اهداف اضطراب از رایج‌ترین اختلالات دوران کودکی به شمار می‌آید. الگوهای تعاملی جدید  نقش بسزایی در درمان کودک مضطرب ایفا می‌کند. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی میزان اثربخشی دو روش درمان شناختی‌رفتاری مبتنی بر کودک و رویکرد تعاملی مادر کودک بر شاخص اضطراب کودکان دارای مادر تحت درمان متادون صورت پذیرفت.
مواد و روش ها بدین منظور و در قالب طرح نیمه‌آزمایشی با پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری شش‌ماهه از میان خانواده‌های دو والد دارای مادر تحت درمان متادون مراجعه‌کننده به دو کلینیک درمان متادون در تهران، هفتاد و پنج مادر و کودک به گونه‌ای هدفمند انتخاب شدند و به طور تصادفی در سه گروه درمان شناختی‌رفتاری کودک، درمان تعاملی مادر کودک و گروه کنترل قرار گرفتند. این درمان‌ها به مدت هشت جلسه هفتگی به دو گروه آزمایش ارائه شد و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. سطح اضطراب کودکان در سه مرحله پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با مقیاس اضطراب اسپنس ارزیابی شد و داده‌های حاصل با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه ۱۹ و به کمک آزمون‌های کای اسکوئر، تی مستقل و تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تجزیه‌وتحلیل شد.
یافتهها نتایج نشان داد هر دو درمان مذکور در پس‌آزمون نسبت به گروه کنترل اثربخشی معناداری بر شاخص اضطراب اعمال کردند (۰/۰۰۱>P)، اما بین اثربخشی دو درمان مذکور تفاوت معناداری مشاهده نشد (۰/۶۵). همچنین اثربخشی درمان‌های مذکور تا مرحله پیگیری حفظ نشد (۰/۰۵).
نتیجه گیری یافته‌های مذکور گویای سودمندی درمان‌های شناختی‌رفتاری بر نشانگان اضطراب در کودکان است. این یافته‌ها ضمن یاری‌رساندن در تبیین سبب‌شناسی نشانگان اضطراب در کودکان، می‌تواند در طرح‌ریزی مداخلات پیشگیرانه امیدبخش باشد؛ هر چند مطالعات کنترل‌شده بیشتری در این زمینه نیاز است.
 

اهداف اصلاح سوگیری شناختی رایانه‌ای اخیراً اصلاح ارزیابی‌های خاطرات مزاحم را وعده داده است. هدف از این پژوهش، بررسی و مقایسه سه روش درمانی غیرحضوری اصلاح سوگیری شناختی استاندارد، اصلاح سوگیری شناختی مبتنی بر خودزایی، و آموزش شناختی رفتاری است. 
مواد و روش ها این پژوهش بر اساس طرح تحقیق ازجمله طرح‌های نیمه‌آزمایشی با سه گروه آزمایشی و ارزیابی به صورت پیش‌آزمون و پس‌آزمون و پیگیری دوماهه است. جامعه آماری شامل تمام دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه هرمزگان بود که در سال تحصیلی ۹۵-۱۳۹۴ مشغول تحصیل بودند. بر اساس ملاک‌های شمول و خروج شرکت‌کنندگان، ۵۱ نفر به شیوه هدفمند، برای مرحله نهایی پژوهش انتخاب شدند و به طور تصادفی در سه گروه اصلاح سوگیری شناختی استاندارد، خودزایی و آموزش شناختی رفتاری گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش‌نامه‌سناریوهای مبهم برای افسردگی، درجه‌بندی‌دیداری خلق، افسردگی بک-۲، مقیاس تجدیدنظرشده نگرش‌های ناکارآمد، مقیاس عاطفه مثبت و منفی و آزمون سوگیری حافظه بود. برای تجزیه‌وتحلیل آماری داده‌ها از میانگین، انحراف استاندارد، تحلیل کوواریانس‌چندمتغیری، تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون‌های تعقیبی استفاده شد که با نرم‌افزار ۱۹-SPSS تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته ها نتایج نشان داد هر سه مداخله مؤثر بوده‌اند (۰/۰۱>P)، اما در متغیرهای خلقی (علائم افسردگی (۰/۰۷۹)، خلق (۰/۰۵۴)، عاطفه مثبت (۰/۴۱۶)، عاطفه منفی (۰/۱۵۸)) سه گروه تفاوت معناداری با یکدیگر نداشتند. در متغیرهای شناختی (سوگیری تفسیری (۰/۰۰۰۱)، حافظه مثبت (۰/۰۰۰۱) و منفی (۰/۰۰۶)) تفاوت بین سه گروه معنادار بود؛ به استثنای متغیر نگرش‌های ناکارامد که تفاوت به‌دست‌آمده معنی‌دار نبود (۰/۲۲۸).
نتیجه گیری در مجموع، نتایج پژوهش نشان داد روش‌های اصلاح سوگیری شناختی مبتنی بر تصویرسازی مثبت و خودزایی با دستورالعمل‌های جدید و چهار هفته‌ای، روش‌های مؤثری درکاهش علائم افسردگی، بهبود سوگیری تفسیری، نگرش ناکارآمد و حافظه است.