هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین جنسیت و صمیمیت اجتماعی با تأکید بر نقش میانجی‌گر سبک‌های هویت در دانش‌آموزان دبیرستانی انجام شد.

روش: در یک بررسی توصیفی- مقطعی 2099 دانش آموز (1008 پسر و 1091 دختر) که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای- تصادفی از میان دانش‌آموزان دبیرستان‌های دولتی شهر تهران انتخاب شده‌ بودند به پرسش‌نامه‌های سبک‌های هویت (ISI-6G) و صمیمیت اجتماعی میلر (MSIS) پاسخ دادند. داده‌ها به‌کمک تحلیل واریانس چندمتغیری، ضریب همبستگی گشتاوری پیرسون و رگرسیون سلسله مراتبی تحلیل شدند.

یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس چندمتغیری نشان داد که به‌طور کلی بین دو جنس و پایه‌های تحصیلی مختلف از نظر سطوح سه‌گانه سبک‌های هویت تفاوت معنی‌داری وجود دارد. نتایج ماتریس همبستگی نشان داد که در دانش‌آموزان دختر و پسر، بین نمرات صمیمیت اجتماعی (01/0p<) و سبک‌های اطلاعاتی
(01/0p<)، هنجاری و تعهد (01/0p<) رابطه مثبت و معنی‌دار، و بین سبک سردرگم و صمیمیت اجتماعی در دختران رابطه منفی و غیرمعنی‌دار و در پسران رابطه منفی و معنی‌دار (05/0p<) وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نیز نشان داد که متغیرهای جنسیت (001/0p<)، پایه تحصیلی (01/0p<) و سبک‌های هویت اطلاعاتی (001/0p<)، هنجاری (001/0p<) و تعهد هویتی (05/0p<) به طور معنی‌داری صمیمیت اجتماعی را پیش‌بینی می‌کنند.

نتیجه‌گیری: با وجود رابطه معنی‌دار سبک‌های هویت اطلاعاتی و هنجاری با صمیمیت اجتماعی در بررسی رابطه بین متغیرهای جمعیت‌شناختی جنس و سن با صمیمیت اجتماعی، توجه به نقش میانجی‌گر سبک‌های هویت از اهمیت چندانی برخوردار نیست.