مقدمه
اختلالات شخصیت به عنوان الگوهای فراگیر و غیرهنجاری افکار و رفتار تعریف میشوند که طولانی و مستمر هستند و منجر به آسیب جدی در روابط و عملکرد کلی میشوند [
1]. در آخرین نسخه از راهنمای تشخیصی و آماری اختلالهای روانی ویرایش پنجم و طبقهبندی بینالمللی بیماریها، بهعنوان الگویی از رفتار و تجارب درونی توصیف شده است که از هنجارهای فرهنگی منحرف شده و در تعدادی از حوزههای زندگی مانند حوزههای بینفردی و هیجانی آسیب ایجاد میکند [
2]. بسته به اینکه طبقه تشخیصی که به گونه دیگر مشخص نشده است درنظر گرفته شود یا خیر، در مطالعات اپیدمیولوژی بینالمللی، PDs با شیوع 4/4 تا 13/4 درصد گزارش شده است [
3]. افراد مبتلا به PD، سلامت روان و عملکرد اجتماعی ضعیفتری دارند و با افزایش خطر افسردگی، سوءمصرف مواد و آسیب به خود و دیگران روبهرو هستند [
4]. PD میتواند درمان و پیامد اختلالات روانشناختی همبود را نیز تحت تأثیر قرار دهد [
5, 6]. از این رو ارزیابی شخصیت به عنوان قسمتی از ارزیابی روانپزشکی معمول دارای اهمیت است [
7].
به رغم افزایش حمایت تجربی برای تأیید آسیبشناسی شخصیت در بزرگسالی، راهبرد ارزیابی اختلالات شخصیت بهسختی اجرا میشود [
8]. بهکارگیری تشخیص PD در بزرگسالان هنوز موضوعی بحثبرانگیز است و متخصصان به دلیل استیگمای مرتبط با آسیبشناسی شخصیت، همچنان تشخیص PD را با بیمیلی انجام میدهند [
9]. یکی از ابزارهای تشخیصی خوب در سالهای اخیر مصاحبههای بالینی بر اساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی بوده و آخرین ویراست این ابزار، مصاحبه بالینی ساختاریافته برای این اختلالات است که دارای 5 نسخه است: نسخه متخصصان بالینی ، نسخه اختلالات شخصیت ، نسخه پژوهشی ، نسخه کارآزمایی بالینی و نسخه مدل جایگزین اختلالات شخصیت [
10, 11, 12 ,13 ,14].
مصاحبه بالینی ساختاریافته برای اختلالات شخصیت یک مصاحبه تشخیصیِ نیمهساختاریافته برای ارزیابی 10 اختلال شخصیت DSM-5 (اختلال شخصیتی اجتنابی، وابسته، وسواسیجبری، پارانوئید، اسکیزوتایپال، اسکیزوئید، هیستریونیک، نارسیستیک و ضداجتماعی) در خوشههای A، B و C است. قبلاً SCID-5-PD به مصاحبه بالینی ساختاریافته برای اختلالات شخصیتمحور2 معروف بود. منشأ اصلی SCID-5-PD را میتوان در مراحل اولیه شکلگیری مصاحبه بالینی ساختاریافته برای DSM-III جستوجو کرد که شامل بخشی مجزا برای اختلالات شخصیت بود و توسط جفری جوناس یکی از پزشکان بیمارستان مکلین در ویرایش سال 1984 تدوین شد. بنا به دلایلی چون طولانی بودن این حوزه، افزایش علاقه برای پژوهش در حوزه اختلالات شخصیت و لزوم ارزیابی خاص ویژگیهای شخصیت، این بخش در سال 1985 در یک بخش مجزا با عنوان SCID-II دوباره سازماندهی شد. در سال 1986، SCID-II براساس DSM-III-R بهروزرسانی شد و یک راهبرد تشخیصی جدید یعنی پرسشنامه غربالگری شخصیت نیز به آن اضافه شد. درنهایت، پس از انتشار SCID-5-PD در 2013، بازنگری در SCID-II آغاز شد و به SCID-5-PD تغییر نام یافت و این تغییر نام این واقعیت را نشان داد که اختلالات شخصیت به دلیل کنار گذاشته شدن سیستم چندمحوری در DSM-5، دیگر به صورت اختلالاتی که بر روی محور II قرار میگیرند، نشان داده نمیشوند. اگرچه در ویراست جدید هیچیک از ملاکهای اختلال شخصیت DSM-IV در DSM-5 تغییر نکردند، اما در سؤالات مصاحبه SCID-5-PD از لحاظ جملهبندی تغییراتی ایجاد شده است. همچنین، ارزیابی اختلالات موجود در طبقهبندیهای پژوهشی DSM-IV ، یعنی اختلال شخصیت منفعل ـ پرخاشگر و اختلال شخصیت افسرده، با توجه به حذف طبقهبندیهای پژوهشی در DSM-5 از SCID-5-PD نیز کنار گذاشته شدند [
11].
ویژگی منحصربهفرد SCID-5-PD وجود یک پرسشنامه خودگزارشی شخصیت است که زمان مورد نیاز برای غربالگری و ارزیابی اختلالات شخصیت توسط متخصصان را کوتاه میکند. برای تکمیل پرسشنامه غربالگری شخصیت برای اختلالات شخصیتتقریباً به 20 دقیقه وقت نیاز است [
11].
در خصوص هنجاریابی SCID-5-PD میتوان به تنها مطالعهای که در این خصوص در ایران و به منظور بررسی ویژگیهای روانسنجی نسخه فارسی SCID-5-PD انجام شده اشاره داشت که نتایج بیانگر تأیید اعتبار و پایایی آن در جامعه ایرانی است. در این مطالعه نتایج نشان داد در تشخیصهای مربوط به اختلال شخصیت وسواسیجبری، پارانویید، اسکیزوتایپال، اسکیزوئید، نمایشی، خودشیفته، مرزی و ضداجتماعی، کاپا بالاتر از 0/4 و در تشخیصهای مربوط به اختلال شخصیت اجتنابی، وابسته و سایر اختلالهای معین، پایینتر از 0/4 بود. در خصوص اختلال شخصیت مرزی با کاپای 0/839، بالاترین توافق بین دو گزارش روانپزشک و مصاحبهکننده SCID گزارش شد. همچنین نتایج ویژگی، عمدتاً بهتر از نتایج حساسیت بود و در تمامی تشخیصها به جز اختلال شخصیت وسواسیجبری و پارانویید، ویژگی بالای 0/9 گزارش شد و در این دو تشخیص نیز ویژگی بالاتر از 0/85 بود که بیانگر ویژگی مطلوب SCID-5-PD است. حساسیت تمامی تشخیصها بهجز اختلال شخصیت اجتنابی و وابسته نیز بالاتر از 0/8 گزارش شد، اما حساسیت اختلال شخصیت اجتنابی و وابسته 0/66 بود. همچنین بررسی نسبت LR+/LR- نشان داد، این ابزار بهترین تشخیص را برای اختلال شخصیت نمایشی، ضداجتماعی و اسکیزوتایپال گذاشته است. همچنین SCID-5-PD قابلیت مناسبی برای سایر اختلالهای شخصیت بهجز اختلال شخصیت اسکیزوئید و سایر اختلالهای معین دارد. به طور کلی، این نسخه SCID برای اکثر تشخیصها مناسب است، اما در رابطه با تشخیصهای اختلال شخصیت اسکیزوئید و سایر اختلالهای معین، این امر باید با احتیاط بیشتری صورت گیرد [
15].
بهبود ارزیابی PDs از نظر بالینی دارای اهمیت است و روشهای ارزیابی که نیاز به زمان کمتری برای بیماران و درمانگران داشته باشد، در غربال و بررسی فرایند درمان بیماران ضرورت دارد. اجرای مصاحبه علیرغم اهمیت و سودمندیاش، با توجه به زمانبر بودن آن برای درمانگر و بیمار کمی دشوار است از این رو بهکارگیری پرسشنامه معتبر برای ارزیابی PDs و بررسی هنجاریابی این ابزار در جامعه موردهدف ضرورت دارد. ازاینرو با توجه به آنچه اشاره شد و با توجه به ضرورت ارزیابی دقیق PDs و اینکه هنوز پرسشنامه SCID-5-SPQ در جامعه ایران مورد هنجاریابی قرار نگرفته، هدف پژوهش حاضر بررسی مشخصات روانسنجی نسخه فارسی پرسشنامه SCID-5-SPQ در جامعه ایران است.
روش
مطالعه حاضر توصیفی و از نوع پیمایشی است. جامعه موردمطالعه شامل همه بیماران سرپایی و بستری مراجعهکننده به مراکز آموزشیدرمانی روانپزشکی ایران، مجتمع آموزشیدرمانی حضرت رسول اکرم (ص) و درمانگاه دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان (انستیتو روانپزشکی تهران) بود و از میان آنها 289 نفر بر اساس معیارهای ورود وارد پژوهش شدند. جهت تعیین حجم نمونه در پژوهش حاضر از
فرمول شماره 1 استفاده شد.
.jpg)
ویژگی پیشبینیشده و مقدار L به ترتیب 0/80 و 0/05 در نظر گرفته شد. علاوه بر این، طبق دادههای پیشینه پژوهش، شیوع اختلالات روانی در جمعیت عمومی 15 درصد برآورد شده است. بنابراین با قرار دادن این مقادیر در فرمول مذکور، نمونهای برابر با 289 حاصل شد.
معیارهای ورود به مطالعه شامل سن بین 18 تا 65 سال، رضایت آگاهانه جهت ورود به مطالعه و توانایی تکلم به زبان فارسی و همچنین، معیارهای خروج شامل ابتلا به عقبماندگی ذهنی یا دمانس شدید و علائم شدید روانپریشی حاد بود که در روند اجرای مصاحبه اختلال ایجاد میکرد. نمونهگیری پژوهش حاضر به روش در دسترس بود. بعد از هماهنگیهای موردنیاز با مراکز هدف، بیمارانی که ملاکهای ورود پژوهش را احراز کرده بودند در صورت رضایت آگاهانه کتبی، جهت ورود به پژوهش دعوت میشدند. در مطالعه حاضر بعد از اجرای مصاحبه و ثبت تشخیصها در فرمهای مربوطه، از شرکتکنندگان خواسته میشد به پرسشنامه غربالگری شخصیت (SCID-5-SPQ) DSM-5پاسخ دهند. در پژوهش حاضر علاوه بر پرسشنامه جمعیتشناختی، از نسخه فارسی SCID-5-PD و پرسشنامه غربالگری شخصیتSM-5(SCID-5-PD) نیز استفاده شده است.
پرسشنامه ویژگیهای جمعیتشناختی: پرسشنامه اطلاعات شخصی شامل جنس، سن، سطح تحصیلات، وضعیت تأهل و شغل و تعداد فرزند، سابقه اختلال روانپزشکی و سوءمصرف مواد یا الکل، سابقه خودکشی و مشکلات قانونی و سابقه درمان دارویی و بستری است.
مصاحبه بالینی ساختاریافته تشخیصی برای اختلالهای شخصیت
در سال 2016 توسط فرست و همکاران برای کمک به درمانگران و محققان برای ارزیابی 10 اختلال شخصیت DSM-5 در کلاسترهای A، B و C و اختلالات شخصیت مشخصشده بهگونهای دیگر، ارائه شد. SCID-5-PD میتواند برای تشخیصگذاریهای ابعادی یا مقولهای استفاده شود. این مصاحبه ساختاریافته نسخه بهروزشده مصاحبه ساختاریافته بر اساس DSM-IV برای اختلالات محور 2 است. سؤالها 10 اختلال شخصیت اجتنابی، وابسته، وسواسیجبری، پارانویید، اسکیزوتایپال، اسکیزوئید، هیستریونیک، نارسیستیک و ضداجتماعی را مورد ارزیابی قرار میدهند [
11].
پرسشنامه خودگزارشی شخصیت
پرسشنامه خودگزارشی شامل 106 آیتم است و نحوه پاسخدهی به آن به صورت بلی / خیر است و دربرگیرنده هر 3 طبقه اختلال شخصیت و تمامی اختلالات شخصیت (اختلال شخصیت اجتنابی، وابسته، وسواسیجبری، پارانویید، اسکیزوتایپال، اسکیزوئید، هیستریونیک، نارسیستیک و ضداجتماعی) است. سؤالات پرسشنامه همسو و مطابق با سؤالات مصاحبه SCID-5-PD است. تاکنون گزارشی از اعتباریابی این مقیاس ارائه نشده است [
11].
برای توصیف و تحلیل دادههای پژوهش، از شاخصها و روشهای آماری توصیفی و استنباطی از جمله تأثیر آیتم برای بررسی روایی صوری، آلفای کرونباخ جهت بررسی پایایی درونی، همبستگی اسپیرمن جهت بررسی روایی همگرا و آزمون یو مان-ویتنی جهت بررسی تفاوت بین خودگزارشی زنان و مردان استفاده شد.
یافتهها
برای تعیین کمّی روایی صوری، تأثیر آیتم هر سؤال محاسبه شد. ابتدا برای هریک از 106 آیتم ابزار، طیف لیکرتی کاملاً مهم است 5، مهم است 4، به طور متوسطی مهم است 3، اندکی مهم است 2 و اصلاً مهم نیست 1، تعیین شد. سپس پرسشنامه جهت تعیین روایی در اختیار 5 متخصص قرار گرفت. پس از تکمیل پرسشنامه توسط متخصصین، با استفاده از فرمول روش تأثیر آیتم، روایی صوری محاسبه شد که نمره تأثیر سؤالات بین 3/18 تا 5 قرار داشت. بنابراین نمره تأثیر سؤالات بالاتر از 1/5 و درنتیجه روایی صوری تمامی سؤالات از دید متخصصین ارزیابیکننده موردقبول واقع شد.
در پژوهش حاضر حجم نمونه مورد نظر 289 نفر در نظر گرفته شد، اما پس از حذف دادههای ناقص، اطلاعات 241 بیمار مورد تحلیل قرار گرفت که از این بین 97 نفر (40/2 درصد) مذکر و 144 نفر (59/8 درصد) مؤنث بودند. دامنه سنی بیماران بین 18 تا 64 سال و با میانگین 32/52 و انحراف استاندارد 10/71 بود. 27/4 درصد آزمودنیها زیر دیپلم، 32 درصد دیپلم، 11/2 درصد دارای مدرک کاردانی، 20/7 درصد کارشناسی و 8/7 درصد کارشناسی ارشد و بالاتر بودند. 148 نفر (61/4 درصد) از افراد مجرد، 73 نفر (30/3 درصد) متأهل، 16 نفر (6/6 درصد) مطلقه و 4 نفر (1/7 درصد) بیوه بودند. 28/2 درصد آزمودنیها بیکار، 34 درصد دارای شغل آزاد، 7/9 درصد کارمند، 16/2 درصد زنان خانهدار، 7/1 درصد دانشجو یا در حال تحصیل و 1/2 درصد بازنشسته بودند. در 118 آزمودنی (49 درصد) وجود افکار یا سابقه رفتار خودکشی گزارش شد. 71 نفر (29/5 درصد) سابقه سوءمصرف مواد یا الکل و 37 نفر (15/4 درصد) سابقه مشکلات قانونی را گزارش کردند. 241 نفر (96/4 درصد) آزمودنیها سابقه درمان دارویی اختلالهای روانپزشکی در گذشته را گزارش کردند و 205 نفر (85/1 درصد) حداقل یک بار در گذشته برای مدت بیش از یک روز در بیمارستان روان بستریشده بودند.
چنانچه نتایج
تصویر شماره 1 نشان میدهد، بر اساس گزارش پرونده مراجعین، اختلال بالینی 75 آزمودنی مشخص نشد.
.jpg)
بیشترین فراوانی اختلال بیماران موردبررسی مربوط به اختلالهای افسردگی بود که شامل 71 نفر بود. به ترتیب اختلال دوقطبی با 40 نفر و اختلالهای سایکوتیک با 17 نفر، اختلالهای عمده بعدی بودند. همانطور که در بالا بیان شد، 71 نفر سابقه مصرف الکل یا مواد را گزارش کرده بودند، اما از این بین تنها 12 نفر با تشخیص سوءمصرف مورد درمان قرار گرفتند و سایرین با تشخیصهای دیگری تحت درمان بودند.
جدول شماره 1 یافتههای توصیفی و همبستگی زیرمقیاسهای SCID-5-SPQ را نشان میدهد.
.jpg)
چنانچه نتایج نشان میدهد، بیشتر زیرمقیاسهای پرسشنامه ارتباط مثبت معناداری با یکدیگر دارند و تنها برخی از زیرمقیاسها فاقد ارتباط معنادار با یکدیگر هستند.
همچنین، بررسی آلفای کرونباخ استانداردشده سؤالها جهت سنجش پایایی درونی ابزار نشان داد، پرسشنامه SCID-5-SPQ دارای پایایی 0/93 بوده و بنابراین نسخه فارسی این پرسشنامه، ابزاری پایا به شمار میرود. برای یافته قابلیت استناد بهSCID-5-SPQ به بررسی همبستگی این پرسشنامه با مصاحبه SCID که قبلتر اعتبار آن به تأیید رسیده بود پرداختیم. چنانچه در
جدول شماره 2 نتایج همبستگی زیرمقیاسهای SCID-5-SPQ و مصاحبه SCID نشان میدهد، تمامی زیرمقیاسها، همبستگی مثبت معناداری در حد (P≥0/001) داشتند.
.jpg)
بنابراین SCID-5-SPQ را میتوان برای تمامی زیرمقیاسها به عنوان ابزاری کارآمد برای تشخیص اختلالهای شخصیت به کار برد.
برای مقایسه میزان اختلالهای شخصیت در SCID-5-SPQ، به دلیل رعایت نشدن پیشفرض نرمال بودن دادهها از آزمون یومن ویتنی استفاده شد. چنانچه نتایج
جدول شماره 3 نشان میدهد، بین زنان و مردان در زیرمقیاسهای اختلال شخصیت اجتنابی، وابسته، وسواسیجبری، پارانویید، اسکیزوتایپال، اسکیزوئید، نمایشی، خودشیفته و مرزی تفاوت معناداری وجود ندارد.
.jpg)
اما در زیرمقیاس ضداجتماعی (z=-4/96، P≥0/001) با توجه به میانگین بالاتر در مردان میتوان گفت در مردان اختلال شخصیت ضداجتماعی به طور معنادارتری بیشتر گزارش شده است.
چنانچه نتایج همبستگی زیرمقیاسهای SCID-5-SPQ با عامل سن آزمودنیها نشان میدهد (
جدول شماره 4)، زیرمقیاسهای اجتنابی، وسواسیجبری، پارانوئید، اسکیزوئید، نمایشی، خودشیفته و مرزی، همبستگی معناداری با سن آزمودنیها داشتند.
.jpg)
بنابراین با افزایش سن آزمودنیها زیرمقیاسهای اجتنابی، وسواسیجبری، پارانوئید، اسکیزوئید، نمایشی، خودشیفته و مرزی کمتر گزارش شد که البته این به معنای کاهش اختلالهای شخصیت نیست و میتواند به جامعه در دسترس پژوهش برگردد.
بحث
پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگیهای روانسنجی نسخه فارسی SCID-5-SPQ اجرا شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد نمره تأثیر تمامی سؤالات SCID-5-SPQ بالاتر از 1/5 است و درنتیجه روایی صوری تمامی سؤالات از دید متخصصین ارزیابیکننده موردقبول واقع شد. همچنین گزارش آلفای کرونباخ استانداردشده سؤالها جهت سنجش پایایی درونی ابزار نشان داد پرسشنامه SCID-5-SPQ دارای پایایی 0/93 است و درنتیجه ابزاری پایا به شمار میرود. نتایج همبستگی زیرمقیاسهای SCID-5-SPQ و مصاحبه SCID-5-PD نیز نشان داد که تمامی زیرمقیاسها همبستگی مثبت معناداری در حد (P≥0/001) دارند. بنابراین SCID-5-SPQ را میتوان برای تمامی زیرمقیاسها به عنوان ابزاری کارآمد برای تشخیص اختلالهای شخصیت به کار برد.
با توجه به اینکه سؤالهای مصاحبه SCID-5-PD مورد بازنگری قرارگرفتهاند، معیارهای تشخیصی اختلالات شخصیت در DSM-IV و DSM-5 تغییری نکردهاند و سؤالات مصاحبه SCID-5-PD و SCID-5-SPQ مطابق با هم هستند. بنابراین تأیید روایی صوری و محتوایی و پایایی نسخه پرسشنامه با توجه به مطالعه قبلی در خصوص هنجاریابی نسخه مصاحبه دور از انتظار نبود [
15]. درواقع، هرکدام از 103 سؤالی که در پرسشنامه SCID-5-SPQوجود دارد، مطابق با سؤالهای آغازین در مصاحبه SCID-5-PD است. پرسشنامه SCID-5-SPQ عمداً نمرات بالایی را به پاسخهای «مثبت» کاذب اختصاص میدهد. همچنین انتظار میرود نتایج «منفی» کاذب در SCID-5-SPQ کم باشد، زیرا مصاحبهگر میتواند آیتمهایی که هیچگونه شواهدی برای آنها وجود ندارد را در طی مصاحبه SCID-5-PD بررسی کند. بدون اینکه پاسخ آزمودنی در پرسشنامه SCID-5-SPQ را در نظر بگیرد (برای مثال، اگر آزمودنی در SCID-5-SPQ بدگمانی را انکار کرده است، اما طی مصاحبه بدگمان رفتار میکند، باید در مورد بدبینی از او سؤال شود) [
11].
نتایج پژوهش انجامشده در ایران در خصوص هنجاریابی SCID-5-PD در جمعیت بالینی نیز نشان داد که میزان توافق تشخیصهای SCID با تشخیص روانپزشکان (به عنوان معیار طلایی) در تشخیصهای مربوط به اختلال شخصیت وسواسیجبری، پارانویید، اسکیزوتایپال، اسکیزوئید، نمایشی، خودشیفته، مرزی و ضداجتماعی، کاپای بالاتر از 0/4 داشته و تشخیصهای مربوط به اختلال شخصیت اجتنابی و وابسته کاپای پایینتر از 0/4 داشتهاست. اختلال شخصیت مرزی با کاپای 0/839 بالاترین توافق بین دو گزارش روانپزشک و مصاحبهکننده SCID را دارا بود. بررسیهای ویژگی و حساسیت نیز حاکی از این بود که این ابزار بهترین تشخیص را برای اختلال شخصیت نمایشی، ضداجتماعی و اسکیزوتایپال گذاشته است. همچنین ابزار قابلیت مناسبی برای سایر اختلالهای شخصیت به جز اختلال شخصیت اسکیزوئید دارد [
15].
در مطالعه دیگری ویژگیهای روانسنجی SCID-5-PD را به زبان ایتالیایی و در نمونه بالینی بزرگسال پبررسی کرده است [
16]، فقط به بررسی توافق بین ارزیابها در تشخیصگذاری پرداخته شده است و 104 بیمار بستری و سرپایی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج این مطالعه نشان داد نسخه ایتالیایی مصاحبه SCID-5-PD ابزاری قابلقبول برای تشخیص PD در 2 بعد طبقهای و ابعادی در بزرگسالان بالینی است.
مطالعه حاضر دارای محدودیتهایی بود. نمونههای پژوهش حاضر منحصر به منطقه جغرافیایی خاص با تعدادی محدود و به صورت داوطلبانه و مبتنی بر هدف بود. از این رو شرایط یادشده، تعمیم نتایج را با احتیاط مواجه میکند. همچنین محدود بودن نمونه و عدم دسترسی به تمامی اختلالها به تعداد برابر و میزان شیوع متفاوت اختلالها میتواند در تعمیمپذیری نتایج محدودیتهایی ایجاد کند. از این رو پیشنهاد میشود پژوهش مشابهی در مورد نمونههایی با تنوع ویژگیهای بومی و جمعیت شناختی و با در نظر گرفتن تمامی طبقات تشخیصی انجام شود.
نتیجهگیری
یافتههای مطالعه حاضر نشان میدهد نسخه فارسی پرسشنامه غربالگری شخصیت DSM-5(SCID-5-SPQ) احتمالاً در تشخیصهای اختلالات شخصیت، ارزیابی قابل قبولی به دست خواهد داد و میتواند بهعنوان ابزاری دارای روایی و پایایی مطلوب در کار پژوهشی و درمانی و خصوصاً برای غربالگری بیماران مبتلا به اختلال شخصیت استفاده شود.
ملاحظات اخلاقی
پیروی از اصول اخلاق پژوهش
این مطالعه با کد IR.IUMS.REC 1396.31156 موردتأیید کمیته اخلاق پژوهشی دانشگاه علومپزشکی ایران قرار گرفته است. تمامی مراحل این مطالعه مطابق با اعلامیه هلسینکی انجام شد.
حامی مالی
مطالعه حاضر از نظر مالی توسط دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان دانشگاه علومپزشکی ایران مورد حمایت قرار گرفت.
مشارکت نویسندگان
مفهومسازی: دکتر بنفشه غرایی, دکتر سمیرا معصومیان؛ تحقیق و بررسی: دکتر سمیرا معصومیان، سمبه ضمیری نژاد؛ تجزیهوتحلیل دادهها: هومن یغمایی زاده؛ ویراستاری و نهاییسازی نوشته: دکتر سمیرا معصومیان.
تعارض منافع
بنابر اظهار نویسندگان این مطالعه تعارض منافعی ندارد.
تشکر و قدردانی
اجرای پژوهش حاضر با همکاری و همراهی افراد زیادی به اتمام رسیده است و از تمامی رؤسا و مسئولان و پرسنل محترم مرکز آموزشیدرمانی روانپزشکی ایران، مجتمع آموزشیدرمانی حضرت رسول اکرم (ص) و درمانگاه دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان (انستیتو روانپزشکی تهران) برای مساعدتهایشان در این امر و از تمامی بیماران به جهت همکاریشان در اجرای این پژوهش تشکر میکنیم.
References
1.Williams JB, First M. Diagnostic and statistical manual of mental disorders. Oxford: Encyclopedia of Social Work. 2013. [DOI:10.1093/acrefore/9780199975839.013.104]
2.Johnson BN, Clouthier TL, Rosenstein LK, Levy KN. Psychotherapy for Personality Disorders. Encyclopedia of Personality and Individual Differences. 2018; 4216-34. [DOI:10.1007/978-3-319-24612-3_925]
3.Levy KN, Johnson BN. Personality disorders. In: Norcross JC, VandenBos GR, Freedheim DK, editors. APA handbook of clinical psychology: Psychopathology and health. Washington, DC: American Psychological Association; 2016. pp. 173-207. [DOI:10.1037/14862-006]
4.Coid J, Yang M, Tyrer P, Roberts A, Ullrich S. Prevalence and correlates of personality disorder in Great Britain. The British Journal of Psychiatry. 2006; 188(5):423-31. [DOI:10.1192/bjp.188.5.423] [PMID]
5.Reich JH, Green AI. Effect of personality disorders on outcome of treatment. Journal of Nervous and Mental Disease. 1991; 179(2):74-82. [DOI:10.1097/00005053-199102000-00003] [PMID]
6.Yonkers KA, Dyck IR, Warshaw M, Keller MB. Factors predicting the clinical course of generalised anxiety disorder. The British Journal of Psychiatry. 2000; 176(6):544-9. [DOI:10.1192/bjp.176.6.544] [PMID]
7.Tyrer P, Reed GM, Crawford MJ. Classification, assessment, prevalence, and effect of personality disorder. The Lancet. 2015; 385(9969):717-26. [DOI:10.1016/S0140-6736(14)61995-4]
8.Sharp C. Bridging the gap: The assessment and treatment of adolescent personality disorder in routine clinical care. Archives of Disease in Childhood.2017; 102(1):103-8. [DOI:10.1136/archdischild-2015-310072] [PMID]
9.Kongerslev MT, Chanen AM, Simonsen E. Personality disorder in childhood and adolescence comes of age: A review of the current evidence and prospects for future research. Scandinavian Journal of Child and Adolescent Psychiatry and Psychology. 2015; 3(1):31-48. [DOI:10.21307/sjcapp-2015-004]
10.First MB, Williams JB, Karg RS, Spitzer RL. User’s guide for the SCID-5-CV Structured Clinical Interview for DSM-5® disorders: Clinical version. Washington, D.C: American Psychiatric Publishing, Inc; 2016. https://psycnet.apa.org/record/2016-15667-000
11.First MB, Williams JB, Benjamin LS, Spitzer RL. SCID-5-PD: Structured clinical interview for DSM-5® personality disorders. Washington, D.C: American Psychiatric Association Publishing; 2016. https://www.appi.org/structured_clinical_interview_for_dsm-5_personality_disorders_scid-5-pd
12.First M, Williams J, Karg R, Spitzer R. Structured clinical interview for DSM-5-”Research version (SCID-5 for DSM-5, research version; SCID-5-RV). Arlington, VA: American Psychiatric Association; 2015.
13.First MB, Williams JBW, Karg RS, Spitzer RL. Structured Clinical Interview for DSM-5® Disorders-Clinical Trials Version (SCID-5-CT). Washington, D.C: American Psychiatric Association; 2015. https://books.google.com/books?id=TqftrQEACAAJ&dq=User%27s+guide+for+the+Structured+Clinical+Interview+for+the+DSM-5%C3%82%C2%AE+Alternative+Model+for+Personality+Disorders+(SCID-5-AMPD):&hl=en&sa=X&ved=2ahUKEwjQrIn18db1AhVHXsAKHdyvBq0Q6AF6BAgLEAI
14.First MB, Skodol AE, Bender DS, Oldham JM. User’s guide for the Structured Clinical Interview for the DSM-5® Alternative Model for Personality Disorders (SCID-5-AMPD). Washington, D.C: American Psychiatric Association Publishing; 2018. https://www.google.com/books/edition/User_s_Guide_for_the_Structured_(SCID-5-AMPD)%20Module%20I&f=false
15.Gharaie B, Shabani A, Masoumian S, Zamirinejad S, Yaghmaeezadeh H, Khanjani S, et al. Investigating psychometric properties of the Persian version of The Structured Clinical Interview for DSM-5(R) Personality Disorders (SCID-5-PD). 2021.[DOI:10.21203/rs.3.rs-670472/v1
16.Somma A, Borroni S, Maffei C, Besson E, Garbini A, Granozio S, et al. Inter-rater reliability of the Italian translation of the structured clinical interview for DSM-5 personality disorders (SCID-5-PD): A study on consecutively admitted clinical adult participants. Journal of Psychopathology. 2017; 23(3):105-11. https://www.jpsychopathol.it/article/inter-rater-reliability-of-the-italian-translation-of-the-structured-clinical-interview-for-dsm-5-personality-disorders-scid-5-pd-study-consecutively-admitted-clinical-adult-participants/