هدف: این پژوهش با هدف تعیین میزان شیوع اختلالهای سلوک و نافرمانی در میان دانش‏آموزان راهنمایی استان‏ کردستان در سال ۱۳۷۸ انجام شده است. روش: آزمودنیهای پژوهش ۲۷۶۰ نفر(۹۲۴ پسر و ۱۸۳۶ دختر)دانش‏آموز مقطع راهنمایی می‏باشند که به روش نمونه‏گیری چند مرحله‏ای- تصادفی انتخاب شده‏اند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه علائم مرضی کودکان همراه با یک پرسشنامه در زمینه ویژگیهای جمعیت شناختی بوده است. برای تجزیه و بهره‏ تحلیل داده‏های پژوهش از شیوه‏های آمار توصیفی و آزمون شیوع X^۲ گرفته شده است. یافته‏ها: این بررسی نشان داد که‏ اختلالهای نافرمانی و سلوک به ترتیب ۳/۶% و ۹/۶% می‏باشد. همچنین حساسیت سؤالات مربوط به اختلالهای سلوک و نافرمانی در پرسشنامه علائم مرضی کودکان که بر اساس نتایج پژوهش حاضر به دست آمده به ترتیب ۸۵% و ۸۰% بوده‏ است. این پژوهش نشان داد که بین معدل سال گذشته دانش‏آموزان و اختلالهای نافرمانی و سلوک رابطه معنی‏داری‏ وجود دارد (۰۱/۰ والدین با > p). همچنین بین جنسیت و اختلال سلوک رابطه معنی‏داری دیده شد (۰۱/۰ > p سابقه طلاق‏ اختلالهای نافرمانی و سلوک و بین درآمد خانواده و اختلال سلوک نیز رابطه معنی‏دار بوده است.

هدف: هدف این پژوهش بررسی ویژگی‌های روانسنجی چک‌لیست تجدیدنظرشده مشکلات رفتاری کوای و پترسون بود.

روش: این بررسی از نوع آزمون‌سازی است و در آن ۴۵۸ دانش‌آموز (۲۵۵ پسر و ۲۰۳ دختر) دبستانی که از نواحی چهارگانه آموزشی شیراز به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای- تصادفی انتخاب شده بودند، به کمک چک‌لیست تجدیدنظرشده مشکلات رفتاری کوای و پترسون بررسی شدند.

یافته‌ها: روایی چک‌لیست به روش همبستگی گویه‌ها با نمره کل، تحلیل عوامل و همبستگی بین نمرات چک‌لیست با نمرات پرسش‌نامه رفتار کودک راتر (۸۸/۰) به‌دست آمد و تحلیل عوامل با مؤلفه‌های اصلی و سپس چرخش واریماکس، استخراج چهار عامل با ارزش ویژه بیشتر از یک را در پی داشت که عبارتند از: اختلال سلوک، مشکلات توجه- ناپختگی، پرخاشگری اجتماعی و اضطراب- گوشه‌گیری. پایایی چک‌لیست با روش بازآزمایی برای نمرات کل چک‌لیست ۸۸/۰، اختلال سلوک ۹۰/۰، مشکلات توجه- ناپختگی ۸۵/۰، پرخاشگری اجتماعی ۷۹/۰ و اضطراب-گوشه‌گیری ۷۸/۰ بود. ضرایب آلفای کرونباخ برای نمرات کل چک‌لیست ۹۸/۰ و برای اختلال سلوک ۹۷/۰، مشکلات توجه- ناپختگی ۹۷/۰، پرخاشگری اجتماعی ۸۲/۰ و اضطراب-گوشه‌گیری ۸۵/۰ به‌دست آمد.

نتیجه‌گیری: چک‌لیست تجدیدنظرشده مشکلات رفتاری کوای و پترسون دارای روایی و پایایی مطلوب برای کاربرد در ایران است.

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه در روابط زناشویی به‌عنوان پیش‌بینی‌کننده طلاق بود. روش: آزمودنی‌های پژوهش ۱۵۰ زوج خواهان طلاق و ۱۵۵ زوج عادی (جمعاً ۳۰۵ زوج) بودند. زوج‌های خواهان طلاق از میان مراجعه‌کنندگان به دادگاه به روش در دسترس و نمونه عادی به روش نمونه‌گیری چندمرحله‌ای- تصادفی، از چند دبیرستان شهر اصفهان انتخاب شدند. همه زوج‌های نمونه به‌کمک پرسش‌نامه طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه، ارزیابی شدند. برای تحلیل داده‌ها افزون بر روش‌های آمار توصیفی، روش تحلیل تمایز نیز به‌کار رفت. یافته‌ها: طرح‌واره‌های بی‌اعتمادی- بدرفتاری، معیارهای سخت‌گیرانه و بازداری هیجانی به‌ترتیب با ضرایب استاندارد ۶۷/۰، ۵۷/۰ و ۵۷/۰ بیشترین توان پیش‌بینی، و از میان متغیر‌های جمعیت­شناختی، تنها متغیرهای سطح تحصیلات و میزان درآمد توان پیش‌بینی معنی‌دار طلاق را داشتند (۰۰۱/۰p<). نتیجه‌گیری: می‌توان به‌کمک طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه طلاق را پیش‌بینی نمود و بر پایه این الگو می‌توان یک رویکرد پیش‌گیری از طلاق و درمان زناشویی بر پایه رویکرد طرح‌واره‌درمان‌گری تدارک دید و یافته‌های این پژوهش را در ﻣﺤﯿﻂ‌ﻫﺎی ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ و مشاوره‌ای برای کمک به همسران مشکل‌دار و در آستانه طلاق به‌کار گرفت.  

هدف: هدف پژوهش حاضر مرور نظام­مند بررسی­های ۲۰ سال اخیر ایران در زمینه آگاهی، نگرش و رضایت­مندی کارکنان و جمعیت عمومی از برنامه ادغام خدمات بهداشت روان در PHC بود. روش: بانک داده­های داخلی و خارجی به روش جست­وجوی الکترونیک بررسی شد. همچنین با روش­های جست­وجوی دستی، جست­وجو بر پایه فهرست منابع و تماس­های شخصی پژوهش­های انجام­شده در این زمینه گرد­آوری و بررسی شد. با بررسی متن کامل پژوهش­های انتخاب­شده، ۱۱ پژوهش مربوط به آگاهی و نگرش و یک پژوهش مربوط به رضایت­مندی وارد بررسی حاضر شدند. یافته­ها: نمونه مورد بررسی در بیشتر این پژوهش­ها بهورز یا جمعیت عمومی بود و درباره دیگر گروه‌ها بررسی کمی انجام شده است. بیشتر بررسی­های انجام­شده نشان­گر بالاتر از حد متوسط بودن آگاهی گروه­های مورد بررسی بود. یافته­های تنها پژوهش مربوط به رضایت­مندی نیز به­ترتیب بیان­گر رضایت نسبی، رضایت زیاد و رضایت کم جمعیت عمومی از شیوه برخورد و ارایه خدمات، صرفه زمانی و اقتصادی و پیامدهای درمانی بود. نتیجه­گیری: به نظر می­رسد آگاهی و نگرش کارکنان و جمعیت عمومی در بیشتر موارد در حد متوسط یا بالاتر است، که این موضوع می­تواند متأثر از اجرای برنامه ادغام باشد. اگرچه برای بررسی دقیق­تر این موضوع لازم است پژوهش­های تجربی مرتبط به­صورت جداگانه انجام شوند.

هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی کیفیت پژوهش­های انجام شده در زمینه شیوع اختلال‌های روانپزشکی در ایران بود. روش: پژوهش‌های انجام­شده در زمینه شیوع کلی اختلال‌های روانپزشکی در جمعیت عمومی و جمعیت دانش‌آموزی بالای ۱۵ سال ایران بر پایه جست‌وجو در بانک‌های اطلاعاتی PubMed،ISI WOS ، PsycINFO، CINAHL، Irandoc، EMBASE، IranPsych، IranMedex و SID و منابع غیرالکترونیکی مانند کتابچه‌های چکیده مقاله‌ها مورد بررسی قرار گرفت. شاخص‌های کیفیت پژوهش­ها در این مطالعه عبارت بودند از: توضیح دقیق پرسش‌های پژوهش، نمونه­گیری تصادفی، معرف­بودن نمونه پژوهش برای جامعه هدف، کاربرد روش­ اندازه­گیری یکسان برای کل نمونه، کاربرد ابزارهای روا و پایا و تحلیل مناسب داده­ها. یافته‌ها: از میان پژوهش‌های مربوط به شیوع کلی اختلال‌های روانپزشکی در کشور، تنها مواردی که نمونه­گیری تصادفی داشتند (۴۳ مورد)، در پژوهش حاضر بررسی شدند. از این تعداد، تنها در نزدیک ۴۰ درصد پژوهش‌ها، ویژگی‌های نمونه مورد بررسی معرف ویژگی‌های جامعه هدف بود و در بیش از ۲۵ درصد موارد، روایی و پایایی نسخه فارسی ابزارها بررسی یا گزارش نشده بود. درکل، نزدیک به یک­سوم پژوهش‌ها از کیفیت مناسب (نمونه­گیری تصادفی، کاربرد ابزارهای روا و پایا و نمونه معرف جامعه هدف) برخوردار بودند. نتیجه‌گیری: این پژوهش که بخشی از یک مرور نظام‌مند بود، هرچند تنها روی گروهی از پژوهش‌های شیوع اختلال‌های روانپزشکی در کشور انجام شد، نشان­گر رعایت­نشدن شاخص‌های مهم کیفی در بخش قابل­توجهی از پژوهش‌ها بود. پیشنهاد می­شود در برنامه‌ریزی­های پژوهشی به­جای تأکید صرف بر افزایش کمی پژوهش­ها، سیاست­های مشخصی برای ارتقای کیفیت آنها در نظر گرفته شود.

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی پیش بینی عملکرد تحصیلی دانش­آموزان بر اساس سبک­های دلبستگی و سطوح مختلف سازگاری انجام شده است. روش: این پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه دانش­آموزان دختر و پسر دبیرستانی منطقه ۲ شهر تهران در سال ۹۳-۹۴ می باشد. نمونه مورد تحقیق شامل ۳۸۳ دانش­آموز (۱۶۷ دختر و ۲۱۶ پسر) است که به روش نمونه­گیری خوشه‌ای چندمرحله­ای، از بین دانش­آموزان دبیرستان­های منطقه دو شهر تهران انتخاب شدند و به نسخه­ی تجدید نظر شده مقیاس دلبستگی بزرگسالان کولینز و رید (RAAS) و پرسشنامه سازگاری دانش­آموزان دبیرستانی سینها و سینک (AISS) پاسخ دادند. برای سنجش عملکرد تحصیلی از معدل ترم گذشته دانش­آموزان استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه انجام شد. یافته­ها: نتایج نشان داد که بین سبک دلبستگی اجتنابی و اضطرابی با عملکرد تحصیلی، همبستگی منفی(به ترتیب ۴۳/۰- r= و ۵۶/۰-r= ) و معنا‌دار (۰۵/۰>p) و بین سبک دلبستگی ایمن و عملکرد تحصیلی همبستگی مثبت و معناداری (۵۶/۰r= ، ۰۵/۰>p) وجود دارد. همچنین سازگاری تحصیلی، عاطفی و اجتماعی رابطه معناداری با عملکرد تحصیلی (به ترتیب ۶۶/۰ r=، ۶۷/۰  r=، ۷۱/۰ r=و ۰۵/۰>p) دانش­آموزان داشت. حدود ۶۲ درصد واریانس عملکرد تحصیلی از طریق متغیرهای سبک­های دلبستگی و سازگاری قابل تبیین بود. نتیجه­گیری: با توجه به یافته­های این مطالعه باید اهمیت سبک­های دلبستگی و سطوح مختلف سازگاری را به‌عنوان عوامل تأثیرگذار در پیشرفت تحصیلی دانش­آموزان مورد تأکید قرار داد.

هدف: صفات سه­گانه تاریک شخصیت، فرمول­بندی جدیدی از شخصیت ناسازگارانه است که از سطوح غیر بالینی خودشیفتگی، ماکیاولیسم و جامعه­ستیزی تشکیل شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی خصوصیات روان­سنجی نسخه کوتاه پرسشنامه دوجین کثیف در جامعه ایرانی بود. روش: در این مطالعه مقطعی ۳۰۰ دانشجو در سال تحصیلی ۹۲-۹۳ به روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای انتخاب و با مقیاس صفات تاریک شخصیت، پرسشنامه­ شخصیت خودشیفته (NPI-۱۶)، مقیاس جامعه­ستیزی پرسشنامه شخصیتی چندوجهی مینه سوتا MMPI و پرسشنامه ماکیاولیسم- ۵ مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته­ها: تحلیل عاملی به روش تحلیل مؤلفه‌های اصلی نشانگر وجود سه عامل خودشیفتگی، ماکیاولیسم و جامعه­ستیزی بود. ضرایب باز آزمائی برای کل مقیاس و مؤلفه‌ها در دامنه­ای بین ۶۶/۰ تا ۸۰/۰ قرار داشت. ضریب همسانی درونی خرده مقیاس‌ها بین ۶۸/۰ تا ۷۷/۰ به دست آمد. همچنین ضرایب همبستگی نمره کل صفات تاریک شخصیت با خودشیفتگی، ۵۷/۰؛ با جامعه‌ستیزی، ۴۲/۰ و با ماکیاولیسم، ۵۵/۰ بود. درنهایت بین مردان و زنان در مؤلفه‌های صفات تاریک شخصیت تفاوت وجود داشت. نتیجه‌گیری: نسخه کوتاه پرسشنامه دوجین کثیف برای کاربرد در جامعه ایرانی از ویژگی­های روان­سنجی مناسب برخوردار است.

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی روابط چندگانه بین نشخوار فکری و خلق با رؤیاهای ترسناک انجام شد. روش: روش پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی بود. جامعه‌ آماری در این پژوهش، کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان در سال تحصیلی ۱۳۹۴-۱۳۹۳ بودند. ۱۸۰ نفر دانشجو به شیوه نمونه‌گیری تصادفی خوشه­ای انتخاب شدند. ابزارهای مورداستفاده در این پژوهش، پرسش‎نامه نشخوار فکری، مقیاس خلق مثبت و منفی و مقیاس علائم رؤیاهای ترسناک بودند. داده‌های گردآوری شده به کمک آمار توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام) مورد بررسی قرار گرفتند. یافته­ها: بروز رؤیاهای ترسناک با نشخوار فکری (۰۰۰/۰p<) و خلق منفی (۰۰۹/۰p<) رابطه مثبت و معنادار داشت. تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که نشخوار فکری می‎تواند ۲/۱۰ درصد از واریانس رؤیاهای ترسناک را پیش‎بینی کند. نتیجه­گیری: وجود نشخوار فکری می­تواند پیش‎بینی‎کننده رؤیاهای ترسناک باشد و به نظر می­رسد یکی از راه­های کاهش رؤیاهای ترسناک کاهش نشخوار فکری و خلق منفی باشد.