دوره 28، شماره 1 - ( بهار 1401 )                   جلد 28 شماره 1 صفحات 61-48 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- گروه آموزشی روانشناسی بالینی، دانشکده علوم رفتاری، دانشگاه علوم بهزیستی و توا‌نبخشی، تهران، ایران.
2- گروه آموزشی روانشناسی بالینی، دانشکده علوم رفتاری، دانشگاه علوم بهزیستی و توا‌نبخشی، تهران، ایران. ، poursharifih@gmail.com
چکیده:   (3341 مشاهده)
اهداف پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه تجربه‌های اولیه قربانی شدن مرتبط با تصویر بدن و شدت نشانه‌های پر‌خوری با میانجی‌گری شرم نسبت به تصویر بدن و خودانتقادگری انجام شد.
مواد و روش ها روش این مطالعه همبستگی از نوع مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل همه دانشجویان دانشگاه علوم‌پزشکی شهید بهشتی تهران بود که 283 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسش‌نامه‌های شرم مرتبط با تصویر بدن دوراتی و پینتو گوویا، شکل‌های خودانتقادگری و خود‌اطمینان‌بخشی گیلبرت و همکاران، نشانه‌های پرخوری گورمالی و همکاران و تجارب قربانی شدن نسبت به بدن دوراتی و پینتو گوویا، فریررا و باتیستا را تکمیل کردند. داده‌ها با استفاده از نسخه 24نرم‌افزارهای SPSS و نسخه 8 LISREL تجزیه‌و‌تحلیل شدند.
یافته ها نتایج نشان داد شدت نشانه‌های پر‌خوری با شرم نسبت به تصویر بدن (r=0/51, P=0/001)، خودانتقادگری (r=0/51, P=0/001) و تجربیات قربانی شدن مرتبط با تصویر بدن (r=0/56, P=0/001) رابطه مثبت و معنادار دارد. همین‌طور شرم نسبت به تصویر بدن (B=0/10, P<0/05 ) و خودانتقادگری (P<0/05, B=012) ارتباط بین تجارب قربانی شدن نسبت به بدن با شدت نشانه‌های پر‌خوری را میانجی‌گری می‌کند. 
نتیجه گیری براساس نتایج می‌توان گفت خودانتقادگری و شرم از تصویر بدن می‌تواند ارتباط بین تجربه‌های قربانی شدن اولیه مرتبط با تصویر بدن و شدت نشانه‌های پرخوری را در نمونه ایرانی میانجی‌گری کند. مطالعه حاضر دلالت‌های مهمی در مفهوم‌سازی و درمان علائم پرخوری دارد. پژوهشگران و متخصصان بالینی می‌توانند نقش این عوامل را در اختلال پرخوری و درمان آن مد نظر قرار دهند.
متن کامل [PDF 5129 kb]   (1520 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (781 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي اصيل | موضوع مقاله: روانپزشکی و روانشناسی
دریافت: 1399/9/15 | پذیرش: 1400/1/22 | انتشار: 1401/1/12

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.