همان طور که در جدول شماره 3 نشان داده شده است، برای بررسی اثر کیفیت زندگی از تحلیل واریانس با اندازههای تکراری استفاده شد.
قبل از ارائه نتایج آزمون تحلیل واریانس پیشفرضهای موردنیاز مورد آزمون قرار گرفت. یکی از پیشفرضها کمی بودن و پیوسته بودن متغیر وابسته است که در متغیر کیفیت زندگی چنین شرطی وجود دارد. جهت نرمال بودن نتایج، آزمون شاپیرو ویلک نشان داد که سطح معناداری متغیر کیفیت زندگی در هریک از گروههای آزمایش و کنترل در مراحل پیشآزمون و پسآزمون بالاتر از 0/01 بود (0/01<P).بنابراین براساس آزمون شاپیرو ویلک در سطح 0/01 متغیرهای پژوهش معنادار نبود که این به معنی نرمال بودن داده ها می باشد. همچنین کرویت یا رابطه معنادار بین مؤلفه های پژوهش آماره کای اسکوئر بارتلت برای بررسی معناداری همبستگی مؤلفه های کیفیت زندگی در مرحله پس آزمون در سطح 0/01 معنادار بود. به عالوه عدم وجود داده های پرت بااستفاده از فاصله ماهاالنوبیس مورد بررسی قرار گرفت که داده پرت شناسایی نشد. آزمون دقیق فیشر در دو گروه مورد بررسی قرار گرفت و از نظر مشخصات جمعیت شناختی، تفاوت معنادار آماری نداشتند که در سطور قبل گزارش شد.
جدول شماره 4 میانگین و انحراف معیار ابعاد کیفیت زندگی در گروه آزمایش و کنترل قبل از مداخله و 4 و 8 هفته بعد از مداخله نشان میدهد.
طبق جدول شماره 4 قبل از مداخله در دو گروه آزمایش و کنترل بین کیفیت زندگی اختلاف معنیداری وجود نداشت (0/05>P) در 4 هفته بعد از مداخله نمرات کیفیت زندگی در بعد ایفای نقش هیجانی در گروه آزمایش بهصورت معنیداری از گروه کنترل بیشتر بود (0/046=P) در 8 هفته بعد از مداخله نمرات کیفیت زندگی در ابعاد عملکرد جسمی (0/009=P)، عملکرد اجتماعی (0/039=P)، ایفای نقش هیجانی (0/004=P) و درد بدنی (0/004=P) در گروه آزمایش بهصورت معنیداری از گروه کنترل بیشتر بود (0/01=P) (تصویر شماره 2).
جهت بررسی معنیداری بالینی تغییر، تفاوت نمرههای کیفیت زندگی زنان باردار پیش از مداخله و پس از مداخله در دو مرحله 4 هفته و 8 هفته مورد بررسی قرار گرفت (جدول شماره 5).
در ابتدا اطلاعاتی در مورد میانگین و انحرافمعیار گروه آزمایش ارائه میشود. میانگین و انحرافمعیار نمرههای کیفیت زندگی در قبل از مداخله 6/17±46/32 و پس از مداخله بهترتیب 6/32±51/64 و 5/35±55/47 میباشد. با استفاده از انحرافمعیار نمرههای کسبشده پیش از درمان و پس از درمان و نیز آلفای کرونباخ آزمون کیفیت زندگی، نمره خطای استاندارد تفاوت دو متغیر در پسآزمون 4 هفته 3/17 و در پسآزمون 8 هفته 2/95 به دست آمد. این نمره درواقع نمره برشی است که براساس آن میتوان گفت هر فردی که نمره کیفیت زندگی او در مقایسه با قبل از مداخله در پسآزمون 4 هفته بیش از 3/17 و در پسآزمون 8 هفته بیش از 2/95 افزایش داشته باشد را میتوان بهعنوان کسی که پیشرفت معناداری را ازلحاظ بالینی نشان داده است به حساب آورد.
اگر تفاوت نمره پیشآزمون و پسآزمون در متغیر موردنظر برابر یا بالاتر از نقطه برش تعیینشده بهوسیله شاخص تغییر پایا باشد، میتوان گفت وی به حدی از تغییر که ازنظر بالینی میتوان آن را معنیدار تلقی کرد، دست یافته است. با مقایسه نقطه برش 3/17 بهدستآمده در پسآزمون 4 هفته، زنان باردار با کد 2، 5، 6، 8، 10، 16، 30 و 34 ازلحاظ بالینی پیشرفت معنیداری را نشان میدهند. نمره سایر افراد اگرچه تفاوتهایی را در پسآزمون نشان میدهد، اما این میزان تغییر نمره، به اندازهای نیست که بتوان آن را ازنظر بالینی معنیدار درنظر گرفت. بنابراین این مداخله بر 8 نفر از 36 نفر (22 درصد) معنادار بود و نشان میدهد نتایج مداخله در هفته چهارم ازنظر بالینی معنیدار نمیباشد. مقایسه نقطه برش 2/95 بهدستآمده در پسآزمون 8 هفته، نشان میدهد زنان باردار با کدهای 2، 5، 6، 7، 8، 9، 10، 16، 17، 20، 21، 22، 23، 24، 25، 26، 27، 29، 30، 34 و 35 ازنظر بالینی پیشرفت معناداری را نشان میدهند. نمره سایر افراد اگرچه تفاوتهایی را در پسآزمون نشان میدهد، اما این میزان تغییر نمره، به اندازهای نیست که بتوان آن را ازنظر بالینی معنادار درنظر گرفت. باتوجهبه نتایج بهدستآمده این مداخله بر 21 نفر از 36 نفر (58 درصد) معنادار بود و بنابراین نتایج مداخله در هفته هشتم را میتوان از لحاظ بالینی معنادار در نظر گرفت.
نتایج تحلیل واریانس با اندازههای تکراری نشاندهنده آن بود که اثر گروه در ابعاد کیفیت زندگی معنیدار بود. اثر زمان در بعد عملکرد جسمی معنیدار نبوده و در سایر ابعاد تفاوت بین دو گروه معنیدار بود. همچنین اثر متقابل بین گروه و زمان در تمامی ابعاد معنیدار بود.
بحث
این پژوهش باهدف تعیین تأثیر مشاوره مراقبتی حمایتی بر کیفیت زندگی زنان باردار با سابقه سقط جنین اجرا شد و نتایج نشان داد که کیفیت زندگی قبل از مداخله در دو گروه همسان بود (0/448=P). 4 هفته و 8 هفته بعد از مداخله ازنظر کیفیت زندگی و ابعاد آن تفاوت معنیدار بود و میانگین نمره کسبشده در گروه آزمایش بالاتر از کنترل بود (0/05
در 8 هفته بعد از مداخله نمرات کیفیت زندگی در ابعاد عملکرد جسمی (0/009=P)، عملکرد اجتماعی (0/039=P)، ایفای نقش هیجانی (0/004=P) و درد بدنی (0/004=P) در گروه آزمایش بهصورت معنیداری از گروه کنترل بیشتر بود (0/05
P)، اثر گروه (0/001>P) و اثر زمان (0/001>P) معنیدار بود. میانگین نمره کیفیت زندگی 8 هفته بعد از مداخله نیز بیشتر از 4 هفته بعد از مداخله بود (0/001=P). در گروه کنترل نمره کیفیت زندگی در هیچکدام از زمانهای موردبررسی اختلاف نداشت (0/789=P). اثر متقابل بین گروه و زمان در ابعاد عملکرد جسمی (0/04=P)، ایفای نقش جسمی (0/004=P) و درد بدنی (0/015=P) و اثر گروه در ابعاد عملکرد جسمی (0/008=P)، ایفای نقش جسمی (0/035=P) و سلامت بدنی (0/035=P ) معنیدار بود.
در تبیین این یافته میتوان گفت باتوجهبه اینکه سقط جنین تأثیر زیادی میتواند بر کیفیت زندگی مادر داشته باشد، ارتقای آن میتواند در کاهش مشکلات بعدی مادر مؤثر باشد. مطالعات نشان داده است که ارائه مراقبتهای حمایتی برای زنان تأثیر عمدهای در کمک به آنها برای تکمیل فرآیند عادی سوگ پس از سقط جنین دارد [31، 32]. آدلفسون و لارسون [33] گزارش کردند که مراقبتهای حمایتی، سطح غم و اندوه را در مراحل اولیه در زنانی که سقط جنین داشتند کاهش داد. مطالعه دیگری نشان داد که آموزش و مشاوره ارائهشده براساس نظریه مراقبتی سوانسون، مؤثرترین روش برای کاهش علائم سوگ و افسردگی مشاهدهشده در زوجین است.
آدولفسون و لارسون [33] از حمایت فعال و حمایت مراقبتی برای بهبود سلامت زنان پس از سقط جنین استفاده کردند. آنها گزارش دادند که نمرات سوگ زنان در ماه چهارم به میزان قابلتوجهی کاهش یافته است. نتایج مطالعه پالاس و اوسکای [25] کاهش معنیداری را در نمرات سوگواری زنان پس از ارائه مراقبتهای مبتنی بر نظریه مراقبتی سوانسون نشان داد. در مشاوره حمایتی مراقبتی، مراجع تشویق میشود تا در مورد احساساتش مانند احساس گناه و خشم صحبت کند و مکانیسمها و استراتژیهایی لازم برای بازگرداندن کیفیت زندگی به حالت اول را به او آموزش میدهد [15، 34]. در این مداخلات، پرستار یا ماما با ایجاد رفتار صمیمانه، حمایتکننده و توضیح تمام اقدامات درمانی، مادر را در موقعیت مناسب درمانی قرار میدهد و به بهبود سلامت عاطفی مادر کمک میکند [35]. کیفیت زندگی پایین با فقدان عزت نفس و احترام به خود، حس گناه و درماندگی و ناامیدی همراه است.
طبق یافتهها [36] در مطالعه تجربی باهدف تعیین تأثیر مداخلات حمایتی بر اضطراب، افسردگی و کیفیت زندگی زنان در معرض زایمان زودرس به این نتیجه رسیدند که مداخلات میتواند کیفیت زندگی زنان را ارتقاء دهد. این مطالعه نشان داد مداخلات حمایتی اضطراب و افسردگی را کاهش میدهد و ماماها و مراقبین بهداشتی میتوانند این مداخلات را برای استفاده در محیط بیمارستان تطبیق دهند. همچنین طبق یافتهای [37] باهدف تعیین تأثیر مشاوره حمایتی در سلامت روانی بعد از سقط در بعدهای اضطراب و کیفیت زندگی به این نتیجه رسیدند که نسبت دیسترس روانی 3 ماه بعد از سقط در گروه آزمایش نسبت به کنترل کاهش داشت و در زنان با نمره بالا در پرسشنامه سلامت عمومی نمره افسردگی در گروه مشاوره 6 هفته بعد از سقط پایینتر بوده و یک برنامه هدفمند برای بهبود سلامت روانی زنان در هفته اول پس از سقط مفید است که با تحقیق حاضر، همسو میباشد. نتایج مطالعهای [38] که باهدف تعیین تأثیر کیفیت زندگی، حمایت اجتماعی و خودکارآمدی زنان پس از سقط جنین انجام شد، بیانگر این بود که کیفیت کلی زندگی زنان پس از سقط جنین بهتر از سلامت کلی آنان است و ضعیفترین بعد در کیفیت زندگی در حوزه روانشناختی بود.
یک برنامه هدفمند درزمینه حمایت اجتماعی و خودکارآمدی در بهبود سلامت روانی زنان پس از سقط جنین مفید است. در مطالعه حاضر نیز کیفیت زندگی زنان باردار با سابقه سقط جنین در گروه مشاوره مراقبتی حمایتی از گروه کنترل بیشتربود؛ این 2 مطالعه در 4 زیرمقیاس کیفیت زندگی باروری عملکرد اجتماعی، سلامت روانشناختی، سلامت عمومی و فیزیکی همسویی داشتند. طبق یافتهای [13] باهدف بررسی کیفیت زندگی و پریشانی روانی در زنان مبتلابه سقط مکرر به این نتیجه رسیدند که زنان با سقط مکرر ناتوانی عملکردی گسترده و سطح رفاه پایینتری را در مقایسه با زنان بدون سقط مکرر داشتند. بین زنان دارای سقط جنین و بدون سقط جنین در تمام زیرمقیاسهای کیفیت زندگی بهجز عملکرد فیزیکی و سلامت بدنی تفاوت معناداری وجود داشت. نسبت پریشانی روانی 3 ماه بعد از سقط در گروه آزمایش نسبت به کنترل کاهش داشت، اما این اختلاف معنیدار نبود. نمره کیفیت زندگی در گروه مشاوره 6 هفته بعد از سقط مکرر افزایش داشت. پس میتوان نتیجه گرفت که یک برنامه هدفمند برای بهبود سلامت روانی زنان در هفته اول پس از سقط مفید است. در مطالعه حاضر کیفیت زندگی زنان باردار با سابقه سقط جنین در گروه مشاوره مراقبتی حمایتی از گروه کنترل بیشتر بود و نتایج با تحقیق حاضر در 4 زیرمقیاس کیفیت زندگی باروری در زنان که شامل عملکرد اجتماعی، ایفای نقش هیجانی، سلامت روان و درد جسمی است همسویی دارد.
در مشاورهای مراقبتیحمایتی مبتنی بر نظریه سوانسون، جلسات مشاوره اختصاصی برای زنان باردار با سابقه سقط بهصورت اصولی و براساس نیازهای مادر انجام و اثرات مثبت آن در ارتقاء کیفیت زندگی و ابعاد آن مشاهده شده است. سطوح خودسرزنشی را کاهش داده و بهراحتی در دوران بارداری قابل انجام و سنجش است. در توجیه آن میتوان تلاش مراقبان را برای فهمیدن آنچه بر خانواده میگذرد و شنیدن صحبتهای آنها، همراهی و همدلی با آنها دانست و ارائه راهکارهایی به خانواده برای تسهیل و عبور از این رویداد کمککننده است. داشتن این باور که خانواده میتواند از پس بحران برآید بسیار کمککننده میباشد [39].
نتیجهگیری
روش مشاوره مراقبتیحمایتی بهعنوان یک مداخله مامامحور میتواند در ارتقاء کیفیت زندگی زنان باردار با سابقه سقط جنین مؤثر باشد و به ارتقای سلامت این مادران کمک کند.
ازجمله محدودیتهای پژوهش حاضر میتوان به این موارد اشاره کرد:
-شروع و ادامه همهگیری کووید-19 و تمایل کمتر زنان به شرکت حضوری در جلسات، سعی شد جلسه اول با زمان مراقبت بارداری شان تنظیم شود.
-نگرانی از افشای اطلاعات دادهشده که به آنها در این زمینه اطمینان خاطر داده شد؛
-مشکل در بروز احساسات طی مداخله که سعی میشد با برقراری ارتباط صمیمانه و همدلی مشارکت آنها جلب شود.
-محدودیت در روایی بیرونی.
مطابق با یافتههای پیشنهاداتی نیز مطرح میشود که عبارت است از:
-در مراکز جامع سلامت از شیوه نوین مراقبت مامایی مبتنی بر مشاوره مراقبتی حمایتی برای مراقبتهای دوران بارداری استفاده شود؛
-با تقویت سیستمهای پیگیری و ارجاع، زنان باردار با سابقه سقط جنین مشکوک به اختلالات خلقی را شناسایی و به مراکز درمانی تخصصی ارجاع داده شوند؛
-توجه کلیه ماماهای شاغل در مراکز درمانی به مسائل در سطح روان زنان با سابقه سقط جنین بیشتر شود تا با برنامهریزی، تماسهای فردی و جلسات مشاوره مراقبتی حمایتی به ارتقای سطح سلامت روانی زنان باردار کمک کنند.
توصیه میشود از این راهبرد مشاورهای برای زنان باردار با سابقه سقط جنین در مراکز آموزشی و درمانی استفاده شود. بهرهمندی از مراقبت حمایتی، زنان را قادر میسازد تا با روند غم و اندوه پس از سقط جنین کنار بیایند و تأثیر مثبت قابلتوجهی در کاهش علائم سوگ دارد. درحقیقت این مراقبت شامل ایجاد یک محیط امن، برقراری ارتباط موثر، ارائه اطلاعات در مورد روند سقط جنین، ارائه مشاوره در مورد غم و اندوه، ارائه کتابهای راهنما برای کمک به زنان برای مقابله با سقط جنین، صحبت در مورد احساسات مرتبط با سقط جنین، پرسش از زنان در مورد وضعیتشان و ارائه همدلی و دادن زمان برای عزاداری به زنان است
بنابراین میتوان گفت که نظریه مراقبتی سوانسون در کاهش علائم سوگ و افزایش کیفیت زندگی این گروه از زنان موثر بوده است. سیاستگذاران مراقبتهای بارداری با گنجاندن این الگوها در ارائه مراقبت به مادرانی که سابقه بارداری نافرجام، میتواند در ارتقاء سلامت جسمی و روحی این مادران موثر بوده و در بهبود تمایل به فرزندآوری کمککننده باشد؛ بدین ترتیب توصیه میشود از این مدل مشاوره حمایتی مراقبتی در مراکز جامع سلامت استفاده شود و مادران حمایت و مراقبت لازم و موردنیاز را از ماماها و سایر مراقبان سلامت دریافت کنند. باتوجهبه یافتههای پژوهش حاضر، غربالگری تمام زنان پس از سقط جنین از نظر کیفیت زندگی برای شناسایی زنان آسیبپذیر جهت ارائه مشاورهها و درمانهای بهداشتی مناسب و در نهایت داشتن جامعهای سالم توصیه میشود.
همچنین به سیاستگذاران پیشنهاد میشود در حوزه بهداشت باروری و مامایی با تدوین برنامههای مناسب با استفاده از رویکردهای جدید روانشناختی و پزشکی از تلاش خود برای ارتقای کیفیت زندگی این گروه از زنان دریغ نکنند.
ملاحظات اخلاقی
پیروی از اصول اخلاق پژوهش
مطالعه حاضر یک کارآزمایی کنترلشده تصادفی است که پس از اخذ تأیید از کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران (IR.IUMS.REC.1399.974) و ثبت در مرکز ثبت کارآزمایی بالینی ایران به شمارهIRCT20210827052302N1) ) و اخذ مجوزهای لازم از دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران و دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی اصفهان و مراکز جامع سلامت اصفهان انجام شده است.
حامی مالی
این مطالعه از سوی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران حمایت مالی دریافت کرده است.
مشارکت نویسندگان
تمام نویسندگان در آمادهسازی این مقاله مشارکت داشتند.
تعارض منافع
بنابر اظهار نویسندگان، این مقاله تعارض منافع ندارد.
تشکر و قدردانی
نویسندگان از همه کسانی که در انجام پژوهش یاریرسان بودند، تشکر میکنند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |