دوره 29، شماره 4 - ( زمستان 1402 )
جلد 29 شماره 4 صفحات 437-418 |
برگشت به فهرست نسخه ها
سمیرا معصومیان1 
، اسفندیار مهرآوین2 ، زهرا قدیانی2 ، ندا مرادی2 ، سمیرا شمس سبحانی2 ، احمد عاشوری 3
، اسفندیار مهرآوین2 ، زهرا قدیانی2 ، ندا مرادی2 ، سمیرا شمس سبحانی2 ، احمد عاشوری 3
1- گروه روانشناسی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران.
2- مرکز تحقیقات بهداشت روان، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان (انستیتو روانپزشکی تهران)، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران.
3- گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان (انستیتو روانپزشکی تهران)، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران. ،ahmad.ashouri@gmail.com
2- مرکز تحقیقات بهداشت روان، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان (انستیتو روانپزشکی تهران)، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران.
3- گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان (انستیتو روانپزشکی تهران)، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران. ،
چکیده: (301 مشاهده)
اهداف به تعویق انداختن کار یکی از مسائل مهم در دانشجویان است و با مشکلات روان‌شناختی مختلفی همراه است. این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی مداخله گروهی مبتنی بر شفقت بر میزان اهمال‌کاری، اضطراب و کیفیت زندگی دانشجویان انجام شد.
مواد و روش ها این پژوهش یک مطالعه تجربی از نوع کارآزمایی بالینی است. شرکت‌کنندگان 40 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایران بودند که به روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. پس از کسب رضایت آگاهانه، پرسش‌نامه جمعیت‌شناختی، پرسش‌نامه اهمال‌کاری تحصیلی و مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس-21سؤلی و شاخص بهزیستی شخصی-بزرگسالان قبل، بلافاصله بعد و 3 ماه پس از پایان دوره تکمیل شد. گروه آزمایش 8 جلسه 120 دقیقه‌ای درمان گروهی متمرکز بر شفقت را هفته‌ای یک بار دریافت کردند و گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکردند. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس اندازه‌گیری‌های مکرر تحلیل شدند.
یافته ها در متغیر اهمال‌کاری، تفاوت معنی‌داری بین میانگین آماده شدن برای تکالیف و تمایل به تغییر تعلل‌ورزی افراد در زمان‌های مختلف ارزیابی وجود ندارد، اما اثر تعامل زمان و گروه سطح معنی‌داری کوچک‌تر از 0/05 دارد، بنابراین تفاوت معنی‌داری بین میانگین آماده شدن برای تکالیف گروه آزمایش و کنترل در زمان‌های مختلف ارزیابی وجود دارد (F=4/439, P=0/043). اندازه اثر 0/115 بیانگر اثر متوسطی است. همچنین تفاوت معنی‌داری بین تمایل به تغییر تعلل‌ورزی گروه آزمایش و کنترل در زمان‌های مختلف ارزیابی وجود دارد (F=8/348, P=0/007). اندازه اثر 0/197 بیانگر اثر متوسطی است. همچنین، تفاوت معنی‌داری بین میانگین اضطراب (F=35/62, P=0/000) و کیفیت زندگی (F=14/57, P=0/001) گروه آزمایش و کنترل در زمان‌های مختلف ارزیابی وجود دارد و اندازه اثر بیانگر اثر نیرومندی است.
نتیجه گیری مداخله مبتنی بر شفقت گروهی می‌تواند به‌عنوان درمانی کارآمد و مؤثر در کار با دانشجویان مورد استفاده قرار گیرد، اما مطالعات بیشتری برای بررسی سایر متغیرها و مقایسه آن با سایر درمان های مبتنی بر شواهد موردنیاز است.
مواد و روش ها این پژوهش یک مطالعه تجربی از نوع کارآزمایی بالینی است. شرکت‌کنندگان 40 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایران بودند که به روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. پس از کسب رضایت آگاهانه، پرسش‌نامه جمعیت‌شناختی، پرسش‌نامه اهمال‌کاری تحصیلی و مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس-21سؤلی و شاخص بهزیستی شخصی-بزرگسالان قبل، بلافاصله بعد و 3 ماه پس از پایان دوره تکمیل شد. گروه آزمایش 8 جلسه 120 دقیقه‌ای درمان گروهی متمرکز بر شفقت را هفته‌ای یک بار دریافت کردند و گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکردند. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس اندازه‌گیری‌های مکرر تحلیل شدند.
یافته ها در متغیر اهمال‌کاری، تفاوت معنی‌داری بین میانگین آماده شدن برای تکالیف و تمایل به تغییر تعلل‌ورزی افراد در زمان‌های مختلف ارزیابی وجود ندارد، اما اثر تعامل زمان و گروه سطح معنی‌داری کوچک‌تر از 0/05 دارد، بنابراین تفاوت معنی‌داری بین میانگین آماده شدن برای تکالیف گروه آزمایش و کنترل در زمان‌های مختلف ارزیابی وجود دارد (F=4/439, P=0/043). اندازه اثر 0/115 بیانگر اثر متوسطی است. همچنین تفاوت معنی‌داری بین تمایل به تغییر تعلل‌ورزی گروه آزمایش و کنترل در زمان‌های مختلف ارزیابی وجود دارد (F=8/348, P=0/007). اندازه اثر 0/197 بیانگر اثر متوسطی است. همچنین، تفاوت معنی‌داری بین میانگین اضطراب (F=35/62, P=0/000) و کیفیت زندگی (F=14/57, P=0/001) گروه آزمایش و کنترل در زمان‌های مختلف ارزیابی وجود دارد و اندازه اثر بیانگر اثر نیرومندی است.
نتیجه گیری مداخله مبتنی بر شفقت گروهی می‌تواند به‌عنوان درمانی کارآمد و مؤثر در کار با دانشجویان مورد استفاده قرار گیرد، اما مطالعات بیشتری برای بررسی سایر متغیرها و مقایسه آن با سایر درمان های مبتنی بر شواهد موردنیاز است.
نوع مطالعه: پژوهشي اصيل |
موضوع مقاله:
روانپزشکی و روانشناسی
دریافت: 1402/5/1 | پذیرش: 1402/5/27 | انتشار: 1402/10/11
دریافت: 1402/5/1 | پذیرش: 1402/5/27 | انتشار: 1402/10/11
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |