چکیده

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی امکان به‌کارگیری فواصل طولانی‌تر تزریق آمپول فلوفنازین دکانوئیت در درمان نگهدارنده بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا و اسکیزوافکتیو برای  کاستن از خطرات مصرف آن‌ها به‌رغم حفظ مزایای دارو است.

روش: ۵۰ بیمار مبتلا به اسکیزوفرنیا یا اسکیزوافکتیو به‌تصادف در دو گروه ۲۵ نفری جای داده شدند و در یک بررسی دو سر کور در گروه نخست با ۲۵ میلی گرم فلوفنازین دکانوئیت هر ۶ هفته و در گروه دوم هر ۲ هفته یک‌بار مورد درمان قرار گرفتند. سپس دو گروه به‌کمک مقیاس‌های CGI ، مقیاس کیفیت زندگی، BPRS و مقیاس حرکات غیرارادی مرکز پژوهش روانپزشکی مریلند بررسی شدند. داده‌های پژوهش به کمک آزمون خی‌دو و تحلیل واریانس یک‌سویه تحلیل شد.

یافته‌ها: تفاوت بارزی از نظر میزان عود و بروز نشانه‌های بیماری در دو گروه نشان داده نشد.

نتیجه: استفاده  از تزریقات ۶ هفته‌ای به‌جای دو هفته‌ای میزان همکاری بیماران را در زمینه درمان بالا برده و نیز باعث کاهش چشمگیر عوارض داروهای ضدپسیکوز بدون افزایش عود می‌شود.

مقاله علمی کوتاه

چکیده 

مقدمه:�این پژوهش با هدف بررسی فراوانی علایم روان‌شناختی در بیماران گوارشی سرپایی انجام شده است.

روش:�در این پژوهش ۲۰۰ بیمار مراجعه‌کننده به یک درمانگاه خصوصی و درمانگاه گوارش مرکز آموزشی- درمانی سینا در شهر تبریز به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌کمک پرسش‌نامه SCL-۹۰-R  ارزیابی شدند. داده‌ها به‌کمک آزمون خی‌دو تحلیل گردیدند.

یافته‌ها:�۵/۵۱% از افراد مورد بررسی علایم روان‌شناختی نشان دادند که فراوانی افسردگی و جسمانی‌سازی بیشتر بود. فراوانی علایم در زنان چهار برابر مردان بود. زنان و افراد غیرشاغل در اغلب مقیاس‌های آزمون نمراتی بالاتر از مردان داشتند که تفاوت در مقیاس‌های جسمانی‌سازی و اضطراب معنی‌دار بود (۰۵/۰p< ). رابطه معنی‌داری بین وجود علایم روان‌شناختی و نوع معینی از بیماری گوارشی به‌دست نیامد.

نتیجه‌گیری:�علایم روان‌شناختی در بیماران گوارشی سرپایی به‌ویژه در زنان شایع است.

چکیده

هدف: بررسی پایایی و روایی فرم کوتاه نسخه فارسی مقیاس سنجش آگاهی نداشتن از اختلال روانی�(SUMD) و نیز بررسی تغییر بینش بیماران شیدای روان­پریش در طی بهبودی هدف این پژوهش بود. روش: در این بررسی مقطعی- همگروهی ابتدا طی یک پیش­بررسی پایایی بین­ارزیاب­ها روی ۳۶ بیمار مبتلا به شیدایی روان‌پریش بستری محاسبه شد و سپس ۶۰ بیمار مبتلا به شیدایی روان‌پریش بستری با استفاده از SUMD ، مقیاس نمره­دهی شیدایی یانگ (YMRS) و مقیاس سنجش کلی عملکرد (GAF) در دو نوبت، یکی در اوایل بستری (دوره حاد) و دیگری در زمان ترخیص (دوره بهبودی) مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته‌ها: پایایی بین­ارزیاب­ها با استفاده از ضریب همبستگی درون­طبقه­ای (ICC)، ۹۳/۰-۷۳/۰ به­دست آمد. بهبود بینش بیماران طی دو فاز حاد و بهبودی (۰۱/۰>p) نشانگر روایی سازه مقیاس بود. نتیجه‌گیری: فرم کوتاه نسخه فارسی SUMD از پایایی و روایی مناسب برخوردار است.