چکیده

هدف: این پژوهش با هدف بررسی آزمایشی عامل دوگانه مقاومت و انتقال در بیماران با اختلال‌های شخصیت و بدون آن انجام شده است.

روش:�در یک بررسی آزمایشی با اندازه‌گیری‌های مکرر ۲۶ آزمودنی دارای اختلال‌های اضطرابی همراه با اختلال‌های شخصیت و ۲۶ آزمودنی دارای اختلال‌های اضطرابی بدون اختلال‌های شخصیت به‌تصادف در دو زیرگروه ۱۳ نفری آزمایشی و گواه گمارده شدند. در زیرگروه‌های آزمایشی، فشار به سمت تجربه احساس، روشن‌سازی و چالش با مقاومت طی سه جلسه ۴۵ دقیقه‌ای، با فاصله زمانی یک هفته انجام شد؛ ولی در زیرگروه‌های دیگر چنین مداخله‌ای صورت نگرفت و درمانگر تنها شنونده احساسات بیمار بود. برای سنجش سبک‌های دفاعی بیمار، پرسش‌نامه سبک‌های دفاعی(DSQ) اجرا شد و میزان مقاومت و احساسات انتقالی آنها نیز به‌ترتیب توسط مقیاس‌های سنجش مقاومت (RAS) و انتقال (TAS) اندازه‌گیری شدند. تحلیل داده‌ها به‌کمک روش تحلیل اندازه‌های مکرر انجام شد.

یافته‌ها:�نتایج نشان دادند که چالش با مقاومت، تشدید انتقال منفی را در پی داشت، ولی تفاوت معنی‌داری در انتقال مثبت و مقاومت ایجاد نکرد و این امر در گروه بیماران با اختلال‌های شخصیت شدیدتر بود.

 نتیجه‌گیری: در روش روان‌درمانی پویشی فشرده و کوتاه‌مدت، فشار به سمت تجربه احساس، روشن‌سازی دفاع‌ها و چالش با مقاومت، تشدید احساسات انتقالی را در پی دارد و تشدید احساسات انتقالی در بیماران با اختلال‌های شخصیت شدیدتر است. از این رو توجه به هر دو عامل مقاومت و انتقال در روان‌درمانی ضروری است. در غیر این صورت درمانگر و بیمار از دسترسی به مواد اساسی درمان محروم خواهند ماند و درمان منحرف خواهد شد. این امر به‌ویژه در بیماران با اختلال‌های شخصیت اهمیت دارد.

چکیده

هدف:�این پژوهش با هدف بررسی ارتباط میان باورهای مربوط به کنترل با آسیب‌های روانشناختی برون‌ریز و درون‌ریز در کودکان انجام شده است.

روش:�در این پژوهش که از نوع علی- مقایسه‌ای است، ۸۰ کودک مراجعه‌کننده به کلینیک مشاوره و مطب که مبتلا به اختلال‌های برون‌ریز و درون‌ریز بودند به‌روش نمونه‌گیری در دسترس در دو گروه آسیب‌شناسی روانی جای داده شدند. ۴۰ کودک که از نظر سن و جنس با گروه مبتلا به آسیب‌شناسی روانی به‌عنوان گروه بهنجار همتاسازی شده بودند، انتخاب شدند. برای سنجش باورهای مربوط به کنترل در سه حوزه تحصیلی، رفتاری و اجتماعی از مقیاس ادراک کنترل، مقیاس ادراک شرایط رخداد و مقیاس ادراک کفایت بهره گرفته شد. تحلیل داده‌ها به‌کمک آماره‌های توصیفی و تحلیل واریانس چند متغیره انجام شد.

یافته‌ها:�این پژوهش نشان داد بین گروه‌های آسیب‌شناسی روانی برون‌ریز، درون‌ریز و بهنجار در باورهای مربوط به کنترل و کفایت در سه حوزه تحصیلی، رفتاری و اجتماعی تفاوت معنی‌دار وجود دارد (۰۰۱/۰p< ). بین دو گروه آسیب‌شناسی روانی درون‌ریز و برون‌ریز در باور کفایت درحوزه رفتاری (۰۰۱/۰p< ) تفاوت معنی‌دار دیده شد. در باور شرایط رخداد بین سه گروه تفاوت معنی‌دار وجود نداشت.

نتیجه‌گیری:�باورهای مربوط به کنترل و کفایت برای آسیب‌شناسی روانی برون‌ریز و درون‌ریز اختصاصی‌اند و آسیب‌شناسی روانی را از بهنجاری متمایز می‌کنند. باور شرایط رخداد ارتباط معنی‌داری با آسیب‌شناسی روانی ندارد. باور کفایت رفتاری، گروه برون‌ریز را از گروه درون‌ریز متمایز می‌کند و برای آسیب‌شناسی روانی برون‌ریز اختصاصی به‌شمار می‌آید.

هدف: این پژوهش به‌منظور بررسی میزان شیوع مصرف مواد در دانشجویان دانشگاه‌های زیرپوشش وزارت علوم در شهر تهران انجام شده است.

روش: در این بررسی مقطعی، ۲۹۹۷ دانشجوی مشغول به تحصیل در سال تحصیلی ۸۵-۱۳۸۴ از شش دانشگاه شهر تهران که به‌تصادف انتخاب شده بودند، ارزیابی شدند. دانشجویان مورد بررسی به پرسش‌نامه‌ای که برای برآورد میزان شیوع مصرف مواد تهیه شده بود، پاسخ دادند. پرسش‌نامه‌ها را رابطین پیش‌گیری از مصرف مواد دانشگاه‌ها و در کلاس درس با هماهنگی قبلی با مدرس، برای تکمیل به پاسخ‌گویان ارایه نمودند.

یافته‌ها: این بررسی نشان‌دهنده شیوع طول عمر نسبتاً بالای مصرف مواد سبک به ترتیب قلیان (۳۴%)، سیگار (۲۴%) و نوشیدنی‌های الکلی (۱۷%) و شیوع پایین مواد سنگین تریاک (۳/۲%)، حشیش (۲/۲%) و قرص اکستازی (۷/۰%) بود. در همه مواد، دختران مصرف کمتری را نسبت به پسران داشتند و در مورد مصرف طول عمر، یک‌سال و یک‌ماه گذشته بیشتر مواد، دانشجویان غیرخوابگاهی بیشتر از دانشجویان خوابگاهی مصرف آنها را گزارش نمودند (۰۵/۰p<).

نتیجه‌گیری: مصرف مواد در دانشجویان شهر تهران هر چند در مقایسه با مصرف آن در دانشجویان کشورهای آمریکایی و اروپایی خیلی کمتر است، به‌دلیل رواج تنباکو به‌صورت مصرف با قلیان و الکل و نبود مداخلات پیش‌گیرانه در این زمینه نیازمند توجه و حمایت بیشتری از سوی برنامه‌ریزان می‌باشد.