دوره 29، شماره 3 - ( پاییز 1402 )                   جلد 29 شماره 3 صفحات 267-250 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- گروه رفتارحرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
2- گروه رفتارحرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران. ، hamidtaheri@um.ac.ir
3- گروه رفتارحرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران.
4- دانشکده روانشناسی، دانشگاه ساسکس، برایتون، انگلستان.
چکیده:   (1858 مشاهده)
اهداف باتوجه‌به اثرات منفی سالمندی بر مهارت‌های حرکتی دو دستی، توجه محققان به بررسی اثر انواع روش‌های غیرتهاجمی تحریک مغز بر بهبود این حرکات هماهنگ جلب شده است. هدف از اجرای این پژوهش بررسی اثر تحریک جریان متناوب فراجمجمه‌ای آنلاین قشر آهیانه‌ای و ناحیه حرکتی مکمل بر هماهنگی دو دستی زنان سالمند بود.
مواد و روش ها پژوهش حاضر از نوع نیمه‌آزمایشی بود. جامعه آماری شامل زنان سالمند 60 تا 75 سال شهر تهران بود که 31 نفر از آن‌ها به روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند و سپس به‌صورت درون‌گروهی با ترتیب تصادفی، 3 نوع تحریک جریان متناوب فراجمجمه‌ای (tACS) قشر آهیانه‌ای، ناحیه حرکتی مکمل و شم را هم‌زمان با تمرین تکلیف پوردو پگبورد (4 کوشش) طی 3 جلسه با فاصله 1 هفته دریافت کردند. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس 3 (وضعیت) در 4 (کوشش) با تکرار سنجش مورد تحلیل قرارگرفت. 
یافته ها نتایج تحلیل واریانس 3 در 4 با تکرار سنجش، فقط اثر معنی‌دار کوشش را نشان داد (0001/P<0) و اثر اصلی وضعیت و اثر متقابل وضعیت و کوشش معنی‌دار نبود (05/P>0). بنابراین هرچند هماهنگی دو دستی در هر 3 شرایط در کوشش‌های مختلف به‌طور معنی‌داری افزایش یافت، اما بین هماهنگی دو دستی در شرایط مختلف تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. 
نتیجه گیری نتیجه پژوهش حاضر نشان می‌دهد که تحریک جریان متناوب فراجمجمه‌ای آنلاین قشر آهیانه‌ای و ناحیه حرکتی مکمل بر هماهنگی دو دستی زنان سالمند اثر کوتاه‌مدت ندارد. بنابراین در مطالعات آینده باید اثرات بلند‌مدت در سایر نواحی قشر مغز با پروتکل‌های متفاوت بررسی شود.
متن کامل [PDF 6302 kb]   (572 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (503 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي اصيل | موضوع مقاله: روانپزشکی و روانشناسی
دریافت: 1402/2/10 | پذیرش: 1402/6/11 | انتشار: 1402/7/9

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.