چکیده

هدف: مراد از این پژوهش بررسی کیفی  اختلال های رفتاری دانش آموزان دختر دیرآموز بوده است.

روش:  نخست ۲۴ دانش‏آموز دارای اختلال رفتاری که ازسوی آموزگاران به کلینیک کاردرمانی ارجاع شده بودند توسط پرسشنامه رفتاری راتر (فرم آموزگار) مورد سنجش قرارگرفتند. سن آنها بین ۸-۶ سال بود. برپایه پرسشنامه رفتاری راتر , ۱۸ نفر دارای اختلال رفتاری بودند که  با خانواده‏های آنها و آموزگارانشان نشست‏های گروهی تشکیل گردید. همچنین رفتار دانش‏آموزان در محیط آموزشی مشاهده شد.

یافته‏ها: نشان داد که اختلال رفتاری دانش آموزان دیرآموز بیشتر از نوع وابستگی به مادران در انجام تکالیف درسی و رفتارهای عادتی ( ناخن جویدن , لب مکیدن , جویدن مداد و... ) بود. اختلال در رفتارهای سازگارانه برای کاهش اضطراب ناشی از عدم موفقیت در کسب نمره ۲۰ و پیشرفت تحصیلی در شکلهای گوناگون در این کودکان نیز دیده شد.

نتیجه: اختلالهای رفتاری شایع همراه با دیرآموزی به راحتی با مشاوره با والدین و آموزگاران قابل شناسایی، راهنمایی و درمان است.