دوره 27، شماره 3 - ( پاییز 1400 )                   جلد 27 شماره 3 صفحات 301-288 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- گروه سلامت روان، دانشکده علوم رفتاری و سلامت‌روان (انستیتو روانپزشکی تهران(، دانشگاه علوم‌پزشکی ایران، تهران، ایران.
2- گروه اعتیاد، دانشکده علوم رفتاری و سلامت‌روان )انستیتو روانپزشکی تهران(، دانشگاه علوم‌پزشکی ایران، تهران، ایران. ، amini.mh@iums.ac.ir
3- گروه روان‌شناسی بالینی، دانشکده توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
چکیده:   (4288 مشاهده)
اهداف: این مطالعه با هدف مقایسه مدل‌های درون‌فردی و بین‌فردی تنظیم هیجان در تبیین نشانگان افسردگی و اضطراب انجام شده است.
زمینه: تنظیم هیجان یک سازه فراتشخیصی مهم و یکی از ابعاد اصلی و زیربنایی مشترک در اختلالات هیجانی است. مدل‌های تنظیم هیجان به دو طبقه کلی مدل‌های درون‌فردی و بین‌فردی تقسیم می‌شوند.
مواد و روش ها: روش این مطالعه از نوع مطالعات مقطعی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه‌های دولتی شهر تهران بود. نمونه‌گیری این پژوهش با استفاده از نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انجام شد و 517 نفر از افراد با استفاده از پرسش‌نامه‌های راهبردهای تنظیم هیجان (ERQ)، تنظیم هیجان بین‌فردی (IERQ)، پرسش‌نامه دشواری در تنظیم هیجان (DERS) و پرسش‌نامه SCL-25 مورد ارزیابی قرار گرفتند.
یافته ها: یافته‌های پژوهش نشان دادند که راهبردهای تنظیم هیجان درون‌فردی و بین‌فردی در تبیین نشانگان افسردگی و اضطراب نقش معناداری دارند. در بین دو مدل تنظیم هیجان درون‌فردی و بین فردی، مدل تنظیم هیجان درون‌فردی تأثیر معنادار و قوی‌تری در پیش‌بینی نشانگان افسردگی و اضطرابی دارد (P<0/01).
نتیجه گیری: هر دو مدل تنظیم هیجان درون‌فردی و بین‌فردی در تبیین نشانگان افسردگی و اضطراب نقش داشته و به عنوان یک سازه فراتشیخصی می‌توانند در پیش بینی و درمان اختلالات هیجانی اثربخشی معناداری داشته باشند.
متن کامل [PDF 5171 kb]   (2442 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (1596 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي اصيل | موضوع مقاله: روانپزشکی و روانشناسی
دریافت: 1398/10/20 | پذیرش: 1399/9/23 | انتشار: 1400/7/9

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.