دکتر زهره خسروی، دکتر نسرین اکبرزاده، فاطمه حاجیان،
دوره ۳، شماره ۱ - ( تابستان و پاييز ۱۳۷۶ )
چکیده
به منظور ارزیابی تأثیر سوگ آسیب شناختی و بهنجار در شیوع اختلالهای روانی نوجوانان، ۱۶۴ دانش آموز در مقطع راهنمایی و دبیرستان با استفاده از یک پرسشنامه سوگ و پرسشنامه اختلالهای روانی مورد بررسی قرار گرفتند. ۸۳ نفر از آنان مرگ یکی از افراد خانواده (بیشتر پدر) را تجربه کرده بودندو ۸۱ نفر چنین تجربه‌آی نداشتند. به منظور تجزیه و تحلیل یافته‌های پژوهش از آزمون t و تحلیل واریانس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد: ۱- آزمودنیهایی که تجربه داغدیدگی داشتند نمرات بالاتر یدر اختلال پس از استرس ضربه‌ای، افکار وسواسی و تیکهای حرکتی بدست آوردند تا گروهی که این تجربه را نداشتند. ۲- آزمودنیهایی که سوگ آسیب شناختی داشتندنمرات بالاتری در اختلال پس از استرس ضربه‌ای، افکار وسواسی، تیکهای حرکتی و اختلال اضطراب تعمیم یافته بدست آوردند تا آزمودنیهایی که سوگ بهنجار داشتند. ۳- آزمودنیهایی که تجربه مرگ پدر یا مادر را به علت حوادث و تصادف دشاتند نمرات بالاتری در اختلال ضدیت و نافرمانی بدست آوردند تا آزمودنیهایی که تجربه مرگ پدر یا مادر را به دلیل بیماری داشتند. ۴- آزمودنیهایی که در سنین ۷-۲ سالگی رگ پدر یا مادر را تجربه کرده بودند نمرات بالاتری در اختلال بیش فعالی – کمبود توجه بدست آوردند تا گروهی که در نین دیگر این رویداد را تجربه نموده بودند. ۵- با مقایسه پسران و خترانی که تجربه داغدیدگی داشته‌اند، دختران نمرات بالاتری در اختلال ترسهای مرضی خاص اضطراب اجتماعی و پسران در اختلالهای بیش فعالی – کمبود توجه، اختلال سلوک و تیکهای صوتی بدست آوردند.
آقای محمد مهدی اکبرزاده، دکتر سعید ایمانی، دکتر شهریار شهیدی،
دوره ۳۰، شماره ۱ - ( ۵-۱۴۰۳ )
چکیده
اهداف پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش واسطه‌ای اعتیاد به گوشی هوشمند در رابطه بین سبک‌های دلبستگی ناایمن و فابینگ در دانشجویان انجام شد.
مواد و روش ها در قالب یک طرح توصیفی‌همبستگی از نوع مدل معادلات ساختاری، تعداد ۶۱۵ نفر (۳۳۴ زن، ۲۸۱ مرد با میانگین سنی ۲۶/۸۹ و انحراف‌معیار ۶/۴) از دانشجویان دانشگاه‌های شهر تهران به روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند و به پرسش‌نامه‌های استاندارد سبک‌های دلبستگی هازان و شیور، پرسشنامه استاندارد اعتیاد به گوشی هوشمند و مقیاس عمومی فابینگ به شکل آنلاین پاسخ دادند.
یافته ها نتایج مطالعه نشان داد سبک‌های دلبستگی ناایمن با اعتیاد به گوشی هوشمند (۰/۵=P=۰/۰۰۱, β)و با میزان فابینگ (۰/۱۶=P=۰/۰۱۲, β) رابطه مستقیم و معنی‌داری دارد. همچنین، متغیر اعتیاد به گوشی هوشمند در رابطه بین سبک‌های دلبستگی ناایمن و فابینگ در دانشجویان نقش واسطه‌ای داشت (۰/۰۰۵=P، ۰/۳۶۶=β).
نتیجه گیری باتوجه‌به نتایج حاصل از این پژوهش، افرادی که سبک‌های دلبستگی ناایمن را از خود نشان می‌دهند، بیشتر مستعد اعتیاد به گوشی‌های هوشمند هستند که به‌نوبه‌خود باعث تشدید رفتارهای فابینگ و تضعیف تعاملات چهره‌به‌چهره می‌شود. این یافته‌ها بر اهمیت پرداختن به دلبستگی‌های ناایمن اساسی به‌دلیل کاهش اعتیاد به گوشی‌های هوشمند و تأثیرات منفی آن و جلوگیری از رفتار فابینگ بر روابط اجتماعی تأکید می‌کنند. بنابراین مداخلاتی که با هدف تقویت دلبستگی ایمن و ترویج استفاده سالم از فناوری انجام می‌شوند، برای کاهش رفتار فابینگ و تقویت ارتباطات بین فردی معنی‌دار می‌توانند حائز اهمیت باشند.
