سجاد رضائی، دکتر ایرج صالحی، دکتر حشمتا... موسوی، دکتر شاهرخ یوسفزاده،
دوره ۱۸، شماره ۱ - ( ۴-۱۳۹۱ )
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف ارزیابی ابعاد آسیبشناسی روانی محور یک چهارمین دستنامه تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-IV) درچهارماهه نخست پس از آسیب مغزی تروماتیک (TBI) و حالتهای روانی پس از رخداد TBI بود. روش: در چارچوب یک بررسی توصیفی- طولی، ۲۳۸ بیمار دچار TBI (۴۳ زن و ۱۹۵ مرد) بهشیوه پیاپی نمونهگیری و معاینه شدند. پس از گذشت چهار ماه، ۱۵۵ نفر (۱/۶۵%) از بیماران برای تعیین ماهیت اختلال روانی ناشی از TBI به کمک مصاحبه ساختاریافته بالینی بر پایه معیارهای تشخیصی DSM-IV، به یک روانپزشک مراجعه نمودند. یافتهها: نتایج نشان دادند که پس از آسیبدیدگی، ۱۱۷ نفر (۵/۷۵%) دارای تشخیص اختلال های روانی ثانوی به TBI هستند. از این افراد، ۸۸ بیمار (۲/۷۵%) همبودی اختلالهای روانی نشان دادند. با این وجود، شایعترین اختلالهای روانی ناشی از TBI بهترتیب تغییر شخصیت (۶/۵۸%)، اختلال خلقی (۳/۳۲%)، اختلال اضطرابی (۲۰%)، اختلال خواب (۳/۱۹%)، یادزدودگی مزمن (۹/۱۲%) و اختلالهای جسمانیشده (۳/۱%) بودند. اختلالهای دلیریوم، خوردن و روانپریشی ناشی از TBI نیز هر یک به میزان ۶۴/۰% تشخیص داده شدند. نتیجهگیری: فراوانی بالای اختلالهای روانی در مرحله حاد پساز TBI بههمراه بسیاری از موارد جدید تغییر شخصیت و اختلالهای خلقی و اضطرابی، چشمگیر است و بیماران دچار TBI دستکم در مقطع زمانی چهارماهه پس از آسیب، باید مورد پایش و ارزیابی قرار گیرند تا خطر بروز اختلالهای روانی کاهش یابد.