زهرا پزشکی، دکتر جعفر بوالهری،
دوره ۱، شماره ۲ - ( پاييز و زمستان ۱۳۷۳ )
چکیده
در این بررسی نگرش ۱۳% از افراد ۱۵ سال به بالای چندروستای شمال شهر تهران (۱۵۱ مردو ۱۴۹ زن) واقع در دو منطقه رودبار قصران و گلندوک، در زمینه بیماریهای روانی در سال ۱۳۷۰ سنجیده شد. این پژوهش از نوع پژوهشهای تحلیلی – توصیفی بوده وجهت بررسی روابط موجود بین متغیرهایی چون سن، جنس، سطح تحصیلات، شغل و نگرش آنان نسبت به بیماریهای روانی از آزمونهای آماری توصیفی و X۲ استفاده گردید. بطورکلی نتایج این بررسی نشان داد که ازمودنیها، یک مفهوم منفی و کلیشه‌ای درمورد بیماری روانی نداشتند، زیرا در مجموع ۸/۶۷ درصد از آنها دارای نگرش مثبت بودند. افراد با تحصیلات بالاتر و افراد جوانتر و شاغلین در رده‌های بالاتر، نگرش مثبت تری داشتند. در موردحفظ روابط اجتماعی با بیمار روانی در محیط کار و نگهداری بیماردرمنزل نگرش منفی بیشتری مشاهده نشد؛ اما در مواردی چون دوست شدن و به ویژه هم اتاق شدن با بیمار روانی، چندان تمایلی اظهار نگردید. در مجموع بین تمایل به حفظ رابطه اجتماعی و متغیرهای مورد بررسی، رابطه معنی داری وجودنداشت.
دكتر محمد نادی سخویدی، دكتر حسن شاهرخی، دكتر نصرت‌ا... پورافکاری، دكتر ایوب مالک، دكتر امیر مختارزاده، دكتر سید محمدعلی قریشی‌زاده، دكتر محمد زکریا پزشکی، دكتر فاطمه رنجبر کوچکسرایی، دكتر رؤیا محمدی، دكتر احمد موسوی،
دوره ۱۶، شماره ۳ - ( پاييز ۱۳۸۹ )
چکیده
چکیده
هدف: بررسی پایایی و روایی فرم کوتاه نسخه فارسی مقیاس سنجش آگاهی نداشتن از اختلال روانی�(SUMD) و نیز بررسی تغییر بینش بیماران شیدای روانپریش در طی بهبودی هدف این پژوهش بود. روش: در این بررسی مقطعی- همگروهی ابتدا طی یک پیشبررسی پایایی بینارزیابها روی ۳۶ بیمار مبتلا به شیدایی روانپریش بستری محاسبه شد و سپس ۶۰ بیمار مبتلا به شیدایی روانپریش بستری با استفاده از SUMD ، مقیاس نمرهدهی شیدایی یانگ (YMRS) و مقیاس سنجش کلی عملکرد (GAF) در دو نوبت، یکی در اوایل بستری (دوره حاد) و دیگری در زمان ترخیص (دوره بهبودی) مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته‌ها: پایایی بینارزیابها با استفاده از ضریب همبستگی درونطبقهای (ICC)، ۹۳/۰-۷۳/۰ بهدست آمد. بهبود بینش بیماران طی دو فاز حاد و بهبودی (۰۱/۰>p) نشانگر روایی سازه مقیاس بود. نتیجه‌گیری: فرم کوتاه نسخه فارسی SUMD از پایایی و روایی مناسب برخوردار است.
