مقدمه:�این پژوهش با هدف بررسی اثر هیپنوتراپی بر علایم پس از ترک و میزان عود اعتیاد انجام شده است.

مواد و روش‌کار: در یک کارآزمایی بالینی، 22 بیمار که پس از ترک شرایط ورود به پژوهش را داشتند، به‌صورت تصادفی در دو گروه 11 نفری آزمایش و گواه قرار گرفتند. هر دو گروه به‌طور یکسان در جلسه‌های شناخت درمانی شرکت نمودند. گروه آزمایش افزون بر این در یک دوره‌ی پنج جلسه‌ای هیپنوتراپی نیز شرکت نمود. پس از شش ماه پی‌گیری، میزان عود در دو گروه با هم مقایسه گردید. هم‌چنین در گروه مداخله، اثر خود- هیپنوتیزم بر علایم پس از ترک بررسی گردید.

یافته‌ها:�تا پایان پی‌گیری در گروه آزمایش 40% و در گروه گواه 73% عود دیده شد. از نظر بیماران اثر مثبت خود- هیپنوتیزم بر بی‌خوابی 88%، بی‌قراری 80%، درد 60% و اختلال‌های دستگاه خودمختار 33% بود.

نتیجه‌گیری:�برپایه‌ی یافته‌های این پژوهش با وجود این‌که هیپنوتراپی در عود معتادان به تریاک تأثیر معنی‌دار آماری نداشت، ولی نتایج از نظر بالینی چشمگیر بود.