هدف: در این پژوهش که از نوع توصیفی- مقطعی است، نگرش دانشجویان پسر دانشگاه‌های شهر کرمان نسبت به سیگار و ارتباط آن با متغیرهای جمعیت‌شناختی، اجتماعی و خانوادگی مورد بررسی قرار گرفته است.

روش: از ۵۵۸ دانشجوی پسر دانشگاه‌های شهر کرمان که به‌صورت خوشه‌ای- تصادفی انتخاب شده بودند،۴۶۰ نفر به پرسش‌نامه‌ها پاسخ کامل دادند و مورد بررسی قرار گرفتند. داده‌های پژوهش به کمک یک پرسش‌نامه‌ی پژوهشگر ساخته گردآوری شد و با بهر‌ه‌گیری از روش‌های آمار توصیفی و آزمون آماری کروسکال- والیس تحلیل گردید.

یافته‌ها: نمرا ت نگرشی از ۲۹ تا ۱۱۷ و میانگین نمرات هر یک از عبارت‌های نگرشی از ۷/۰ تا ۵/۱ در نوسان بودند. از میان ۲۹ عبارت نگرشی، بیشترین میانگین نمره (۴۳/۳) مربوط به عبارت ”سهولت دستیابی به سیگار مجوزی برای سیگار کشیدن است“ بود. پس از آن به‌ترتیب عبارت‌های ”بسیاری از عوارض سیگار در افراد غیرسیگاری هم وجود دارد“ (۴۱/۳)، و ”به‌جای منع سیگار بهتر است در جهت کم‌کردن مضرات آن تلاش کرد“ (۶۵/۲) قرار داشتند. این بررسی تفاوت معنی‌داری در زمینه‌ی متغیر مقطع تحصیلی، خرید سیگار برای والدین، و باور به زیان‌بار بودن سیگار برای تندرستی نشان داد. هم‌چنین در زمینه‌ی متغیر شغل پدر، تحصیلات پدر، تحصیلات مادر و سیگارکشیدن مادر تفاوت معنی‌دار میان آزمودنی‌های پژوهش دیده نشد. متغیرهای سیگار کشیدن دوست و تشویق دوستان به سیگار کشیدن نیز تفاوت آماری معنی‌دار نشان دادند. در زمینه‌ی دانشگاه محل تحصیل، سن، شغل مادر، سیگار کشیدن پدر، سیگارکشیدن خواهر یا برادر، تعداد استادانی که سیگار می‌کشند، سن کشیدن و محل دود کردن نخستین سیگار و دلایل سیگار کشیدن تفاوت معنی‌دار دیده نشد.

نتیجه: بین برخی ویژگی‌های جمعیت‌شناختی دانشجویان و نگرش آنان نسبت به کشیدن سیگار ارتباط وجود دارد.

هدف: هدف این پژوهش ساخت آزمونی بود که بتواند به‌طور مؤثر نگرش‏های مثبت و منفی آموزگاران را نسبت به خلاقیت نشان ‌دهد.

روش: ساخت این آزمون بر پایه‌ی روش فاصله‏های یکسان‏نمای ترستون و چاو انجام شد. نخست ۱۵۰ جمله از منابع گوناگون گرد‏آوری شد که دربردارنده‌ی نگرش‏های متفاوتی درباره‌ی خلاقیت بود. شمار جمله‏ها به‌کمک یک آزمون مقدماتی به ۹۰ عبارت کاهش یافت. سپس ۱۱۱ داور این جملات را با بهره‌گیری از مقیاس هفت درجه‏ای ترستون از نامطلوب تا خنثی و مطلوب طبقه‏بندی نمودند. سپس مقادیر عددی مقیاس‏ها و درجه‌های ابهام جمله‏ها برپایه‌ی طبقه‏بندی داوران محاسبه گردید.

یافته‌‌ها: ۳۰ عبارت که دارای کمترین درجه‌ی ابهام و در راستای اهداف پژوهش بودند به شکلی برگزیده شدند که دامنه‌ی گسترده‏ای را در پیوستار مقیاس ایجاد کنند. ارزش‌های مقیاسی و درجه‌های ابهام برای ۳۰ عبارت برگزیده ارایه شده است.

نتیجه: به‌کار بردن آزمون‌های موازی برای سنجش نگرش‌ نسبت به خلاقیت، می‌تواند کارایی این آزمون را افزایش دهد.

چکیده

مقدمه:�هدف این پژوهش، بررسی رابطه‌ی نگرش دینی با سلامت عمومی و شکیبایی دانشجویان بود.

روش:�این بررس از نوع توصیفی است. آزمودنی‌های پژوهش ۴۰۰ نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز در سال تحصیلی ۸۱-۱۳۸۰ بودند که با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب گردیدند. برای گردآوری داده‌ها پرسش‌نامه‌های سنجه‌ی دینداری، سلامت عمومی (GHQ) و شکیبایی به‌کار گرفته شد. برای تحلیل داده‌ها از روش های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و ضریب همبستگی چندگانه بهره گرفته شد. 

یافته‌ها:�یافته‌های پژوهش نشان دادند که نگرش دینی با اختلال در سلامت عمومی رابطه‌ی منفی و با شکیبایی رابطه‌ی مثبت و معنی‌دار دارد. هم‌چنین ضریب رگرسیون نشان داد که از میان چهار بعد متغیر دینداری، بعد اعتقادی و بعد مناسکی بهترین پیش‌بینی کننده‌ها برای سلامت عمومی می‌باشند و بعد مناسکی بهترین پیش‌بینی کننده برای شکیبایی است.

نتیجه‌گیری:�بین نگرش دینی و سلامت عمومی و شکیبایی رابطه‌ی معنی‌دار وجود دارد.

مقاله علمی کوتاه

چکیده

مقدمه:�هدف پژوهش حاضر مقایسه‌ی نگرش ارتباطی کودکان عادی و لکنتی بوده است.

روش:�بررسی حاضر از نوع توصیفی- مقطعی است. آزمودنی‌های عادی (۳۱۲ نفر) به‌ روش نمونه‌گیری خوشه‌ای- تصادفی از مدارس ابتدایی و راهنمایی دخترانه و پسرانه‌ی مناطق ۳, ۴, ۶, ۹ و ۱۶ آموزش و پرورش تهران انتخاب شدند. آزمودنی‌های لکنتی همه‌ی دانش‌آموزان لکنتی بودند (۴۸ نفر) که در همان مدارس تحصیل می‌کردند. سن آزمودنی‌های پژوهش ۱۵-۸ سال بود. نگرش ارتباطی دانش‌آموزان به‌کمک آزمون نگرش ارتباطی (CAT) سنجیده شد.

یافته‌ها:�یافته‌ها نشان دادند که نمره‌های دو گروه از نظر نگرش ارتباطی تفاوت معنی‌دار دارند و افراد لکنتی بیش از افراد عادی دارای نگرش ارتباطی منفی هستند. در هر گروه، گروه‌های سنی مختلف تفاوت معنی‌داری با یکدیگر نشان ندادند.

نتیجه‌گیری:�نگرش ارتباطی افراد لکنتی منفی‌تر از افراد عادی است.

چکیده

هدف: این پژوهش با هدف اعتباریابی مقیاس اندازه‌گیری نگرش نسبت به سیگارکشیدن در میان دانشجویان انجام شده است.

روش‌: از ۲۵۰ دانشجوی دانشگاه شهید چمران اهواز که به روش تصادفی چند مرحله‌ای از میان کلیه دانشجویان دانشگاه یادشده انتخاب شدند، ۲۳۳ نفر (۱۱۳ دختر، ۱۲۰ پسر) مقیاس نگرش نسبت به سیگارکشیدن را به‌طور کامل تکمیل نمودند. برای بررسی روایی سازه مقیاس یادشده، از روش تحلیل مؤلفه‌های اصلی (چرخش واریماکس) بهره گرفته شد.

یافته‌ها: یافته‌ها نشان دادند که ضرایب پایایی آلفای کرونباخ و دونیمه‌سازی در کل مقیاس و در عامل‌های چهارگانه استخراج شده رضایت‌بخش می‌باشند. تحلیل عاملی این مقیاس به‌کمک تحلیل مؤلفه های اصلی (چرخش واریماکس) چهار عامل رابطه با افراد سیگاری، محدودیت‌ها و قوانین سیگارکشیدن، محیط بدون دود و سالم و عامل چهارم بدون نام، به‌دست آمد.

نتیجه‌گیری: مقیاس اندازه‌گیری نگرش نسبت به سیگارکشیدن را می‌توان به‌عنوان یک ابزار پایا و معتبر در محیط‌های آموزشی و پژوهشی به‌ویژه در زمینه بررسی نگرش‌های افراد سیگاری و غیرسیگاری نسبت به سیگار کشیدن به‌کار برد.

چکیده

هدف: این پژوهش با هدف بررسی ویژگی‌های شخصیتی، استرس‌های روانی- اجتماعی، شیوه مقابله با استرس و نگرش‌های مذهبی افراد اقدام‌کننده به خودکشی مراجعه‌کننده به بیمارستان امام خمینی شهرستان کرمانشاه و مقایسه آن با گروه گواه انجام شد.

روش‌: پژوهش حاضر یک طرح مورد- شاهدی است که در آن ۱۲۰ نفر از افراد اقدام‌کننده به خودکشی (۷۵ زن و ۴۵ مرد) با ۱۲۰ نفر از افراد گروه گواه که با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و از نظر برخی متغیرهای جمعیت‌شناختی با یکدیگر همتا شده بودند مقایسه شدند. گردآوری داده‌ها به‌کمک پرسش‌نامه ویژگی‌های فردی، مصاحبه بالینی، پرسش‌نامه شخصیتی آیزنک، پرسش‌نامه رویدادهای زندگی، پرسش‌نامه مهـارت‌های مقـابله‌ای و پرسش‌نامه نگرش‌های مذهبی انجام شد. داده‌های پژوهش با بهره‌گیری از شـاخص‌های آمـار توصیفی، آزمون t و آزمون خی‌دو تحلیل گردیدند.

یافته‌ها: یافته‌ها نشـان دادند که افراد اقدام‌کننده به خودکشی بیش از افراد گروه گواه دارای ویژگی‌های شخصیتی درون‌گرایی، روان‌رنجوری و روان‌پریشی بودند و پیش از اقدام به خودکشی رویدادهای فشارزای بیشتری را تجربه کرده بودند، از نظر شناختی ارزیابی بالاتری از میزان فشار روانی ناشی از استرس‌های زندگی داشتند، کمتر شیوه مقابله متمرکز بـر حل مسأله را به‌‌کار برده‌اند و دارای نگرش‌های مذهبی ضعیف‌تری بوده اند.

نتیجه‌گیری: خودکشی در اثر تعامل برخی عوامل زمینه‌ساز و آشکارساز روی می‌دهد.

چکیده

هدف:�در زمینه بهره‌گیری از آزمون ساختار‌یافته عینی- بالینی (OSCE) برای ارزیابی دستیاران روانپزشکی اطلاعات اندکی در دست است. بررسی نگرش آنها پیرامون این شکل از آزمون هدف بررسی حاضر بوده است.

روش:�چهل دستیار روانپزشکی از دانشگاه‌های سراسر کشور که به‌صورت طبقه‌بندی‌شده نمونه‌گیری شده بودند، در سومین آزمون آزمایشی کشوری به شیوه OSCE شرکت کردند. پس از برگزاری آزمون، نظرسنجی به‌صورت پرسش‌نامه و اظهارنظر آزاد انجام شد. داده‌ها به‌کمک روش‌های آمار توصیفی تحلیل گردیدند.

یافته‌ها:�۹۰% دستیاران بر این باور بودند که شبیه‌سازی‌ها و سناریوها خیلی واقعی به‌نظر می‌آمدند و ۵/۹۷% باور داشتند که سناریوها شامل همان مواردی می‌شوند که در وضعیت‌های بالینی پیوسته با آنها سروکار دارند. بیشتردستیاران باور داشتند که این روش آزمون در جداکردن افراد با مهارت و بدون مهارت موفق است. ۸۰% دستیاران بر این باور بودند که آزمون به روش OSCE  نسبت به امتحان معمول دانش‌نامه شفاهی برتری دارد و ۵/۸۷% دستیاران علاقه‌مند بودند که امتحان OSCE بخشی از برنامه آموزشی در دوران دستیاری باشد.

نتیجه‌گیری: OSCE می‌تواند جایگزین امتحان عملی یا شفاهی دانش‌نامه تخصصی شود.

هدف: این پژوهش با هدف بررسی نگرش دانش‌آموزان نوجوان تبریزی به مواد مخدر، رفتارهای پرخطر و افراد مورد تعامل آنها انجام شد. روش: در یک پژوهش توصیفی- مقطعی ۵۰۰ دانش‌آموز راهنمایی و دبیرستانی شهر تبریز که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای- تصادفی انتخاب شده بودند به‌کمک یک پرسش‌نامه ویژگی‌های جمعیت‌شناختی و نگرشی بررسی شدند. داده‌ها به‌کمک آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون همبستگی پیرسون تحلیل شدند. یافته‌ها: ۹۲ درصد دانش‌آموزان مصرف مواد مخدر را مردود دانستند و ۱۰% بر این باور بودند که مواد مخدر در شادابی فرد تأثیر مثبت دارد. ۲۷% کنجکاوی را عاملی برای گرایش به مصرف این مواد دانستند. ۴% دانش‌آموزان رفت وآمد به جاهای پرخطر از نظر مواد مخدر را گزارش کردند. دانش‌آموزان درباره مواد مخدر بیشتر به‌ترتیب با دوستان، اعضای خانواده و سپس آموزگاران گفتگو کرده‌اند و ۹% آنها دوستان خود را به والدین خود معرفی نمی‌کنند. ضریب همبستگی پیرسون بین سن (۰۰۴/۰p<)، شمار اعضای خانواده (۰۵/۰p<) و رتبه تولد (۰۵/۰p<) با مجموع امتیاز نگرش و رفتارهای مطلوب رابطه مثبت و معنی‌دار نشان داد.  ارتباط بین رفتارهای مطلوب و معدل دانش‌آموز به سطح معنی‌داری نزدیک بود.�نتیجه‌گیری:�طراحی و اجرای مداخلات مبتنی بر پیش‌گیری از سوی گروه هم‌سال با همکاری پدران  و مادران در مدرسه و خانواده ضروری است.

چکیده

هدف: با هدف شناسایی ضعف­ها و نارسایی­های منشور حقوق بیماران روانی و ارایه پیشنهاد برای اصلاح آن به بررسی نگرش پزشکان، پرستاران و بیماران بستری در مورد ضرورت و قابلیت اجرایی مفاد منشور حقوق بیمار پرداخته شد. روش: پژوهش به روش پیمایشی مقطعی و روی ۷۱ پزشک، ۹۷ پرستار و ۱۰۵ بیمار بستری در چهار بیمارستان روزبه، ایران، امام حسین (ع) و رسول اکرم (ص) انجام شد. گویه­های پرسش‌نامه­ پژوهشگرساخته حاضر از سه منبع ۱- منشور حقوق بیمار مصوب وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، ۲- موارد مطرح‌شده در منشور حقوق بیماران برگرفته از بررسی پارساپور  و ۳- مبانی قانونی مراقبت بهداشت روان در خصوص بیماران بستری، تهیه شده توسط سازمان جهانی بهداشت جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل یافته­ها از آمار توصیفی و آزمون کروسکال- والیس استفاده شد. یافته­ها: هر سه گروه با ضرورت نداشتن ۳ بند «امکان انصراف از ادامه درمان از سوی بیمار برخلاف نظر تیم درمانی»، «امکان رد درمان پیشنهادی از سوی بیمار برخلاف نظر تیم درمانی» و «امکان ترک بیمارستان با رضایت شخصی بیمار برخلاف نظر تیم درمانی» توافق داشتند. هر سه گروه بستری اجباری بیمار در شرایطی را که بیمار «خطری برای دیگران محسوب شود»، «قادر به مراقبت و تأمین نیاز های خود نبوده، سلامت جسمی وی در خطر باشد» و «اقدام به خود کشی کرده باشد» ضروری می­دانستند. بیماران با محدودکردن فعالیت فیزیکی بیمار و استفاده از روش­های فیزیکی اجباری در درمان بیماری موافق نبودند. نتیجه‌گیری: منشور کنونی حقوق بیمار در ایران نمی­تواند به‌طور کامل پاسخ­گوی نیازهای بیماران روانی باشد.

چکیده

هدف: بررسی میزان همراهی دیگر انواع خشونت با خشونت جنسی در زوج­های ایرانی و هم‌چنین بررسی رابطه خشونت جنسی و نگرش­های زناشویی زنان قربانی خشونت جنسی، هدف پژوهش حاضر بود. روش: ۲۳۰ زوج با روش نمونه­گیری خوشه­ای چندمرحله­ای در قالب یک طرح زمینه­یابی، به پرسش­نامه زمینه­یابی نگرش زناشویی و مقیاس تجدیدنظرشده تاکتیک‌های تعارضی پاسخ دادند. یافته­ها: تجربه حمله جسمانی و پرخاشگری روان­شناختی با احتمال افزایش تحمیل جنسی به‌ویژه در زنان همراه بود  (۰۰۱/۰>p). در زنان قربانی تحمیل جنسی، اسناد علیت به رفتار خود، انتظار بهبود رابطه و توانایی ادراک­شده برای تغییر رابطه کمتر  از زنان غیرقربانی بود (۰۵/۰>p). نتیجه­گیری: احتمال تجربه تحمیل جنسی، در صورت رویارویی با دیگر انواع خشونت، به­ویژه در زنان افزایش می­یابد. نگرش‌های زناشویی نارسا نقش قابل­توجهی در شکل‌گیری و تداوم خشونت زناشویی ایفا می‌کند.

هدف: هدف پژوهش حاضر مرور نظام­مند بررسی­های ۲۰ سال اخیر ایران در زمینه آگاهی، نگرش و رضایت­مندی کارکنان و جمعیت عمومی از برنامه ادغام خدمات بهداشت روان در PHC بود. روش: بانک داده­های داخلی و خارجی به روش جست­وجوی الکترونیک بررسی شد. همچنین با روش­های جست­وجوی دستی، جست­وجو بر پایه فهرست منابع و تماس­های شخصی پژوهش­های انجام­شده در این زمینه گرد­آوری و بررسی شد. با بررسی متن کامل پژوهش­های انتخاب­شده، ۱۱ پژوهش مربوط به آگاهی و نگرش و یک پژوهش مربوط به رضایت­مندی وارد بررسی حاضر شدند. یافته­ها: نمونه مورد بررسی در بیشتر این پژوهش­ها بهورز یا جمعیت عمومی بود و درباره دیگر گروه‌ها بررسی کمی انجام شده است. بیشتر بررسی­های انجام­شده نشان­گر بالاتر از حد متوسط بودن آگاهی گروه­های مورد بررسی بود. یافته­های تنها پژوهش مربوط به رضایت­مندی نیز به­ترتیب بیان­گر رضایت نسبی، رضایت زیاد و رضایت کم جمعیت عمومی از شیوه برخورد و ارایه خدمات، صرفه زمانی و اقتصادی و پیامدهای درمانی بود. نتیجه­گیری: به نظر می­رسد آگاهی و نگرش کارکنان و جمعیت عمومی در بیشتر موارد در حد متوسط یا بالاتر است، که این موضوع می­تواند متأثر از اجرای برنامه ادغام باشد. اگرچه برای بررسی دقیق­تر این موضوع لازم است پژوهش­های تجربی مرتبط به­صورت جداگانه انجام شوند.

هدف : هدف پژوهش حاضر طراحی و ارزیابی پرسش‌نامه‌ سنجش میزان آگاهی و نگرش نسبت به خشونت خانگی علیه زنان بود.
روش: این پژوهش در دو مرحله انجام شد. در مرحله اول مؤلفه‌های پرسش‌نامه با استفاده از نظرات صاحب‌نظران طراحی و روایی آن با اخذ نظرات ۱۰ نفر صاحب‌نظر تأیید شد. سپس با اجرای آزمایشی آن بر روی ۳۰ نفر از زنان متأهل منطقه ۹ تهران، میزان پایایی با استفاده از شاخص آلفای کرونباخ تعیین شد. در مرحله دوم با اجرای پرسش‌نامه نهایی بر روی ۶۱۵ زن متأهل ساکن مناطق ۲۲ گانه تهران ( ۱۵ نفر در هر خوشه در ۴۲ محله در ۲۲ منطقه تهران)، اطلاعات جمع‌آوری و سپس با استفاده از تحلیل عامل و محاسبه شاخص‌ های آماری، مؤلفه های پرسش‌نامه شناسایی شد. یافته‌ها : میانگین سن (±خطای معیار) افراد مورد بررسی (۹/۰±)۶/۴۲ سال و میانگین مدت زمان ازدواج آنها (۸/۰±)۲۲ سال بود. ۳/۴۲% آنها دیپلم و ۴/۲۲% بالاتر از دیپلم، شغل ۴/۸۲% خانه‌دار و ۱/۹۶% در ازدواج اول خود بودند. در حوزه آگاهی
۵ عامل مرتبط با خشونت به‌دست آمد و میانگین نمرات به‌دست آمده در زنان مورد مطالعه معادل ۵۱% آگاهی صحیح بود. بیشترین آگاهی صحیح مربوط به پیامدها و قابل پیشگیری بودن و کمترین میزان آگاهی صحیح در درجه اول مربوط به اپیدمیولوژی و عوامل مرتبط، سپس اثرات بر فرزندان به‌خصوص فرزند دختر بود. میزان پایایی پرسش‌نامه در قسمت آگاهی ۷۶۹/۰، و در قسمت نگرش ۶۴/۰ بود.
نتیجه‌گیری : ابزار طراحی‌شده قابلیت استفاده با روایی و پایایی مناسب در زنان ایرانی دارد. حوزه های مختلف آگاهی به‌خصوص اثرات خشونت بر فرزند دختر نیاز به توجه برای انجام مداخلات مناسب دارد.

هدف : هدف پژوهش حاضر مقایسه عزّت نفس و نگرش به ظاهر، پیش و پس از عمل جراحی زیبایی بینی بود. روش : پژوهش نیمه‌آزمایشی حاضر با طرح پیش‏آزمون- پس‏آزمون و با روش نمونه‌گیری آسان انجام شد. جامعه پژوهش عبارت بود از تمامی متقاضیان عمل جراحی زیبایی بینی که در شش ماه اول سال ۱۳۸۹ به درمانگاه گوش و حلق و بینی بیمارستان امیر اعلم و یک مطب خصوصی گوش و حلق و بینی در شهر تهران مراجعه کرده بودند. ملاک ورود به پژوهش درخواست عمل جراحی تنها به دلیل زیبایی (و نه به دلیل بدشکلی بینی یا اختلال عملکرد بینی) بود. ۴۰ نفر به پرسش‌نامه‌های مشخصات فردی، عزّت نفس کوپرسمیت و طرحواره‌های مربوط به ظاهر پاسخ دادند و داده‌ها با آزمون t وابسته تحلیل شد. یافته‌ها : میان نمره‌های عزّت نفس آزمودنی‌ها پیش و پس از جراحی تفاوتی دیده نشد. میان نمره‌های نگرش به ظاهر بدنی، پیش و پس از عمل جراحی تفاوت وجود داشت (۰۵/۰≥ p ، ۳۹= df ، ۰۱/۳= t ) و جنسیت بر این رابطه اثرگذار نبود. نتیجه‌گیری : عمل جراحی زیبایی بینی بر بهبود مؤلفه روان‌شناختی نگرش به ظاهر بدنی تأثیر دارد و به نظر می‌‌رسد عوامل روان‌شناختی هم در تقاضای عمل جراحی زیبایی و هم در نتایج حاصل از آن نقش دارند. بنابراین بررسی مؤلفه‌های روان‌شناختی پیش از عمل جراحی زیبایی بینی ضروری است .

هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی معادله‌های ساختاری نگرش‌های ناکارآمد با علائم افسردگی و بررسی نقش واسطه‌ای سبک پاسخ نشخوار برای تبیین علائم افسردگی انجام شد.

روش: پژوهش توصیفی‌همبستگی حاضر با حضور ۲۰۰ نفر (۹۹ دختر و ۱۰۱ پسر)، به روش نمونه‌گیری در دسترس از بین دانشجویان دانشگاه شیراز در مقطع کارشناسی در سال تحصیلی ۱۳۹۲-۱۳۹۱ انجام شد. برای اندازه‌گیری متغیرهای پژوهش از فرم تجدیدنظرشده مقیاس افسردگی و فرم کوتاه‌شده مقیاس نگرش‌های ناکارآمد و مقیاس سبک پاسخ نشخوار استفاده شد. برای بررسی فرضیه‌های پژوهش از رگرسیون چندگانه هم‌زمان مطابق مراحل بارون و کنی (۱۹۸۶) و از الگویابی معادلات ساختاری استفاده شد. برای بررسی برازش مدل پیشنهادی از شاخص‌های مطلق و ایجازی و تطبیقی، و برای تعیین معناداری تأثیر غیرمستقیم متغیر واسطه‌ای از روش نمونه‌گیری‌های مکرر (خودراه‌انداز) به‌وسیله نسخه ۱۶ نرم‌افزار SPSS و Amos graphic استفاده شد.

یافته ها: نتایج نشان داد نگرش‌های ناکارآمد، هم به‌طور مستقیم و هم به‌واسطه سبک پاسخ نشخوار، پیش‌بینی‌کننده منفی و معنادار علائم افسردگی هستند. نتایج شاخص‌های برازش مطلق ۰۶/۰=RMSEA و ایجازی ۹۱/۰=AGFI و تطبیقی ۹۷/۰=CFI نشان داد مدل طراحی‌شده با داده‌های نمونه برازش مناسب و ارتباط نزدیکی با فرض‌های نظری دارد.

نتیجه گیری: نگرش‌های ناکارآمد به‌واسطه سبک پاسخ نشخوار با علائم افسردگی رابطه دارد و این مدل می‌تواند تبیین و سبب‌شناسی نشانه‌های افسردگی را تسهیل کند.