بهترین رویکرد برای مراقبت مبتنی بـر شـواهد، تـدوین و اجرای راهنماهای بالینی است. استفاده از راهنماهای بالینی منجر به بهبود کیفیت ارائه خدمات، کاهش مداخلات غیرضروری یا مضر، کاهش هزینه‌های سلامت و ارتقای رضایت‌مندی بیماران می‌شود. راهنمای بالینی درمان کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال نقص توجه بیش‌فعالی پس از بیش از شش سال تلاش و مطالعه منابع موجود در حوزه درمان اختلال نقص توجه بیش‌فعالی توسط تیم پژوهشی دانشگاه علوم‌پزشکی ایران منتشر می‌شود و نحوه نگارش متن و منابع معتبر ارائه‌شده در آن گویای یک رویکرد علمی است. این راهنما با توجه به امکانات موجود درمانی در کشور ما روشی استاندارد را نشان می‌دهد که برای درمان این اختلال قابل استفاده است. تدوین این کتابچه بر مبنای آخرین روش سخت‌گیرانه تدوین راهنمای بالینی توسط معاونت درمان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی انجام شده است. متن حاضر ممکن است کاستی‌های بسیاری داشته باشد، اما نقطه عطفی است در تاریخ توسعه مراقبت سلامت با رویکرد نظام‌مند در درمان اختلالی که یکی از شایع‌ترین اختلالات روان‌پزشکی کودکان و نوجوانان است. کاربرد این مهم نیز ممکن نیست مگر با استفاده از این راهنما در مراکز درمانی و توسط همکارانی که به درمان این‌گونه از کودکان می‌پردازند.

اهداف: دمانس بیماری شایعی در سالمندان است که بار مراقبت زیادی به اعضای خانواده تحمیل می‌کند. عوامل زیادی می‌توانند با این بار در ارتباط باشند و یکی از این عوامل سلامت معنوی مراقبین است. این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین سلامت معنوی با بار مراقبت در بین مراقبین غیررسمی سالمندان مبتلا به دمانس طراحی و اجرا شد.
مواد و روش ها: مطالعه‌ حاضر که از نوع همبستگی است، بر روی ۶۰ نفر از مراقبین سالمند مبتلا به بیماری دمانس مراجعه‌کننده به بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) و کلینیک مغز و شناخت در شهر تهران و در سال ۱۳۹۷ انجام شد. نمونه‌ها به روش نمونه‌گیری دردسترس و هدفمند انتخاب شدند. دو پرسش‌نامه روا و پایاشده بار مراقبت در بین بیماران دمانس و سلامت معنوی و یک چک‌لیست مشخصات جمعیت‌شناختی جهت بررسی اهداف پژوهش استفاده شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی در نرم‌افزار SPSS با سطح خطای نوع اول ۰/۰۵ انجام گرفت.
یافته ها: ۷۵ درصد نمونه موردبررسی (مراقبین) زن و مابقی مرد بودند. میانگین سن در کل نمونه ۴۷ سال بود. حدود ۱۶/۷ درصد مراقبین دارای بار مراقبت پایین، ۳۵ درصد دارای بار مراقبت متوسط رو به بالا، ۲۵ درصد دارای بار مراقبت متوسط و ۲۳/۳ درصد دارای بار مراقبت بالا بودند. ۱/۷ درصد مراقبین دارای سلامت معنوی پایین، ۶۶/۷ درصد دارای سلامت معنوی متوسط و ۳۱/۷ درصد نیز دارای سلامت معنوی بالا بودند. بر اساس تحلیل دومتغیره، بین بار مراقبت از بیمار با بُعد مذهبی رابطه منفی و غیر معنادار (۰/۰۸۹=P=۰/۵۰۵ ، r) و با بُعد وجودی رابطه آماری منفی و معناداری (۰/۲۹۸=P=۰/۰۲۳، r) وجود داشت. با توجه به نتایج تحلیل رگرسیون خطی چندگانه (با ورود برخی مشخصه‌های جمعیت‌ناختی به عنوان متغیرهای کووریت و دو بعد مذهبی و وجودی سلامت معنی) فقط بُعد وجودی در مدل باقی‌ ماند (۰/۲۹۸=P=۰/۰۲۳، β) که حدود ۹ درصد از تغییرات بار مراقبت را تبیین کرد. 
نتیجه گیری: سلامت معنوی به عنوان محور و مرکز اصلی سایر ابعاد سلامت نقش مؤثر بر بهبود سلامت کلی مراقبین ایفا می‌کند. بنابراین، سلامت معنوی علاوه بر اینکه یکی از تعیین‌کننده‌های مؤثر بر بار مراقبت است، به عنوان عاملی در تقویت سایر ابعاد سلامت نیز عمل می‌کند. درمجموع مراقبت تجربه‌ای سخت و پرتنش است و اطلاع از مضامین مثبت مثل معنویت به درمانگران کمک می‌کند که راهکارهایی به مراقبین جهت کاهش استرس و بار مراقبت ارائه دهند.