هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سبک­­های زندگی و سبک­های­ فرزندپروری در پدران وابسته به مواد و مقایسه آن با پدران عادی صورت گرفت. روش: نمونه پژوهش شامل ۱۷۳ مرد وابسته به مواد مراجعه­ کننده به مراکز ترک اعتیاد شهر تهران و ۱۹۵ فرد عادی از جمعیت عمومی بود که به روش در دسترس انتخاب شدند. داده­ها با استفاده از پرسشنامه مقیاس­های اساسی آدلر برای موفقیت بین فردی- نسخه بزرگسالان و سبک­های فرزندپروری بامریند گردآوری شد؛ و با روش­های آماری همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون خطی چندگانه و تحلیل واریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته­ها: برخی از خرده مقیاس­های سبک‌های زندگی، به طور معنی­داری سبک­های فرزندپروری به تفکیک دو گروه عادی و وابسته به مواد را پیش‌بینی کردند. بین دو گروه از لحاظ ارتباط بین سبک­های فرزندپروری پدران با جنسیت فرزندان و ساختار خانواده تفاوت معنی­داری یافت نشد. نتیجه­گیری: یافته­ها از تأثیرگذاری سبک زندگی پدر بر سبک­ فرزندپروری وی حمایت می­کند. بنابراین باید سبک زندگی را به عنوان یک مسئله مهم روان­شناختی مورد تأکید قرار داد.