دوره 29، شماره 4 - ( زمستان 1402 )
جلد 29 شماره 4 صفحات 417-402 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه روانشناسی بالینی، دانشکده روان شناسی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران.
2- گروه روانشناسی، دانشکده روان شناسی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران. ،majid.bahrainian@gmail.com
3- گروه روانشناسی، دانشکده روان شناسی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران.
2- گروه روانشناسی، دانشکده روان شناسی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران. ،
3- گروه روانشناسی، دانشکده روان شناسی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران.
چکیده: (734 مشاهده)
اهداف هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی بر تنظیم شناختی هیجان، انعطاف‌پذیری شناختی و راهبردهای ناسازگارانه نگرانی در بیماران دارای اختلال افسردگی بود.
مواد و روش ها این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و ازنظر طرح پژوهش نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه مراجعینی بودند که با شکایت افسردگی به مراکز روانشناسی و مشاوره شهرستان جهرم در سال 1401 مراجعه و تشخیص افسردگی دریافـت کرده بودند. از بین داوطلبان 3 کلینیک حامی، رهگشا و فردای بهتر با روش نمونه‌گیری هدفمند، تعداد 30 نفر که در پرسش‌نامه افسردگی بک نمره 20 تا 28 (یعنی سطح افسردگی متوسط) کسب کردند، انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش ( 15 نفر) وکنترل (15 نفر) قرار گرفتند. برای گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه راهبردهای تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران، پرسش‌نامه انعطاف‌پذیری شناختی دنیس و وندروال، پرسش‌نامه راهبردهای ناسازگارانه نگرانی مییر و همکاران و پرسش‌نامه افسردگی بک استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با روش آماری تحلیل کواریانس انجام شد.
یافته ها یافته‌ها نشان داد رفتاردرمانی دیالکتیکی بر تنظیم شناختی هیجان، انعطاف‌پذیری شناختی و راهبردهای ناسازگارانه نگرانی تأثیر دارد و باعث افزایش راهبردهای سازگارانه تنظیم هیجان و انعطاف‌پذیری شناختی و کاهش راهبردهای ناسازگارانه تنظیم هیجان و راهبردهای ناسازگارانه نگرانی شده است.
نتیجه گیری رفتاردرمانی دیالکتیکی به‌عنوان روش درمانی در کاهش نگرانی و بهبود انعطاف‌پذیری شناختی و راهبردهای سازگارانه تنظیم هیجان در بیماران افسرده پیشنهاد می‌شود.
مواد و روش ها این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و ازنظر طرح پژوهش نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه مراجعینی بودند که با شکایت افسردگی به مراکز روانشناسی و مشاوره شهرستان جهرم در سال 1401 مراجعه و تشخیص افسردگی دریافـت کرده بودند. از بین داوطلبان 3 کلینیک حامی، رهگشا و فردای بهتر با روش نمونه‌گیری هدفمند، تعداد 30 نفر که در پرسش‌نامه افسردگی بک نمره 20 تا 28 (یعنی سطح افسردگی متوسط) کسب کردند، انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش ( 15 نفر) وکنترل (15 نفر) قرار گرفتند. برای گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه راهبردهای تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران، پرسش‌نامه انعطاف‌پذیری شناختی دنیس و وندروال، پرسش‌نامه راهبردهای ناسازگارانه نگرانی مییر و همکاران و پرسش‌نامه افسردگی بک استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با روش آماری تحلیل کواریانس انجام شد.
یافته ها یافته‌ها نشان داد رفتاردرمانی دیالکتیکی بر تنظیم شناختی هیجان، انعطاف‌پذیری شناختی و راهبردهای ناسازگارانه نگرانی تأثیر دارد و باعث افزایش راهبردهای سازگارانه تنظیم هیجان و انعطاف‌پذیری شناختی و کاهش راهبردهای ناسازگارانه تنظیم هیجان و راهبردهای ناسازگارانه نگرانی شده است.
نتیجه گیری رفتاردرمانی دیالکتیکی به‌عنوان روش درمانی در کاهش نگرانی و بهبود انعطاف‌پذیری شناختی و راهبردهای سازگارانه تنظیم هیجان در بیماران افسرده پیشنهاد می‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشي اصيل |
موضوع مقاله:
روانپزشکی و روانشناسی
دریافت: 1402/6/10 | پذیرش: 1402/9/11 | انتشار: 1402/10/11
دریافت: 1402/6/10 | پذیرش: 1402/9/11 | انتشار: 1402/10/11
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |