fa
jalali
1387
5
1
gregorian
2008
8
1
14
2
online
1
fulltext
fa
مرور سیستماتیک بررسیهای انجامشده در زمینه خودکشی و اقدام به خودکشی در ایران
Systematic Review of Researches on Suicide and Suicide Attempt in Iran
هدف: این بررسی با هدف گردآوری و مقایسه پژوهشهای انجامشده درسطح کشور در ارتباط با خودکشی و اقدام به خودکشی انجام شد.روش: با بهرهگیری از اطلاعات موجود در سیستم اینترنتی و پایگاه اطلاعرسانی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به بررسی مقالههای منتشرشده در زمینه اقدام به خودکشی و خودکشی، پرداخته شد.یافتهها: در پژوهشهای بازبینیشده 3477 نفر مورد بررسی قرار گرفتهاند. دامنه سنی مردان 39-30 و زنان زیر30 سال بود. 8/71% سابقه اختلال خلقی و 5/53% اقدام به سوءمصرف دارو به منظور خودکشی داشتهاند. شیوع خودکشی درایران 4/9 در 100000 بهدست آمد.نتیجهگیری: شیوع خودکشی در ایران نسبت به آمار جهانی پایینتر و مهمترین روش برای اقدام به خودکشی مسمومیت با داروها بوده است. زنان دو برابر مردان اقدام به خودکشی میکنند و روش شایعتر خودکشی در مردان حلقآویزکردن و در زنان خودسوزی است.
AbstractObjectives: This study was carried out with the aim of collecting and comparing domestic researches on suicide and suicide attempt in Iran.Method: Using information presented in the internet and information system of the Iranian Ministry of Health and Medical Education, articles published on the topics of suicide and suicide attempt were examined. Results: 3477 subjects had been examined in the reviewed articles. The age range for men and women was 30-39 and below 30 respectively. 71.8% and 53.5% had a history of mood disorder and drug abuse with the aim of suicide respectively. The prevalence of suicide was calculated to be 9.4 in 100000. Conclusion: The prevalence of suicide in Iran is lower than its relative global prevalence and the principal method of suicide is poisoning with drugs. Women attempt suicide twice as much as men. The most prevalent methods of suicide in men and women are hanging and burning respectively.
suicide, Iran, review, systematic
خودکشی، ایران، مرور سیستماتیک
115
121
http://ijpcp.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-288&slc_lang=fa&sid=1
2008/08/30
1387/6/9
Seyed Abolfazl
Ghoreishi
سیدابوالفضل
قریشی
E-mail: aghorih@yahoo.com
0031947532846001815
0031947532846001815
Yes
Nourodin
Mousavinasab
نورالدین
موسوینسب
0031947532846001816
0031947532846001816
No
fa
توپیرامات و والپروات سدیم همراه با لیتیوم بهعنوان درمان کمکی در اختلال دوقطبی نوجوانان: کارآزمایی بالینی تصادفیشده
Topiramate and Sodium Valproate as Adjunctive Therapy to Lithium Carbonate in Treatment of Bipolar Disorder in Adolescents: A Randomized Clinical Trial
هدف: در این بررسی تأثیر توپیرامات بهعنوان درمان کمکی همراه با لیتیوم با داروی والپروات سدیم بر اختلال دوقطبی نوجوانان مقایسه شده است.روش: در یک کارآزمایی بالینی تصادفیشده، 30 نفر از نوجوانان مبتلا به اختلال دوقطبی در فاز مانیا یا مختلط، تحت درمان با توپیرامات یا والپروات سدیم قرار گرفتند. همه آزمودنیها پس از 4 تا 6 هفته درمان با کربنات لیتیوم پاسخ کافی به درمان نداده بودند یا پس از یک دوره پاسخ دچار عود علایم شده و نیازمند افزودن یک داروی دیگر تثبیتکننده خلق بودند. ارزیابی نشانهها بهکمک مقیاس نمرهدهی مانیای یانگ، مقیاس تأثیر کلی بالینی و مقیاس ارزیابی کلی کودکان انجام شد.یافتهها: دو گروه در بسیاری از ویژگیهای جمعیتشناختی یکسان بودند. در هر گروه بهطور جداگانه کاهش میانگین نشانهها و میزان بهبودی معنیدار بود (001/0p<)، ولی در مقایسه بین دو گروه تفاوت چشمگیری از نظر آماری دیده نشد.نتیجهگیری: هردو داروی توپیرامات و والپروات سدیم در درمان کمکی اختلال دوقطبی نوجوانان ممکن است مؤثر باشند و احتمالاً تفاوتی بین اثربخشی آنها وجود ندارد.
AbstractObjectives: In this study the effect of topiramate as adjunctive therapy to lithium on mood disorder in adolescents is compared to that of sodium valproate.Method: In a randomized clinical trial, 30 adolescents with bipolar mood disorder in the manic or mixed phase were treated with either topiramate or sodium valproate. All participants had either not responded adequately to a 4 to 6 week period of treatment with lithium carbonate, or had relapsed after a period of remission and needed additional mood-stabilizing drug. Responses were evaluated using Young Mania Rating Scale, Clinical Global Impression Scale and Children Global Assessment Scale.Results: Many of the demographic properties of both groups were similar. In each group the mean of the decrease in symptoms and degree of remission were significant (p<0.001), but the comparison between the two groups did not yield a statistically significant difference.Conclusion: Both topiramate and sodium valproate can be effective in the treatment of adolescent bipolar mood disorder and there is probably no difference in their efficacy.
bipolar disorder, adolescents, mood stabilizer, sodium valproate, topiramate, lithium, mania
اختلال دوقطبی، نوجوانان، تثبیتکننده خلق، والپروات سدیم، توپیرامات، لیتیوم ، مانیا
122
130
http://ijpcp.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-289&slc_lang=fa&sid=1
2008/08/302008/08/30
1387/6/9
Javad
Mahmoudi-gharaei
جواد
محمودی قرائی
E-mail: jmahmoudi@razi.tums.ac.ir
0031947532846001817
0031947532846001817
Yes
Javad
Alaghband-rad
جواد
علاقبندراد
0031947532846001818
0031947532846001818
No
Farhad
Faridhoseini
فرهاد
فریدحسینی
0031947532846001819
0031947532846001819
No
Mohammad Reza
Mohammadi
محمدرضا
محمدی
0031947532846001820
0031947532846001820
No
Mahdi
Tehranidoost
مهدی
تهرانیدوست
0031947532846001821
0031947532846001821
No
Zahra
Shahrivar
زهرا
شهریور
0031947532846001822
0031947532846001822
No
Padideh
Ghaeli
پدیده
قائلی
0031947532846001823
0031947532846001823
No
Toktam
Faghihi
تکتم
فقیهی
0031947532846001824
0031947532846001824
No
fa
تأثیر سلژیلین بر روی علایم منفی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا: یک کارآزمایی بالینی دوسوکور
Effects of Selegiline on Negative Symptoms in Schizophrenia: A Double-Blind Clinical Trial
هدف: این پژوهش با هدف بررسی میزان اثربخشی داروی سلژیلین که یک مهارکننده مونوآمیناکسیداز نوع B میباشد و خاصیت دوپامینرژیک دارد، در درمان بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا با علایم منفی بارز انجام شده است.روش: در یک کارآزمایی بالینی 80 بیمار بستری در بیمارستان حجازی مشهد که بر پایه معیارهای تشخیصی DSM-IV-TR، تشخیص اسکیزوفرنیا داشتهاند و علایم منفی آنها بارز بود ]نمره بیشتر از 15 در مقیاس علایم مثبت و منفی PANSS) )[، در پژوهش وارد شدند. بیماران بهتصادف در سه گروه دریافتکننده پنج میلیگرم سلژیلین، 10 میلیگرم سلژیلین و یا دارونما همراه با داروی آنتیسایکوتیک جای داده شدند. سپس بیماران به مدت شش هفته بهکمک PANSS و آزمون عوارض دارویی پیگیری شدند. دادهها بهکمک آزمونهای آماری تحلیل واریانس و t تحلیل شدند.یافتهها: هشت بیمار بهدلیل تشدید علایم پسیکوز و چهار بیمار بهدلیل عوارض دارویی از بررسی کنار گذاشته شدند. میانگین سنی بیماران مورد بررسی 6/47 سال و میانگین مدت بستری در بیمارستان 9/8 سال بود. گرچه علایم منفی در هر دو گروه دریافتکننده سلژیلین پس از شش هفته بهبود نشان داد، تفاوت معنیداری میان دو گروه پنج میلیگرم و 10 میلیگرم سلژیلین و دارونما دیده نشد. نتیجهگیری: در بیماران بستری در بیمارستان، سلژیلین در بهبود علایم منفی اسکیزوفرنیا بر دارونما برتری ندارد.
AbstractObjectives: This research was carried out with the aim of examining the effects of selegiline, a monoamine oxidase-B inhibitor with dopaminergic features, on the treatment of patients with schizophrenia with prominent negative symptoms. Method: In a clinical trial, 80 inpatients at the Hejazi Hospital in Meshed, who were diagnosed with schizophrenia based on Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders-fourth edition-Text Revision (DSM-IV-TR) criteria, and had prominent negative symptoms (a score of over 15 in Positive and Negative Symptom Scale [PANSS]) entered the study. The patients were randomly divided into three groups: Patients receiving 5mg selegiline, patients receiving 10mg selegiline, and those receiving placebo along with an antipsychotic drug. The patients were then followed-up for six weeks using PANSS and Drug Side Effects Test. Data were analyzed using analysis of variance and t-test.Results: Eight patients were excluded from the study due to an increase in psychotic symptoms and four were excluded because of drug side effects. Mean age of patients was 47.6 and the mean duration of hospitalization was 8.9 years. Even though there was an improvement in negative symptoms in both groups receiving selegiline, the difference between the groups receiving selegiline and the group receiving placebo was not significant. Conclusion: Selegiline is not superior to placebo in reducing negative symptoms in hospitalized patients.
selegiline, negative symptoms, schizophrenia
سلژیلین، علایم منفی، اسکیزوفرنیا
131
139
http://ijpcp.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-290&slc_lang=fa&sid=1
2008/08/302008/08/302008/08/30
1387/6/9
Mohammad Reza
Fayazi Bordbar
محمدرضا
فیاضی بردبار
E-mail: fayyazimr@mums.ac.ir
0031947532846001825
0031947532846001825
Yes
Ebrahim
Abdollahian
ابراهیم
عبداللهیان
0031947532846001826
0031947532846001826
No
Kaveh
Hojjat
کاوه
حجت
0031947532846001827
0031947532846001827
No
Ali Akbar
Samaric
علیاکبر
ثمری
0031947532846001828
0031947532846001828
No
fa
ارتباط اسکیزوفرنیا با لیپید پراکسیداسیون، ظرفیت تام آنتیاکسیدانهای سرم و گروههای تیول
Relationship of Schizophrenia with Lipid Peroxidation, Total Serum Antioxidant Capacity and Thiol Groups
هدف: با توجه به اهمیت تأثیر افزایش رادیکالهای آزاد مانند سوپراکسیداز و نیتریک اکساید بر نارسایی دفاع آنتیاکسیدانی و آسیب به مغز، این پژوهش با هدف مقایسه استرس اکسیداتیو در اسکیزوفرنیا و افراد سالم انجام شده است.روش: این بررسی بهصورت مقطعی، بر روی 60 بیمار که بر پایه معیارهای تشخیصی DSM-IV-TR توسط روانپزشک، مبتلا به اسکیزوفرنیا تشخیص داده شده بودند و 180 فرد عادی که از نظر سن، جنس، سیگاریبودن و نیز میزان درآمد همسان شده بودند، انجام شد. بیماران بهصورت در دسترس در بیمارستان امیرکبیر اراک نمونهگیری شدند. از نمونهها پس از پرکردن رضایتنامه، پنج سیسی خون وریدی برای اندازهگیری شاخصهای استرس اکسیداتیو گرفته شد. برای اندازهگیری میزان پراکسیداسیون لیپیدی از روش ساتو و معرف TBA، برای گروههای تیول از روش هیو و معرف DTNB و برای ارزیابی فعالیت آنتیاکسیدانی تام پلاسما از روش FRAP (بنزی) که توانایی پلاسما را در احیای یونهای فریک به فرو ارزیابی میکند بهره گرفته شد. دادهها بهکمک آزمون آماری t ، ضریب همبستگی اسپیرمن و الگوی رگرسیون لجستیک تحلیل شدند.یافتهها: میانگین سنی آزمودنیها 13/32 سال (انحراف معیار 46/9) بود. 7 نفر مبتلا به اسکیزوفرنیای حاد و 53 نفر مبتلا به اسکیزوفرنیای مزمن بودند. میانگین شاخص گروههای تیول بین دو گروه مورد و گواه دارای تفاوت معنیدار بود (001/0p<). میانگین شاخص FRAP بین گروههای مورد و گواه نیز تفاوت معنیدار داشتند (005/0p<). میانگین شاخص TBA در گروه مورد نسبت به گروه گواه از نظر آماری معنیدار نبود.نتیجهگیری: با کاهش میزان تیول و FRAP، دفاع آنتیاکسیدانی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا کاهش مییابد.
schizophrenia, thiol, lipid peroxidation, total antioxidant capacity
اسکیزوفرنیا، تیول، پراکسیداسیون لیپید، ظرفیت تام آنتیاکسیدان
140
145
http://ijpcp.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-291&slc_lang=fa&sid=1
2008/08/302008/08/302008/08/302008/08/30
1387/6/9
Bahman
Salehi
بهمن
صالحی
0031947532846001829
0031947532846001829
No
Katayoon
Vakilian
کتایون
وکیلیان
E-mail: cattyv2002@yahoo.com
0031947532846001830
0031947532846001830
Yes
Akram
Ranjbar
اکرم
رنجبر
0031947532846001831
0031947532846001831
No
fa
روایی و پایایی مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف
Reliability and Validity of Ryff’s Psychological Well-being Scales
هدف: نظر به اهمیت بررسی جنبههای بهزیستی افراد و نقش آن در سلامت بدنی و روانی آنان، این پژوهش با هدف بررسی روایی و پایایی مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف انجام گردیده است.روش: در یک بررسی توصیفی- مقطعی 145 دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر (96 زن و 49 مرد) که به روش نمونهگیری طبقهای- تصادفی انتخاب شده بودند، به پرسشهای مقیاسهای بهزیستی روان شناسی ریف، مقیاس رضایت از زندگی، پرسشنامه شادمانی آکسفورد و مقیاس عزتنفس روزنبرگ پاسخ دادند. دادهها بهکمک روشهای آماری توصیفی و ضریب همبستگی تحلیل شدند. یافتهها: ضریب پایایی بهروش بازآزمایی مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف 82/0 و خردهمقیاسهای پذیرش خود، روابط مثبت با دیگران، خودمختاری، تسلط بر محیط، زندگی هدفمند و رشد شخصی بهترتیب 71/0، 77/0، 78/0، 77/0، 70/0 و 78/0 بهدست آمد که از نظر آماری معنیدار بود (001/0p<). همبستگی مقیاس بهزیستی روانشناختی با مقیاس رضایت از زندگی، پرسشنامه شادکامی آکسفورد و پرسشنامه عزتنفس روزنبرگ بهترتیب 47/0، 58/0 و 46/0 بهدست آمد (001/0p<).نتیجـهگیری: مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف از روایی و پایایی مناسبی برخوردار است و برای سنجش بهزیستی روانشناختی دانشجویان ایرانی مناسب است.
Bayani, A. A., Koocheky, A. M., & Bayani, A. (2008). Reliability and validity of Ryff’s psychological well-being scales. Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology, 14, 146-151. AbstractObjectives: Considering the importance of assessing aspects of well-being in individuals and its role in physical and psychological health, this study was carried out to examine the reliability and validity of Ryff’s Psychological Well-being Scales (RPWBS).Method: In a descriptive cross-sectional study 145 students of Islamic Azad University, Azadshahr Branch (96 women and 49 men) who were selected using random stratified method, completed RPWBS, Self-acceptance subscales, Oxford Happiness Scale, and Rosenberg’s Self-esteem Scale. Data were analyzed using descriptive statistic methods and correlation coefficient. Results: The test-retest reliability coefficient of RPWBS was 0.82. The subscales of Self-acceptance, Positive Relation with Others, Autonomy, Environmental Mastery, Purpose in Life, and Personal Growth were found to be 0.71, 0.77, 0.78, 0.77, 0.70, and 0.78 respectively, which were statistically significant (p<0.001). The correlation coefficient of RPWBS with Satisfaction with Life, Happiness, and Self-esteem were also found to be: 0.47, 0.58, and 0.46 respectively which were also significant (P<0.001).Conclusion: The RPWBS are valid and reliable and are suitable for use in assessing the psychological well-being of Iranian students.
Ryff’s Psychological Well-being Scales, student, validity, reliability
مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف، دانشجو، روایی، پایایی
146
151
http://ijpcp.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-292&slc_lang=fa&sid=1
2008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/30
1387/6/9
Ali Asghar
Bayani
علیاصغر
بیانی
E-mail: aabayani@yahoo.com
0031947532846001832
0031947532846001832
Yes
Ashoor
Mohammad Koochekya
عاشور
محمدکوچکی
0031947532846001833
0031947532846001833
No
Ali
Bayani
علی
بیانی
0031947532846001834
0031947532846001834
No
fa
بررسی ساختار عاملی نسخههای فارسی سه، نُه و 14 سؤالی مقیاسهای بهزیستی روانشناختی ریف در دانشجویان
A Study of Factor Structure of 3, 9 and 14-item Persian Versions of Ryff's Scales Psychological Well-being in University Students
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی ساختار عاملی نسخههای سه، نُه و 14 سؤالی مقیاسهای بهزیستی روانشناختی ریف (RSPWB)- که دربردارنده ابعاد ششگانه استقلال، تسلط محیطی، رشد فردی، روابط مثبت با دیگران، هدف در زندگی و پذیرش خود است- انجام شد. روش: نسخه 14 سؤالی مقیاسهای بهزیستی روانشناختی ریف بر روی 374 نفر دانشجو (158 مرد و 216 زن) که به روش نمونهگیری خوشهای- چندمرحلهای و تصادفی انتخاب شده بودند، اجرا شد. بهکمک تحلیل عاملی تأییدی سه الگوی رقیب برای هر یک از مقیاسهای سه، نُه و 14 سؤالی ارزیابی شدند. دادهها بهکمک تحلیل عاملی تأییدی و تحلیل واریانس چندمتغیری تحلیل شدند.یافتهها: نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان دادند، در حالی که الگوی چندبعدی مقیاسهای بهزیستی روانشناختی ریف در نسخههای سه، نُه و 14 سؤالی برازش قابل قبولی با دادهها دارد، الگوی سلسله مراتبی مقیاسهای بهزیستی روانشناختی ریف برای نسخههای یادشده برازش بهتری با دادهها به دست داد. همچنین، نتایج نشان دادند که در این نمونه الگوی تکعاملی مقیاسهای بهزیستی روانشناختی ریف برای سه نسخه سه، نُه و 14 سؤالی یک الگوی اندازهگیری غیرقابلقبول است.نتیجهگیری: نتایج بهدست آمده در این پژوهش، یافتههای برخی از بررسیهای پیشین را تکرار و از الگوی سلسله مراتبی با یک عامل مرتبه بالاتر بهزیستی روانشناختی ریف (مبنی بر اینکه RSPWB از شش بعد تقریباً متمایز تشکیل شده است)، حمایت نمود.
AbstractObjectives: The aim of the research was to examine the factor structure of 3, 9 and 14-item Persian versions of Ryff's Scales of Psychological Well-being (RSPWB) that encompasses six domains: self-acceptance, positive relations with others, autonomy, environmental mastery, purpose in life, and personal growth. Method: A 14-item version of RSPWB was administered to a sample of 374 university students (158 male and 216 female) who were selected using multi-stage cluster sampling. Three competing models for each of 3, 9 and 14-item versions were evaluated using confirmatory factor analysis (CFA). Data were analyzed using affirmative factor analysis, and multivariate analysis of variance. Results: CFA revealed that while the multidimensional Ryff's Scales of Psychological Well-being model in the 3, 9 and 14-item versions had an acceptable fit to the data, the hierarchical RSPWB model demonstrated a superior fit in mentioned versions. Also, the unidimensional scales of RSPWB was shown to be an unacceptable measurement model in this sample in the 3, 9 and 14-item versions. Conclusion: Obtained results replicated some of the previous findings and supported the RSPWB’s multidimensionality and supported the super-order factor model in which RSPWB is composed of six relatively distinct dimensions.
Ryff’s Scales of Psychological Well-being, confirmatory factor analysis, students
مقیاسهای بهزیستی روانشناختی ریف، تحلیل عاملی تأییدی، دانشجویان
152
161
http://ijpcp.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-293&slc_lang=fa&sid=1
2008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/30
1387/6/9
Omid
Shokri
امید
شکری
E-mail: oshokri@yahoo.com
0031947532846002106
0031947532846002106
Yes
Parvin
Kadivar
پروین
کدیور
0031947532846002107
0031947532846002107
No
Valiollah
Farzad
ولیا...
فرزاد
0031947532846002108
0031947532846002108
No
Zohreh
Daneshvarpour
زهره
دانشورپور
0031947532846002109
0031947532846002109
No
Reza
Dastjerdi
رضا
دستجردی
0031947532846002110
0031947532846002110
No
Maryam
Paeezi
مریم
پاییزی
0031947532846002111
0031947532846002111
No
fa
تهیه و طراحی مقیاس فرآیندهای خانوادگی برای خانوادههای ایرانی
Developing a Family Process Scale for the Iranian Families
هدف: با توجه به اهمیت فرآیندهای تشخیصی در برنامههای درمانی و ضرورت ساخت ابزارهای روا و پایا، این پژوهش با هدف طراحی یک مقیاس دارای پایایی و روایی برای ارزیابی فرآیندهای خانوادههای ایرانی انجام شده است.روش: این بررسی از نوع ابزارسازی است و در دو مرحله مقدماتی (225 زوج) و بررسی اصلی (1100 زن و مرد متأهل) انجام شد. آزمودنیها در مرحله مقدماتی به شیوه نمونهگیری هدفمند و در مرحله بررسی اصلی به شیوه خوشهای- تصادفی انتخاب شدند. بر پایه بررسی مقدماتی یک مقیاس 55 سؤالی تهیه شد و در بررسی اصلی، فرم اولیه مقیاس (مقیاس فرآیندهای خانواده) تکمیل گردید. برای تحلیل دادهها روشهای تحلیل عامل، ضریب همبستگی و آزمون t مستقل بهکار برده شد.یافتهها: تحلیل عاملی نشاندهنده وجود پنج عامل در مقیاس فرآیندهای خانواده (انسجام خانوادگی، ارتباطات خانوادگی، راهبردهای مقابله، مهارتهای حل مسأله و باورهای مذهبی) بود. برای بررسی روایی و پایایی این مقیاس روشهای بازآزمایی، ضریب آلفا و روایی همگرا و واگرا بهکار برده شد که نتایج این تحلیلها گویای کفایت مقیاس فرآیندهای خانواده بود. نتیجهگیری: مقیاس فرآیندهای خانوادگی دارای روایی و پایایی برای استفاده در ایران است.
AbstractObjectives: Considering the importance of diagnostic processes and the necessity of developing valid and reliable instruments, this research was carried out with the aim of developing a reliable and valid scale to evaluate the function of Iranian families. Method: This study was of instrument development type and was carried out in two phases: pilot (225 couples) and main (1100 married men and women). The subjects in the pilot and main studies were selected using purposive and random cluster sampling respectively. Based on the pilot study a 55-item scale was developed and in the main study, the primary scale form [Family Process Scale (FPS)] was completed. Factor analysis, correlation coefficient, and sample t-test were used to analyze the data. Results: The results of factor analysis revealed five factors in the FPS (family cohesion, family communication, family coping strategies, family problem skills, and family religious beliefs). To evaluate the validity and reliability of this scale, test-retest reliability, alpha coefficient, divergent validity, and convergent validity of the FPS were calculated, which indicated its sufficiency.Conclusion: The FPS is valid and reliable for use in Iran.
family process, Family Process Scale, family functions
فرآیند خانواده، مقیاس فرآیندهای خانوادگی، کارکردهای خانواده
162
168
http://ijpcp.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-294&slc_lang=fa&sid=1
2008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/30
1387/6/9
Siamak
Samani
سیامک
سامانی
E-mail: samani@shirazu.ac.ir
0031947532846001841
0031947532846001841
Yes
fa
هوش هیجانی در زنانی که به روش مسمومیت اقدام به خود کشی کردهاند
Emotional Quotient in Women who had Attempted Suicide by Poisoning
هدف: نظر به ارتباط هوش هیجانی با توانایی حل مسأله و انتخاب خودکشی بهعنوان یک روش انطباق با مشکلات، این پژوهش، با هدف بررسی هوش هیجانی در زنان اقدامکننده به خودکشی به روش مسمومیت انجام شده است. روش: در یک طرح پژوهشی پس رویدادی (علی- مقایسهای) و شبه آزمایشی 80 نفر از زنان اقدامکننده به خودکشی به روش نمونهگیری در دسترس از میان مراجعهکنندگان به اورژانس مسمومین بیمارستان نور اصفهان بهعنوان گروه آزمایشی و 80 نفر از زنان عادی از میان ملاقاتکنندگان بیماران بخش داخلی بیمارستان نور اصفهان، بهعنوان گروه گواه به روش تصادفی انتخاب و بهکمک پرسشنامه هوش هیجانی بار- ان بررسی شدند. برای تحلیل دادهها، روش تحلیل واریانس چندمتغیره و روش تحلیل تمایزات بهکار برده شد. یافتهها: نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که نمره کل هوش هیجانی و زیرمقیاسهای آن در گروه خودکشیکنندگان در مقایسه با گروه گواه به شکل معنیداری پایینتر بوده است (001/0p<). همچنین بر پایه نتایج تحلیل تمایزات، همراه با نقطه برش 86/253 برای تفکیک دو گروه اقدامکننده به خودکشی و سالم، حساسیت و ویژگی هر دو بهطور جداگانه برابر با 100% محاسبه گردید.نتیجهگیری: هوش هیجانی در زنان اقدامکننده به خودکشی پایینتر از زنان عادی است. پایینبودن هوش هیجانی میتواند بهعنوان یک عامل خطر اقدام به خودکشی در نظر گرفته شود.
AbstractObjectives: Considering the relation of emotional quotient (EQ) with problem solving and choosing suicide as a method of solving problems, this study was carried out with the aim of evaluating emotional quotient in women who had attempted suicide using poisoning. Method: In a retrospective (causal-comparative), semi-experimental study, 80 women who had attempted suicide by poisoning were selected using convenience sampling from among patients presenting to the emergency department of Noor Hospital in Isfahan (Iran), as the experimental group. Also, 80 normal women were randomly selected from among the visitors of the Internal Medicine Ward of same Hospital. Both groups were examined using Bar-on Emotional Quotient Questionnaire. Data were analyzed using multivariate analysis of variance and analysis of differences. Results: Results of multivariate data analysis showed that total EQ score and its sub-scales were significantly lower in the suicidal group in comparison with the control group (p<0.001). Also, according to the results of analysis of difference, along with the cut-off point of 253.86, for separating the normal and suicidal groups, both the specificity and sensitivity of Bar-on Emotional Quotient Questionnaire were calculated to be 100%. Conclusion: EQ is lower in women attempting suicide than normal women. Low EQ can be considered as a risk factor for suicide.
emotional quotient, attempted suicide, poisoning
هوش هیجانی، اقدام به خودکشی، مسمومیت
169
175
http://ijpcp.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-295&slc_lang=fa&sid=1
2008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/30
1387/6/9
Majid
Barekatain
مجید
برکتین
E-mail: barekatain@med.mui.ac.ir
0031947532846001842
0031947532846001842
Yes
Mahgol
Tavakolia
ماهگل
توکلی
0031947532846001843
0031947532846001843
No
Hamid
Taher Neshatdoost
حمید
طاهر نشاطدوست
0031947532846001844
0031947532846001844
No
fa
ارتباط سبکهای مقابلهای با هوش هیجانی در دانشآموزان
The Relationship between Coping Styles and Emotional Intelligence in Students
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تعیین ارتباط سبکهای مقابلهای با هوش هیجانی در دانشآموزان مقطع راهنمایی شهر تهران بود. روش: 420 دانشآموز (195 پسر و 225 دختر) از سه منطقه شهر تهران (منطقههای یک، شش و 16) و در سه مقطع اول، دوم و سوم راهنمایی که به روش نمونهگیری خوشهای- چندمرحلهای و تصادفی انتخاب شده بودند، دو پرسشنامه راهبردهای مقابلهای نوجوانان و هوش هیجانی را تکمیل کردند. دادهها بهکمک ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون تحلیل شدند. یافتهها: بین هوش هیجانی و مؤلفههای آن با هر یک از سه سبک مقابلهای کارآمد، ناکارآمد و رجوع به دیگران (و راهبردهای مقابلهای مربوط به این سبکها) ارتباط مثبت معنیدار دیده شد (001/0p<). همچنین هوش هیجانی میتوانست هر یک از این سه سبک مقابلهای را بهطور معنیداری پیشبینی کند (001/0p<). نتیجهگیری: نتایج این پژوهش در تأیید فرضیههایی هستند که قصد دارند هوش هیجانی و مقابله را بهعنوان سازههای بههم مربوط، مفهومسازی کنند. این نتایج همچنین برای متخصصانی که بهدنبال الگوهای مبتنی بر پیشگیری و درمان اختلالهای رفتاری و روانی هستند، سودمند میباشند.
AbstractObjectives: The purpose of this research was to determine the relationship between coping styles and emotional intelligence in guidance school students in the city of Tehran.Method: 420 students (195 boys and 225 girls) who were selected randomly using multi-stage cluster sampling from three areas in Tehran (areas one, six and 16) from all grades of guidance school, completed the Adolescent Coping Scale and Schutte Self-report Inventory. Data were analyzed using correlation coefficient and regression analysis. Results: There was a positive relationship between emotional quotient and each of the three coping styles (efficient, non-efficient, and refer-to-others) (p<0.001). In addition, emotional intelligence could significantly predict each of these three coping styles (p<0.001).Conclusion: The results of the present study approve the theories that aim to conceptualize emotional intelligence and coping in an integrated unit. These results are also useful for specialists who are pursuing patterns based on the prevention and treatment of behavioral and psychiatric disorders.
coping, emotional, intelligence, students
مقابله، هوش هیجانی، دانشآموزان
176
183
http://ijpcp.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-296&slc_lang=fa&sid=1
2008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/30
1387/6/9
Davoud
Mohammadi
داود
محمدی
E-mail: mohammadi.sd@gmail.com
0031947532846001845
0031947532846001845
Yes
Smaeil
Torabi
اسماعیل
ترابی
0031947532846001846
0031947532846001846
No
Banafsheh
Gharaei
بنفشه
غرایی
0031947532846001847
0031947532846001847
No
fa
رابطه برخی متغیرهای جمعیتشناختی با خود-کارآمدی دانشآموزان در تعامل اجتماعی با همسالان
Relationship between Some Demographic Variables and Perceived Self-efficacy in Social Interactions with Peers among Junior High School Students
هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه تحصیلات پدر و مادر، شغل پدر و شمار خواهران/ برادران با خود- کارآمدی ادراکشده در تعاملات اجتماعی دانشآموزان دوره راهنمایی بود. رابطه بین پیشرفت تحصیلی و خود- کارآمدی اجتماعی نیز بررسی شده است.روش: در یک بررسی توصیفی- مقطعی 398 دانشآموز (204 دختر و 194 پسر) دوره راهنمایی که به روش نمونهگیری خوشهای- تصادفی انتخاب شده بودند، مقیاس خود- کارآمدی ادراکشده در تعاملهای اجتماعی با همسالان را تکمیل کردند. دادهها بهکمک آزمونهای آماری t، تحلیل واریانس یکطرفه و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند.یافتهها: نتایج نشان دادند که ویژگیهای روانسنجی مقیاس یادشده برای کار در جامعه ایرانی مناسب است. همچنین این بررسی بین پیشرفت تحصیلی و خود- کارآمدی ادراکشده در تعامل با همسالان ارتباط معنیداری نشان نداد. دختران از نظر خود-کارآمدی ادراکشده تفاوت معنیداری با پسران نداشتند. شغل پدر با خود- کارآمدی ادراکشده در تعامل اجتماعی با همسالان رابطه معنیداری داشت (01/0p<). تحصیلات پدر و مادر رابطه معنیداری با خود-کارآمدی نداشت. بین تعداد خواهران و برادران و خود- کارآمدی رابطه مستقیم و معنیداری (05/0p<) دیده شد.نتیجهگیری: شغل پدر و شمار برادران و خواهران با خود-کارآمدی ادراکشده در تعامل اجتماعی با همسالان رابطه مستقیم دارند؛ اما پیشرفت تحصیلی دانشآموز، میزان تحصیلات پدر و مادر و متغیر جنسیت با خود-کارآمدی ادراکشده در تعامل اجتماعی با همسالان در ارتباط نیست.
AbstractObjectives: The aim of the present research was studying the relationship between "parent’s education, father's job and the number of siblings" and the perceived self-efficacy in social interactions with peers in junior high school students. The relation between academic achievement and social self-efficacy was also studied. Method: In a descriptive cross-sectional study 398 junior high school students (204 girls and 194 boys) who were selected using random cluster sampling completed the Scale for Perceived Self-efficacy in Social Interactions with Peers. Data were analyzed using t statistical test, one way analysis of variance, and Pearson correlation coefficient. Results: Findings revealed that the psychometric properties of the mentioned scale are appropriate for use in Iranian population. Also, this study did not show a significant relationship between perceived self-efficacy in the interaction with peers and academic achievement. Girls were not significantly different from boys with regard to self-efficacy. Father’s job had a significant relationship with perceived self-efficacy in social interaction with peers (p<0.01). Parent’s education did not have a significant relationship with self-efficacy. There was a significant relationship between the number of siblings and self-efficacy (p<0.05).Conclusion: Father’s job and the number of siblings have a direct relationship with perceived self-efficacy in social interaction with peers but academic achievements, parent’s education, and sex are not related to perceived self-efficacy in social interaction with peers.
self-efficacy, social interactions, educational achievement, demographic factors
خود- کارآمدی، تعاملات اجتماعی، پیشرفت تحصیلی، عوامل جمعیتشناختی
184
192
http://ijpcp.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-297&slc_lang=fa&sid=1
2008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/30
1387/6/9
Massoud
Hosseinchari
مسعود
حسینچاری
E-mail: hchari@shirazu.ac.ir
0031947532846001849
0031947532846001849
Yes
Rasoul
Kiani
رسول
کیانی
0031947532846001850
0031947532846001850
No
fa
رفتارهای پرخطر در نوجوانان مدارس راهنمایی و دبیرستانهای شهر تهران
High Risk Behaviors in Adolescent Students in Tehran
هدف: نظر به اهمیت نقش عوامل اجتماعی، خانوادگی و اقتصادی در سوگیری رفتار افراد، این بررسی با هدف تعیین رفتارهای پرخطر در نوجوانان سنین مدرسه در شهر تهران انجام شده است.روش: در این بررسی توصیفی- مقطعی با بهکارگیری یک پرسشنامه دارای پرسشهای جمعیتشناختی و پرسشهایی در زمینه مصرف سیگار، الکل، سلامت روان و غیره ،700 دانشآموز (326 دختر و 374 پسر) راهنمایی و دبیرستان بررسی شدند. دادهها بهکمک آزمون آماری خیدو تحلیل شدند.یافتهها: میانگین سنی پاسخگویان 8/14 سال (انحراف معیار 4/1) بود. 629 نفر (7/88%) بر این باور بودند که سیگار برای سلامتی زیانآور است. 84 نفر (0/12%) سیگار مصرف میکردند. 210 نفر (6/30%) تجربه مصرف قلیان را داشتند. 70 نفر (0/10%) در یکماه گذشته الکل و 14 نفر (2%) هرویین مصرف کرده بودند.نتیجهگیری: وجود رفتارهای پرخطری مانند مصرف سیگار، الکل و سایر مواد در دانشآموزان چشمگیر بوده و نشاندهنده ضرورت مداخلات لازم برای کاهش آنها میباشد.
AbstractObjectives: Due to the important roles of social, familial, and economic factors in behavior patterns in individuals, this study aims to determine high risk behavior in adolescent students in the city of Tehran. Method: In this descriptive cross-sectional study 700 guidance school and high school students (326 girls and 374 boys) were examined using a demographic questionnaire containing questions about cigarette smoking, alcohol drinking, mental health status and so on. Data were analyzed using c2 test.Results: Mean age of subjects was 14.8(±1.4) years. 629 subjects (88.7%) believed that cigarette smoking is detrimental to health. 84 subjects (12.0%) were cigarette smokers. 210 subjects (30.6%) had experienced smoking hookah. 70 (10.0%) and 14 (2%) of them had consumed alcohol and abused heroin respectively in the previous month.Conclusion: High risk behaviors such as using cigarettes, alcohol and other substances are prevalent among adolescent students and indicate the necessity for applying appropriate interventions aimed at decreasing their abuse.
risk-taking, behavior, adolescent
رفتار پرخطر، رفتار، نوجوانان
192
198
http://ijpcp.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-298&slc_lang=fa&sid=1
2008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/30
1387/6/9
Ameneh
Barikani
آمنه
باریکانی
E-mail:barikanius@yahoo.com
0031947532846001851
0031947532846001851
Yes
fa
رابطه انسجام و انعطافپذیری خانواده با ابعاد کمالگرایی
The Relationship between Family Cohesion and Flexibility with Dimensions of Perfectionism
هدف: این پژوهش با هدف بررسی رابطه انسجام و انعطافپذیری خانواده با ابعاد کمالگرایی در دانشآموزان راهنمایی انجام شده است.روش: در یک بررسی از نوع همبستگی، 313 نفر از دانشآموزان پایه دوم و سوم مدارس راهنمایی شهر شیراز (164 پسر، 149 دختر) که به روش نمونهگیری خوشهای- تصادفی چندمرحلهای انتخاب شده بودند، به پرسشنامه کمالگرایی، پرسشنامه انسجام خانواده و پرسشنامه انعطافپذیری خانواده پاسخ دادند. تحلیل دادهها بهکمک روش رگرسیون چندگانه، به روش همزمان انجام شد.یافتهها: تحلیل رگرسیون به روش همزمان نشان داد که انسجام خانواده، تنها افزایش در جنبههای مثبت کمالگرایی و ابعاد سهگانه آن، (تلاش برای عالیبودن، هدفمندی و نظم و ساماندهی) (001/0p<) و انعطافپذیری خانواده افزایش در جنبههای مثبت (001/0p<) و منفی (001/0p<) کمالگرایی را پیشبینی میکرد. نتیجهگیری: انسجام خانواده همسو با یافتههای بررسیهای انجامشده تنها به پیامدهای مثبت میانجامد، اما انعطافپذیری خانواده با افزایش در جنبههای مثبت و منفی کمالگرایی، کارکرد دوگانهای از خود نشان میدهد. رابطه انعطافپذیری با جنبههای منفی کمالگرایی ممکن است ناشی از عدم تأکید صریح والدین انعطافپذیر بر خواستهها و چشمداشتهایشان از فرزندان باشد.
AbstractObjectives: The aim of this research was to examine the relationship of family cohesion and flexibility with dimension of perfectionism in guidance school students. Method: In a correlational study 313 guidance school students (164 boys and 149 girls) in the city of Shiraz who were selected using multistage randomized cluster sampling, completed the Perfectionism Questionnaire, Family Cohesion Questionnaire and Family Flexibility Questionnaire. Data were analyzed using simultaneous multiple regression. Results: Simultaneous regression analysis showed that only family cohesion predicted the increase in positive dimensions of perfectionism and its three aspects (aiming at perfection, target orientation, and organization) (p<0.001). Family flexibility predicted the increase in positive (p<0.001) and negative (p<0.001) aspects of perfectionism. Conclusion: In line with prior research, family cohesion predicted only positive outcomes. However, family flexibility showed a dual function by increasing both the negative and positive dimensions of perfectionism. The relationship of flexibility with negative dimensions of perfectionism might be due to the lack of frank emphasis of flexible parents on the wishes and desires of their children.
perfectionism, family cohesion, family, flexibility
کمالگرایی، انسجام خانواده، انعطافپذیری خانواده
199
205
http://ijpcp.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-299&slc_lang=fa&sid=1
2008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/30
1387/6/9
Behnam
Jamshidi
بهنام
جمشیدی
E-mail: soloklo@gmail.com
0031947532846001852
0031947532846001852
Yes
Mohammad Reza
Razmia
محمدرضا
رزمی
0031947532846001853
0031947532846001853
No
Shahrbanoo
Haghighatb
شهربانو
حقیقت
0031947532846001854
0031947532846001854
No
Siamak
Samani
سیامک
سامانی
0031947532846001855
0031947532846001855
No
fa
بررسی تطبیقی اضطراب بارداری در رابطه با دورههای مختلف آن، رضایت زناشویی و عوامل جمعیتشناختی
Relationship of Pregnancy Anxiety to its Different Periods, Sexual Satisfaction and Demographic Factors
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تطبیقی اضطراب بارداری در دورههای گوناگون آن و ویژگیهای جمعیتشناختی مرتبط با آن بود. روش: در یک بررسی مقطعی- توصیفی، 286 نفر از زنان باردار شهر رشت که به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شده بودند بهکمک پرسشنامه اضطراب بارداری (PRAQ)، پرسشنامه وضعیت زناشویی گلومبوک- راست (گریمس) و پرسشنامه ویژگیهای جمعیتشناختی بررسی شدند. دادههای گردآوریشده بهکمک روشهای آماری توصیفی، آزمون تحلیل واریانس تکمتغیری، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t و تحلیل رگرسیون گام به گام بررسی شدند.یافتهها: میزان اضطراب بارداری در سهماهه اول و سوم بالا و در سهماهه دوم پایین بود. اما پس از واردشدن به تحلیل رگرسیون گام به گام این یافتهها معنیداری خود را از دست دادند. تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد اضطراب بارداری بهترتیب با رضایت زناشویی (001/0p<)، سن (001/0p<) و میزان تحصیلات (001/0p<) ارتباط معنیدار دارد. داشتن سن پایین در هنگام بارداری و تحصیلات و رضایت زناشویی بالا، نقش معنیدارتری در تبیین تفاوت اضطراب بارداری دارد تا قرارداشتن در یک دوره خاص بارداری.نتیجهگیری: طرح برنامههای پیشگیرانه و حمایتی برای زنان باردار ضروری است.
AbstractObjectives: The aim of this research was the comparative study of pregnancy anxiety in its different periods and its related demographic factors.Method: In a descriptive cross-sectional study 286 pregnant women in the city of Rasht, Iran who were selected using convenience sampling, were evaluated using Pregnancy Related Anxiety Questionnaire (PRAQ), Golombok-Rust Inventory of Marital Status (GRIMS), and Demographic Information Questionnaire. Data were analyzed using descriptive statistics, univariate analysis of variance, Pearson correlation coefficient, t-test, and stepwise regression analysis.Results: The rate of pregnancy anxiety was high in the first and third trimester and low in the second trimester. However, after entering stepwise regression analysis, the data lost their significance. Stepwise regression of analysis showed that pregnancy anxiety has significant association with sexual satisfaction (p<0.001), age (p<0.001), and education (p<0.001). Having a lower age during pregnancy and high education and sexual satisfaction have a more significant role in accounting for differences in pregnancy anxiety than being in a particular trimester. Conclusion: Planning preventive and supportive programs for pregnant women is necessary.
anxiety, pregnancy, sexual satisfaction
اضطراب، بارداری، رضایت زناشویی
206
213
http://ijpcp.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-300&slc_lang=fa&sid=1
2008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/30
1387/6/9
Laleh
Babanazari
لاله
بابانظری
E-mail: laleh_babanazari@yahoo.com
0031947532846001856
0031947532846001856
Yes
Moosa
Kafi
موسی
کافی
0031947532846001857
0031947532846001857
No
fa
تحلیل عاملی نسخه کوتاه پرسشنامه طرحواره یانگ در نمونه غیربالینی ایرانی
Factor Analysis of the Young Schema Questionnaire-Short Form in a Nonclinical Iranian Sample
هدف: این پژوهش با هدف بررسی ویژگیهای روانسنجی پرسشنامه طرحواره یانگ در جمعیت غیربالینی انجام شده است. روش: در یک بررسی توصیفی- مقطعی 37 دانشجوی پسر دوره کارشناسی دانشکدههای مختلف دانشگاههای شهید بهشتی و شاهد تهران که به روش طبقهای- تصادفی و به نسبت دانشجویان دو دانشگاه و دانشکدهها نمونهگیری شده بودند، به پرسشهای پرسشنامه طرحواره یانگ (YSQ-SF) پاسخ دادند. دادهها به کمک روشهای آماری ضریب همبستگی و تحلیل واریانس، تحلیل شدند.یافتهها: نتایج حاصل از تحلیل عاملی، هفده عامل را به این صورت آشکار ساختند: هفت مقیاس کامل، سه مقیاس با چهار ماده، دو مقیاس با سه ماده و یک مقیاس با دو ماده. همچنین، دو مقیاس اصلی YSQ-SF بهصورت یک عامل با هم ادغام شدند. یافتهها، مقیاسهای قابل تفسیری را برای همه پانزده خردهمقیاس طرحواره مطرح شده توسط یانگ بهبارآوردند. این پانزده خردهمقیاس ثبات درونی خوبی را نشان دادند. تحلیل مؤلفه اصلی رده بالاتر، سه عامل رده بالاتر را در راستای یافتههای پیشین نشان داد. نتیجهگیری: یافتههای این بررسی با یافتههای پیشین که مبتنی بر نسخههای انگلیسی، فرانسوی و هلندی YSQ-SF ساخته شده بودند، هماهنگ بوده و از روایی بین فرهنگی این پرسشنامه حمایت میکنند.
AbstractObjectives: This study was carried out with the aim of studying the features of the Young Schema Questionnaire in nonclinical population.Method: In a descriptive cross-sectional study 37 postgraduate male students of Shahed and Shahid Beheshti universities in Tehran who were selected using stratified random method completed the Young Schema Questionnaire-Short Form (YSQ-SF). Data were analyzed using correlation coefficient and analysis of variance. Results: The results of the factor analysis revealed 17 factors as follows: Seven intact scales (five out of five items), three scales with four items, two with three items, and one with two items. Also, the two YSQ-SF original scales merged into one factor. The results yielded interpretable scales for all 15 schema subscales proposed by Young. These 15 subscales demonstrated good internal consistency. Higher-order principal component analysis yielded three higher order factors in line with previous findings.Conclusion: These results are consistent with previous results based on the English, French and Dutch versions of the YSQ-SF and provided support for the cross-cultural validity of the YSQ-SF.
cognitive, schemas, factor analysis, Schema Questionnaire, cross-cultural comparison, Young
طرحوارههای شناختی، تحلیل عاملی، پرسشنامه طرحواره، پژوهش بینفرهنگی، یانگ
214
219
http://ijpcp.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-301&slc_lang=fa&sid=1
2008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/30
1387/6/9
Zohre
Sadooghi
زهره
صدوقی
E-mail: sadooghi@modares.ac.ir
0031947532846001858
0031947532846001858
Yes
Maria E.
Aguilar-Vafaie
مریم
آگیلار- وفایی
0031947532846001859
0031947532846001859
No
Kazem
Rasoulzadeh Tabatabaie
کاظم
رسولزاده طباطبایی
0031947532846001860
0031947532846001860
No
Namieh
Esfehanian
نامیه
اصفهانیان
0031947532846001861
0031947532846001861
No
fa
باورهای رایج در بین زنان درباره نزدیکی در دوران بارداری
Common Myths Among Women about Sexual Relationship in Pregnancy
باورها و خرافات بسیاری در رابطه با دوران بارداری در میان زنان وجود دارد. این باورها فراتر از مرزهای یک کشور هستند و محدودیت قومیتی و نژادی نمیشناسند، به بیان دیگر یک پدیده جهانی میباشند. بارداری پدیدهای است که بر جنبههای مختلف روابط همسران مانند روابط جنسی تأثیرگذار است. جدا از دلایل فیزیولوژیک مانند تهوع و استفراغ در سه ماه اول و بزرگی شکم در سه ماه سوم بارداری، عوامل روانشناختی (بارتلاس1، گرین2، دالی3، بنت4 و هاچنز5، 2000؛ تروتنوسکی6، هاس7، لنگ8 و پترو9، 2006)، مانند کاهش میل جنسی (وان- سیدو10، 1999) و باورهای خرافی مانند آسیب به جنین در هنگام نزدیکی (اریلماز11، اِگب12 و زینسیرب13، 2004؛ جهانفر و مولایینژاد، 1384) نیز در این زمینه تأثیر دارند. دوران بارداری نیازمند توجه بیشتر همسر است. اما برخی باورهای نادرست در رابطه با روابط همسران در این دوران میتوانند تنش برای همسر و عدم احساس آرامش و ناخشنودی برای زن باردار را در پی داشته باشند. از آنجا که شناخت دقیق این باورها میتواند گامی در راستای ارتقای سلامت و از میانبرداشتن مشکلات همسران باشد، این بررسی با هدف شناسایی باورهای رایج در میان زنان باردار شهر گرگان در زمینه همبستری در دوران بارداری انجام شد. در این راستا همه زنان باردار مراجعهکننده به تنها درمانگاه تخصصی آموزشی- درمانی زنان شهر گرگان به همکاری فراخوانده شدند. به این ترتیب با 51 تن از زنان باردار مراجعهکننده، مصاحبههای نیمهساختاریافته انجام شد. مصاحبهها با اجازه افراد در جلسات خصوصی ضبط، سپس خط به خط دستنویس، کدگذاری، طبقهبندی و دادهها بر پایه رویکرد «تحلیل محتوی» بررسی شدند. مصاحبهها در زمینه تغییرات رفتاری و ارتباطهای جنسی در بارداری و علت این تغییرات بود، که پاسخ به این پرسشها ما را به شناسایی باورها هدایت کرد. دامنه سنی زنان مورد بررسی 33-17 سال، با رتبه حاملگی 4-1 بود. 96% شرکتکنندگان خانهدار بودند. دادهها گویای آن بودند که زنان به علل چندی، مانند ترس از آسیب به رویان، درد، سابقه سقط، راحتی خود، اعتقاد به گناهبودن رابطه در دوران بارداری، خستگی، بزرگی شکم، تهوع و استفراغ از نزدیکی در دوران بارداری خودداری میکنند. 17 نفر (33%) بر این باور بودند در صورت دختربودن رویان، نزدیکی در دوران بارداری همانند زنای محارم است. 31 نفر (60%) به دلیل آسیب به رویان مانند خفگی، پارگی پرده بکارت و ایجاد ناهنجاری همچون نابینایی و ناشنوایی از نزدیکی پرهیز میکردند. یکی از شرکتکنندگان اظهار داشت اگر پس از ماه چهارم، نزدیکی مهبلی داشته باشد مایع منی روی چشم جنین ریخته میشود و باعث نابینایی جنین میشود و یا نزدیکی پس از ماه هفتم باعث پارگی پرده بکارت رویان دختر میشود و یا نزدیکی پس از ماه پنجم بارداری موجب تماس آلت تناسلی پدر با سر جنین خواهد شد. 48 نفر (94%) از شرکتکنندگان بر این باور بودند که در طول بارداری شروع رابطه همواره از طرف همسرانشان بوده است و بیمیلی و عدم همراهی زن موجب ناراحتی همسر و اغلب دلیل مشاجره میان آنان شده است. هیچیک از افراد در جستجوی مشاوره برای از میانبرداشتن مشکل خود یا آگاهی از درستی باورهای خود نبودهاند و عنوان میکردند که از بیان آن نزد پزشک یا ماما شرم دارند؛ در حالی که بیشتر افراد از مطرحکردن این امور نزد دوستان یا همسایگان بیم نداشتند. بررسیها نشان دادهاند نیمی از زنان بر این باورند که بهعلت آسیبرسیدن به رویان باید دفعات نزدیکی کاهش یابد (بارتلاس و همکاران، 2000؛ ترونتوسکی و همکاران، 2006) که با بررسی حاضر همخوانی دارد. این در حالی است که در یک بارداری طبیعی، نزدیکی هیچ ممنوعیتی ندارد (جهانفر و مولایینژاد، 1384). بررسیها نشان دادهاند که خودداری از نزدیکی توسط زنان مشاجره و کشمکش میان همسران را در پی دارد (حسن زهرایی، 1380). که با یافتههای بررسی حاضر همسو است. یافتههای این پژوهش نشان داد که 33% افراد نزدیکی در دوران بارداری را در صورت دختربودن رویان زنای محارم میدانند در حالیکه موقعیت رویان از نظر کالبدشناختی کاملاً محافظتشده است (کانینگهام و همکاران، 1384). بررسیها گویای آن هستند که کمتر از یکسوم مادران باردار در زمینه مسایل جنسی برای مشاوره به ماما یا پزشک مراجعه میکنند (بارتلاس و همکاران، 2000). در بررسی حاضر هیچ زنی برای دریافت مشاوره جنسی دوران بارداری به پزشک مراجعه نکرده بود. با توجه به این که باورهای نادرستی در میان همسران وجود دارند که میتوانند بر کیفیت روابط آسیب برسانند (اریلماز و همکاران، 2004)، نیاز به اقدامات گستردهتر در امر آموزش روابط جنسی در دوران بارداری توسط دستاندرکاران بهداشتی و مسایل خانواده ضروری است. پایه و اساس هر کاری نیازمند آموزش میباشد و جامعه ما بیشتر از آنچه که نیازمند درمان باشد به آموزش نیاز دارد. منابعجهانفر، شایسته؛ مولایینژاد، میترا (1384). درسنامه اختلالات جنسی. تهران: انتشارات بیزه با همکاری نشر سالمی. حسن زهرایی، روشنک (1380). ارزیابی عوامل مرتبط با اختلال روابط زناشویی در دوران بارداری. مجله دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی قزوین، شماره 20، 67-62.کانینگهم، گری؛ لونو، کنت؛ بلوم، استون؛ هات، جان (1384). بارداری و زایمان ویلیامز. ترجمه: قاضی جهانی. تهران: انتشارات گلبان.Bartellas, E., Grane, J., Daley, M., Bennett, K., & Hutchens, D. (2000). Sexuality and sexual activity in pregnancy. British Journal of Obstetrics and Gynecology, 107, 964-968.Erylmaza, G., Egeb, E., & Zincirb, H. (2004). Factors affecting sexual life during pregnancy in Eastern Turkey. Gynecologic and Obstetric Investigation, 57, 103-108.Trutnovsky, G., Haas, J., Lang, U., & Petru, E. (2006). Women's perception of sexuality during pregnancy and after birth, Australian and New Zealand Journal of Obstetrics and Gynacology, 46, 282-287.Von-Sydow, K. (1999). Sexuality during pregnancy and after childbirth: a metacontent analysis of 59 studies. Journal of Psychosomatic Researches, 47, 27-49.
Letter to the Editor
220
221
http://ijpcp.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-303&slc_lang=fa&sid=1
2008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/302008/08/30
1387/6/9
Mahdie
Shoja
مهدیه
شجاع
E-mail: mahdieh.shojaa_mw@yahoo.com
0031947532846001862
0031947532846001862
Yes
Leila
Joibari
لیلا
جویباری
0031947532846001863
0031947532846001863
No
Akram
Sanagoo
اکرم
ثناگو
0031947532846001864
0031947532846001864
No