---

---

چکیده

هدف: این پژوهش با هدف بررسی تأثیر فعالیت‌های موسیقایی بر حافظه و توجه در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا انجام شده است.

روش: ۲۸ مرد مبتلا به اسکیزوفرنیا در این پژوهش شرکت داشتند که در دو گروه آزمایشی و گواه بررسی شدند. گروه آزمایشی در جلسات موسیقی‌درمانی شرکت کردند. داده‌ها به‌کمک آزمون‌ فراخنای ارقام وکسلر، آزمون حذف حروف لزاک و پرسش‌نامه اندریسون در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون گردآوری شدند.

یافته‌ها: موسیقی‌درمانی در بالابردن نمره‌های حافظه (۰۵/۰p< ، ۱۸/۲=t) و توجه (۰۱/۰p< ، ۵/۲-=t) مؤثر بود و در بیماران با علایم مثبت و منفی تأثیرمتفاوتی نداشت.

نتیجه‌گیری: محرک‌‌های موسیقایی تنظیم شده می‌توانند از پراکندگی ذهن و عدم توجه بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا بکاهند.

---

---

اهداف: هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی موسیقی‌درمانی و رفتاردرمانی شناختی بر کیفیت زندگی، ولع مصرف و تنظیم هیجانی بیماران تحت درمان نگهدارنده با متادون بود.
مواد و روش ها: روش این پژوهش شبه‌آزمایشی و از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون چند‌گروهی بود و جامعه آماری آن را کلیه مراجعان تحت درمان نگهدارنده با متادون در کیلینک‌های درمانی اعتیاد شهر تهران وابسته به وزارت بهداشت در سال ۱۳۹۷ تشکیل می‌دادند که ۵۴ (هر گروه ۱۸ نفر) نفر از آنان به شیوه نمونه‌گیری هدفمند در دو گروه آزمایش (موسیقی‌درمانی رفتاردرمانی شناختی) و یک گروه کنترل قرار داده شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه تنظیم شناختی هیجان و پرسش‌نامه کیفیت زندگی و پرسش‌نامه ولع مصرف استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. 
یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد هم موسیقی‌درمانی و هم رفتاردرمانی شناختی میزان کیفیت زندگی و تنظیم هیجان گروه آزمایش را نسبت به گروه کنترل ارتقا و میزان ولع مصرف را به نحو قابل توجهی کاهش دادند (۰/۰۱>P). نتایج آزمون پیگیری نشان داد میانگین نمرات گروه‌های آزمایش در متغیرهای مورد مطالعه به طور معناداری متفاوت با گروه کنترل بود. بین گروه‌های درمانی از لحاظ اثر‌بخشی بر کیفیت زندگی و تنظیم منفی هیجانی شناختی تفاوت معناداری وجود داشت؛ به نحوی که رفتاردرمانی شناختی در تنظیم هیجانات منفی و افزایش کیفیت زندگی مؤثرتر بود. در مورد تنظیم هیجان‌های مثبت و کاهش ولع مصرف تفاوت معنی‌داری وجود نداشت.
نتیجه گیری: این نتایج حاکی از این است که این دو نوع درمان به طور معنی‌داری باعث افزایش کیفیت زندگی، تنظیم هیجانی و کاهش ولع مصرف می‌شود.