Masoumian S,  Gharraee B,  Ramezani Farani A,  Shaeiri M R,  Asgharnejadfarid A A. Comparing the Effectiveness of Schema Therapy Augmented Exposure and Response Prevention With Exposure and Response Prevention and Pharmacotherapy in Obsessive-compulsive Disorder.  IJPCP 2022; 28 (2) :162-181
URL: 
http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-3274-fa.html     
                     
                    
                    معصومیان سمیرا،  غرایی بنفشه،  رمصانی فرانی عباس،  شعیری محمدرضا،  اصغرنژاد فرید علی اصغر. مقایسه درمان طرحواره هیجانی افزودهشده به رویارویی و پیشگیری از پاسخ با رویارویی و پیشگیری از پاسخ و درمان دارویی در اختلال وسواسیجبری.  مجله روانپزشكي و روانشناسي باليني ايران. 1401; 28 (2) :162-181
URL: http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-3274-fa.html
     
                     
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    1- گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان (انستیتو روانپزشکی تهران)، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران. 
 2- گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران. 
 3- گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان (انستیتو روانپزشکی تهران)، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران. ، asgharnejadfarid.as@iums.ac.ir
                    
                    
                    چکیده:       (5384 مشاهده)
                    
                    
                    اهداف در پنجمین ویرایش راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، اختلال وسواسیجبری با افکار یا تصاویر مزاحم و ناخوشایند (وسواس) که با اعمال تکراری و ناخواسته (اجبار) همراه میشود، مشخص شده است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تفاوت اثربخشی پروتکل درمان طرحواره هیجانی افزودهشده به رویارویی و پیشگیری از پاسخ با رویارویی و پیشگیری از پاسخ (درمان رویارویی و پیشگیری از پاسخ) و «درمان دارویی» در بهبود علائم بیماران مبتلا به اختلال وسواسیجبری انجام شد.
مواد و روش ها پژوهش حاضر بهصورت کارآزمایی بالینی تصادفی انجام شد. جامعه پژوهشی مطالعه حاضر همه بیماران مبتلا به اختلال وسواسیجبری مراجعهکننده به بیمارستانها و کلینیکهای سطح شهر تهران بود. 45 بیمار مبتلا به اختلال وسواسیجبری به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و بهطور تصادفی 15 بیمار در گروه درمان طرحواره هیجانی افزودهشده به رویارویی و پیشگیری از پاسخ و 15 بیمار در گروه درمان رویارویی و پیشگیری از پاسخ و 15 بیمار نیز در گروه درمان دارویی قرار گرفتند. بعد از جایگزینی تصادفی بیماران در 3 شیوه درمانی، تمام بیماران مقیاس وسواس فکریعملی ییل براون - ویرایش دوم، مقیاس 4 سامانهای اضطراب، پرسشنامه افسردگی بک را قبل و در انتهای درمان و 2 ماه بعد از درمان تکمیل کردند. سپس تحلیل دادهها با استفاده از آزمونهای ناپارامتریک و شاخص تغییر پایدار (شاخص تغییر پایدار) انجام شد.
یافته ها بین درمان «گروه درمان طرحواره هیجانی افزودهشده به رویارویی و پیشگیری از پاسخ» با «درمان رویارویی و پیشگیری از پاسخ» و «درمان دارویی» در علائم و شدت وسواس و اضطراب (به جز افسردگی) بیماران تفاوت معناداری گزارش شد. علاوهبراین، یافتههای حاصل از معناداری بالینی به جز متغیر اضطراب، در متغیرهای افسردگی و علائم و شدت وسواس گروه درمان طرحواره هیجانی افزودهشده به رویارویی و پیشگیری از پاسخ نسبت به درمان رویارویی و پیشگیری از پاسخ و مخصوصاً درمان دارویی، تغییرات معنادارتری نشان داد.
نتیجه گیری 2 درمان طرحواره هیجانی افزودهشده به رویارویی و پیشگیری از پاسخ و درمان رویارویی و پیشگیری از پاسخ در بیماران مبتلا به اختلال وسواسیجبری اثربخش هستند و هر 2 نسبت به درمان دارویی موجب بهبود بیشتر علائم بیماران میشود
                    
                    
                    
                    
                    
                    نوع مطالعه:  
پژوهشي اصيل |
                    موضوع مقاله: 
                    
روانپزشکی و روانشناسی  دریافت: 1399/3/31 | پذیرش: 1400/5/19 | انتشار: 1401/4/10