دوره 29، شماره 2 - ( تابستان 1402 )
جلد 29 شماره 2 صفحات 141-124 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
2- گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران. ،aghamohammadian@um.ac.ir
2- گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران. ،
چکیده: (1126 مشاهده)
اهداف مصرف مشکل‌ساز پورنوگرافی یکی از نگرانی‌های نوظهور بالینی است که باعث تخریب کارکردهای فرد می‌شود. بنابراین به‌کارگیری درمان‌های نوظهور رفتاری و تکنولوژیک ضروری است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه‌ای و درمان ترکیبی بر کاهش ولع و مصرف مشکل‌ساز پورنوگرافی بود.
مواد و روش ها پژوهش حاضر، شبه‌آزمایشی از نوع طرح‌های تک‌آزمودنی A-B-A است. مرحله اول این طرح (A) خط پایه، مرحله دوم (B) مرحله مداخله و پس از اتمام مرحله مداخله، مرحله پیگیری (A) انجام می‌شود. جامعه آماری شامل کلیه مردان 18 تا 24 سال مراجعه‌کننده به کلینیک روانشناسی و مشاوره دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1401 بود. نمونه شامل 9 مرد بود که به شیوه داوطلبانه و هدفمند از بین افراد دارای ملاک‌های ورود انتخاب شدند و با کمک نرم‌افزار تصادفی‌سازی و ساخت توالی تصادفی SAS و به روش اجرای پنهان‌سازی تخصیص تصادفی SNOSE در سه گروه آزمایش جای‌گذاری شدند. داده‌ها به روش ترسیم دیداری، درصد بهبودی، شاخص تغییر پایا و شاخص‌های کارایی بالینی تحلیل شدند.
یافته ها باتوجه‌به نتایج به‌دست‌آمده، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به کاهش ولع و مصرف مشکل‌ساز پورنوگرافی به مقدار 26/2 با اندازه اثر 0/63 و به مقدار 27/05 با اندازه اثر 0/62 منجر شد. همچنین، مداخله تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه‌ای به کاهش ولع و مصرف مشکل‌ساز پورنوگرافی به مقدار 22/7 با اندازه اثر 0/56 و به مقدار 21/2 با اندازه اثر 0/53 منجر شد. درنهایت، درمان ترکیبی به کاهش ولع و مصرف مشکل‌ساز پورنوگرافی به مقدار 33/4 با اندازه اثر 0/72 و به مقدار 29/3 با اندازه اثر 0/67 منجر شد که همگی مداخلات در سطح 0/05 معنادار بود.
نتیجه گیری به‌طورکلی می‌توان گفت درمان ترکیبی نسبت به درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه‌ای، به کاهش معنادار بیشتر ولع مصرف و استفاده مشکل‌ساز از پورنوگرافی منجر شد. همچنین، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد نسبت به تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه‌ای به کاهش معنادار بیشتر ولع مصرف و استفاده مشکل‌ساز از پورنوگرافی منجر شد.
مواد و روش ها پژوهش حاضر، شبه‌آزمایشی از نوع طرح‌های تک‌آزمودنی A-B-A است. مرحله اول این طرح (A) خط پایه، مرحله دوم (B) مرحله مداخله و پس از اتمام مرحله مداخله، مرحله پیگیری (A) انجام می‌شود. جامعه آماری شامل کلیه مردان 18 تا 24 سال مراجعه‌کننده به کلینیک روانشناسی و مشاوره دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1401 بود. نمونه شامل 9 مرد بود که به شیوه داوطلبانه و هدفمند از بین افراد دارای ملاک‌های ورود انتخاب شدند و با کمک نرم‌افزار تصادفی‌سازی و ساخت توالی تصادفی SAS و به روش اجرای پنهان‌سازی تخصیص تصادفی SNOSE در سه گروه آزمایش جای‌گذاری شدند. داده‌ها به روش ترسیم دیداری، درصد بهبودی، شاخص تغییر پایا و شاخص‌های کارایی بالینی تحلیل شدند.
یافته ها باتوجه‌به نتایج به‌دست‌آمده، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به کاهش ولع و مصرف مشکل‌ساز پورنوگرافی به مقدار 26/2 با اندازه اثر 0/63 و به مقدار 27/05 با اندازه اثر 0/62 منجر شد. همچنین، مداخله تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه‌ای به کاهش ولع و مصرف مشکل‌ساز پورنوگرافی به مقدار 22/7 با اندازه اثر 0/56 و به مقدار 21/2 با اندازه اثر 0/53 منجر شد. درنهایت، درمان ترکیبی به کاهش ولع و مصرف مشکل‌ساز پورنوگرافی به مقدار 33/4 با اندازه اثر 0/72 و به مقدار 29/3 با اندازه اثر 0/67 منجر شد که همگی مداخلات در سطح 0/05 معنادار بود.
نتیجه گیری به‌طورکلی می‌توان گفت درمان ترکیبی نسبت به درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه‌ای، به کاهش معنادار بیشتر ولع مصرف و استفاده مشکل‌ساز از پورنوگرافی منجر شد. همچنین، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد نسبت به تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه‌ای به کاهش معنادار بیشتر ولع مصرف و استفاده مشکل‌ساز از پورنوگرافی منجر شد.
واژه‌های کلیدی: مصرف مشکل‌ساز پورنوگرافی، ولع، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه‌ای
نوع مطالعه: پژوهشي اصيل |
موضوع مقاله:
روانپزشکی و روانشناسی
دریافت: 1402/3/21 | پذیرش: 1402/3/30 | انتشار: 1402/4/10
دریافت: 1402/3/21 | پذیرش: 1402/3/30 | انتشار: 1402/4/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |