هدف: در این پژوهش آموزش حرکات ظریف دست در پیشرفت‌ تحصیلی و یادگیری مهارت‌های ترسیمی و نوشتاری کودکان، بررسی شده است.

روش: این پژوهش از نوع پژوهش‌های آزمایشی است، میزان کارآیی این شیوه‌ی مداخله‏ای در ۳۶دانش‏آموز مدارس کندآموز که به طور تصادفی در ۲گروه (آزمایشی وگواه) جای داده شده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. آزمودنی‌های هر دو گروه ازنظر متغیرهایی چون جنس، سن، میزان تحصیلات خانواده، هوش و جثه همتاسازی شده بودند. این افراد از میان دانش‏آموزان ۸- ۶ساله‌ی دو مدرسه‌ی ویژه‌ی کندآموزان در شهر تهران انتخاب شدند و با ارزیابی تشخیصی، هوشی و آمادگی تحصیلی و به‌کمک پرسش‌نامه‏ی ارزیابی کاردرمانی و پرسش‌نامه‌ی ویژگی‌های جمعیت‌شناختی، مورد بررسی قرار گرفتند. گروه آزمایشی طی ۳ماه (۳جلسه در هفته) آموزش‌هایی در زمینه‌ی مهارت‌های حرکات ظریف دست به طور انفرادی دریافت نمودند و اعضای گروه گواه تنها در پیش آزمون و پس آزمون مورد ارزیابی قرار ‏گرفتند. پس آزمون، ۳ماه پس از پایان نشست‌های آموزشی، در دو گروه انجام گردید. داده‌های به‌دست آمده در پیش آزمون و پس آزمون به‌کمک آزمون‌های آماری تحلیل واریانس دو عاملی با اندازه گیری‌های مکرر c^۲، ضریب همبستگی پیرسون و آزمون من ویتنی تحلیل گردید.

یافته‌ها: این بررسی تفاوت معنی‌داری را در زمینه‌ی مهارت‌های ترسیمی و نوشتاری آزمودنی‌ها در مرحله‌ی پیش از آموزش حرکات ظریف دست و پس از آن نشان داد.

نتیجه: آموزش حرکت‌های ظریف دست، میزان مهارت‌های نوشتاری و ترسیمی دانش‌آموزان مدارس کندآموز را افزایش می‌دهد.