retest reliability coefficient was evaluated with another 30 patients with chronic pain. In addition to the PSMC, some other checklists including Physical Disability Questionnaire (PDQ), Depression, Anxiety, Stress Scale (DASS-21), Multidimensional Pain Inventory (MPI), and chronic pain case-finding questionnaire were used for data collection. To validate the PSMC, its correlation with other instruments was investigated, and the reliability was calculated using Chronbach’s alpha and test-retest. Results: The results indicated that this checklist has high correlation with most important pain co-morbidity constructs (depression, anxiety, stress and physical disability). Therefore, it has appropriate construct validity. Moreover, the reliability of this checklist using Chronbach’s alpha and test-retest was appropriate. Conclusion: This study provides evidence for the advantage of using this checklist for Iranian patients.
chronic pain, validity, reliability
سیاهه خودمدیریتی درد، روایی، پایایی، درد مزمن
150
156
http://ijpcp.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-470&slc_lang=fa&sid=1
2012/10/312012/11/212012/10/312012/10/312012/10/312012/10/312012/10/312012/10/31
1391/8/10
Milad
Abedi Ghelich Gheshlaghi
Shahed University,
میلاد
عابدی قلیچقشلاقی
mld_abedi@yahoo.com
0031947532846006833
0031947532846006833
Yes
دانشگاه شاهد.
Mohammad Ali
Asghari-moghaddam
Shahed University,
محمدعلی
اصغریمقدم
0031947532846006834
0031947532846006834
No
دانشگاه شاهد
Marziye
Khalilzade Poshtgol
Shahed University,
مرضیه
خلیلزاده پشتگل
0031947532846006835
0031947532846006835
No
دانشگاه شاهد
fa
تأثیر راهبردهای شاکرانه بر عاطفه مثبت، شادکامی و خوشبینی
Effect of Gratitude Strategies on Positive Affectivity, Happiness and Optimism
هدف: هدف پژوهش حاضر، پاسخگویی به این پرسش بود که آیا راهبردهای گوناگون شکرگزاری میتواند عاطفه مثبت، شادکامی و خوشبینی را در ایرانیانی که عاطفه مثبت پایینی دارند، فزونی بخشد؟ روش: در پژوهش شبهتجربی حاضر، با کاربرد طرح پیشآزمون- پسآزمون، ابتدا 636 آزمودنی از دانشگاههای شاهد، ولیعصر (عج) و علم و فرهنگ با روش نمونهگیری خوشهای انتخاب و سپس از میان آنان بر پایه نمره برش عاطفه مثبت پایین، 96 آزمودنی برگزیده شد، که در نهایت بر پایه رضایت به شرکت در پژوهش، 62 آزمودنیِ باقیمانده بهطور تصادفی در هفت گروه (راهبردهای شاکرانه و خنثی مربوط به سه الگوی امونس، سلیگمن و کلامی- عملی و یک گروه کنترل) جایگزین شدند و دستورالعملهای جداگانه را در پاکتهای مخصوص به خود دریافت کردند. دادهها با مقیاس عواطف مثبت و منفی (PANAS)، پرسشنامه شادکامی آکسفورد (OHQ) و آزمون جهتگیری زندگی (LOT) گردآوری شد. پس از اُفت آزمودنیها، دادههای مربوط به 50 آزمودنی با روشهای آماری کروسکالوالیس و U منویتنی تحلیل شدند. یافتهها: یافتهها نشانگر افزایش عاطفه مثبت در اثر راهبردهای شکرگزاری سلیگمن و کلامی- عملی (02/0=p) و افزایش شادکامی (04/0=p) در اثر هر سه راهبرد شاکرانه امونس، سلیگمن و کلامی- عملی بود. نتیجهگیری: یافتههای پژوهش حاضر بیانگر تأثیر بهکارگیری راهبردهای شکرگزاری بر گسترش عاطفه مثبت و شادکامی است.
Objectives: The aim of this study was to find out if gratitude can increase positive affectivity, happiness and optimism in Iranians with low positive affectivity. Method: In this quasi-experimental study, 636 students of three Iranian Universities (Shahed, Vliasr, and University of Sience and Culture) were chosen using pretest-posttest method. Then 96 low positive affect subjects were chosen. Finally, 62 subjects completed satisfaction form and were assigned randomly into seven groups (Gratitude and Neutral Strategies based on the Emmons, Seligman and Verbal-Action patterns, and a Control group), and received separate instructions in specific envelopes. The data required were collected Positive And Negative Affect Scale (PANAS), Oxford Happiness Questionnaire (OHQ), and Life Orientation Test (LOT). Then the data of 50 participants were analyzed with Kruskal-Wallis and Mann-Whitney U statistical methods. Results: The results showed significant increase in positive affects by Seligman and V-A strategies (p=0.20), and increase in happiness by Emmons, Seligman and V-A strategies (p=0.04). Conclusion: The results confirmed the effect of the above three training strategies on the expansion of positive affectivity and happiness.
affectivity, gratitude, happiness, optimism
عاطفه، شکرگزاری، شادکامی، خوشبینی
157
166
http://ijpcp.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-471&slc_lang=fa&sid=1
2012/10/312012/11/212012/10/312012/10/312012/10/312012/10/312012/10/312012/10/312012/10/31
1391/8/10
Zeynab
Lashani
Shahed University, Tehran, Iran
زینب
لشنی
Lashani@shahed.ac.ir
0031947532846007494
0031947532846007494
Yes
دانشگاه شاهد.
Mohammad Reza
Shaeiri
Shahed University, Tehran, Iran
محمدرضا
شعیری
0031947532846007495
0031947532846007495
No
دانشگاه شاهد
Mohammad Ali
Asghari-Moghadam
Shahed University, Tehran, Iran
محمدعلی
اصغریمقدم
0031947532846007496
0031947532846007496
No
دانشگاه شاهد
Mahmoud
Golzari
Allameh Tabatabai University, Tehran, Iran
محمود
گلزاری
0031947532846007497
0031947532846007497
No
دانشگاه علامه طباطبایی
fa
خاطرهای از کربنات لیتیوم
Letter to the Editor
در سال1356 که بنده بهعنوان دستیار روانپزشکی در دانشگاه اصفهان شروع بهکار کردم استفاده از لیتیوم بین روانپزشکان اصفهان که تعدادشان از انگشتان یک دست کمتر بود معمول نبود. آن روزها برای درمان فاز مانیا از هالوپریدول1 (سرنیس2)، کلرپرومازین3 (لارگاکتیل4)، پرفنازین5 (تریلافون6، فنتازین7) و الکتروشوک8 (ECT) استفاده میشد.تجویز والپروات سدیم9 و کاربامازپین10 هم معمول نبود. کتاب درسی ما آن روزها فریدمن-کاپلان11چاپ 1975 و سیناپس همان سال بود.کاپلان دومین چاپ خود را داشت.در سال1356 با تأسیس گروه روانپزشکی دانشگاه اصفهان که توسط اساتید متخصص از آمریکا اداره میشد، کربنات لیتیوم بهعنوان داروی اصلی اختلالات خلقی که آن روزها اختلالات عاطفی12 گفته میشد، وارد کار بالینی در اصفهان شد.معدود روانپزشکان شهر به دلایل مختلف مثل عدم آشنایی با لیتیوم یا احتمالاً نگرانی از عوارض خطرناک مسمومیت با آن، از لیتیوم استفاده نمیکردند و کاربرد آن تقریباً بهطور اختصاصی در دست تیم دانشگاه بود.پس از انقلاب اسلامی، استادان ما بهتدریج به کشورهای خارجی مهاجرت کردند و گروه نوپای روانپزشکی اصفهان توسط آقای دکتر غلامحسین مبارکی و اینجانب در سختترین شرایط کاری (جنگ، نبود نیروی انسانی، نبود امکانات) و تهدید به انحلال گروه روانپزشکی توسط رئیس وقت دانشگاه اداره میشد.یکی از دهها مشکلی که با آن روبهرو شدیم مسأله لیتیوم بود.داستان از این قرار بودکه بهدلیل جنگ و تحریم و آغاز طرح ژنریک، واردات دارویی کشور به شدت کاهش یافت و ورود کربنات لیتیوم قطع شد. کربنات لیتیوم موجود در بازار ایران در آن روزها بهنام پریادل13 بود که به شکل قرصهای400 میلیگرمی از انگلستان وارد میشد. با نبود این دارو در بازار، درمان بیماران خلقی با اختلال جدی مواجه شد.آن روزها دکتر غلامحسین مبارکی مدیر گروه و بنده رئیس بخش روانپزشکی دانشگاه اصفهان، با خود اندیشیدیم که چگونه این معضل بزرگ را حل کنیم. پس از مدتها مشورت با اساتید مختلف و اخذ نقطهنظرات، دست بهکار شدیم. به دپارتمان شیمی دانشگاه اصفهان مراجعه کردیم که ببینیم از کجا میشود لیتیوم بهدست آورد. ما را به کارخانه ذوب آهن معرفی کردند و شیمیدانهای کارخانه به ما کربنات لیتیوم دادند. ما این ماده را به اساتید دانشکده داروسازی دانشگاه اصفهان تحویل دادیم و آنان کپسولهای دستساز کربنات لیتیوم300 میلیگرمی به ما پس دادند. با تهیه این کپسولها خستگی ماهها دوندگی و مذاکره برطرف شد و شیرینی این خاطره را هرگز فراموش نخواهم کرد.البته در عمل با یک مشکل جدی روبرو شدیم و آن این بود که چون کپسولها با دست ونه با دستگاه پر میشد، بعضی بیشتر و بعضی کمتر از300 میلیگرم لیتیوم داشتند و این میتوانست به عدم کنترل مناسب سطح خونی دارو بیانجامد و برای برخی بیماران کشنده باشد. با کنترل مکرر سطح خونی دارو و بهکارگیری دوزاژ پایینتر این مسأله را نیز حل کردیم.
Letter to the Editor
خاطره،کربنات لیتیوم
167
167
http://ijpcp.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-472&slc_lang=fa&sid=1
2012/10/312012/11/212012/10/312012/10/312012/10/312012/10/312012/10/312012/10/312012/10/312012/10/31
1391/8/10
Seyed Mehdi
Hassanzadeh
Tehran University of Medical Sciences
سیدمهدی
حسنزاده
smhk39@yahoo.ca
0031947532846007545
0031947532846007545
Yes
دانشگاه علوم پزشکی تهران.