Keyvan Tabar S, Alimehdi M. Impact of Self-compassion Training on the Severity of Symptoms, Anxiety Sensitivity, and Distress Tolerance in Women with Dermatillomania and Trichotillomania. IJPCP 2025; 31 (1)
URL:
http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-4368-fa.html
کیوان تبار سحر، علی مهدی منصور. اثربخشی شفقتورزی متمرکز به خود بر شدت علائم، حساسیت اضطرابی و تحمل پریشانی در افراد مبتلا به اختلال پوستکنی و موکنی. مجله روانپزشكي و روانشناسي باليني ايران. 1404; 31 (1)
URL: http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-4368-fa.html
1- گروه روانشناسی بالینی، دانشکده بهزیستی و علوم اجتماعی سلامت، واحد علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2- گروه روانشناسی بالینی، دانشکده بهزیستی و علوم اجتماعی سلامت، واحد علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. ، alimehdi.mansoor@gmail.com
چکیده: (591 مشاهده)
اهداف پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی شفقتورزی متمرکز به خود بر شدت علائم، حساسیت اضطرابی و تحمل پریشانی در افراد با اختلال پوستکنی و موکنی انجام شد.
مواد و روش ها این پژوهش از نوع پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل و کاربردی بود. جامعه آماری شامل افراد مبتلا به اختلال پوستکنی و موکنی مراجعهکننده به کلینیک پارسه در نیمه اول سال 1403 بود و مداخله در کلینیک پارسه انجام گرفت و درمان توسط روانشناس بالینی (نویسنده مسئول) ارائه شد. نمونه شامل 30 نفر بود که بهطور تصادفی به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. پیش از آموزش شفقت به خود، پیشآزمون انجام شد و سپس گروه آزمایش در 8 جلسه تحت آموزش شفقت به خود گیلبرت (2005) قرار گرفت. گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکرد. پس از آموزش، پسآزمون برای هر دو گروه اجرا شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامههای حساسیت اضطرابی، تحمل پریشانی هیجانی، مقیاس موکنی بیمارستان عمومی ماساچوست و مقیاس دستکاری و کندن پوست بودند. دادهها با آزمون تحلیل کوواریانس تکمتغیره و چندمتغیره تجزیهوتحلیل شد.
یافته ها نتایج نشان داد با مقایسه میانگین نمرات دو گروه مشاهده میشود که میانگین نمرات شدت علائم و حساسیت اضطرابی افراد گروه آزمایش در مرحله پسآزمون و پیگیری در مقایسه با افراد گروه کنترل، کاهش و میانگین نمرات تحمل پریشانی افزایش یافته است.
نتیجه گیری بنابراین نتیجه گرفته میشود شفقتورزی متمرکز به خود بر شدت علائم، حساسیت اضطرابی و تحمل پریشانی در زنان مبتلا به اختلال پوستکنی و موکنی مؤثر بوده است.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصيل |
موضوع مقاله:
روانپزشکی و روانشناسی دریافت: 1403/8/30 | پذیرش: 1404/2/27 | انتشار: 1404/5/10