اهداف هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش اجتناب شناختی دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری خاص بود. 
مواد و روش ها پژوهش به شیوه­ آزمایشی و با طرح پیش‌­آزمون و پس‌­آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان پسر دارای اختلال یادگیری خاص کلاس پنجم ابتدایی بود که در سال تحصیلی ۹۴-۱۳۹۳ در شهر اردبیل مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش شامل ۴۰ نفر از این دانش‌آموزان بود که به ‌روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند (۲۰ نفر برای هر گروه). برای جمع‌آوری داده‌­ها از آزمون ریاضی کی‌­مت، آزمون هوشی ریون، آزمون خواندن شفیعی و همکاران، آزمون بیان نوشتاری فلاح چای، پرسشنامه‌ اجتناب شناختی و مصاحبه تشخیصی بر اساس DSM-۵ استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آزمون آماری تحلیل کوواریانس چند متغیری (MANCOVA) استفاده شد. 
یافته ها نتایج نشان داد که آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث کاهش معنی‌­داری در اجتناب شناختی دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری خاص شده است (۰۰۱/۰P<). 
نتیجه گیری درمان پذیرش و تعهد با آگاه کردن افراد از هیجانات منفی و کمک به آن­‌ها درپذیرش این هیجانات، موجب کاهش اجتناب شناختی افراد شد.