1- گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
2- گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان (انستیتو روانپزشکی تهران)، دانشگاه علومپزشکی ایران، تهران، ایران.
3- گروه روانپزشکی، بیمارستان گلستان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علومپزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
4- گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران. ، dolatshahee@yahoo.com
چکیده: (4731 مشاهده)
اهداف: هدف از پژوهش حاضر اثربخشی درمان هیجانمحور بر افسردگی و اضطراب و دشواری تنظیم هیجان در زنان مبتلا به اختلال پرخوری بود.
مواد و روش ها: این پژوهش از نوع نیمهتجربی با طرح پیشآزمون پسآزمون و پیگیری دوماهه با گروه کنترل بود. جامعه شامل همه زنان مراجعهکننده به کلینیکهای چاقی شهر تهران در سال 1398بود. از میان آنها چهل نفر به روش هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دوگروه بیست نفر کنترل و بیست نفر آزمایش قرار داده شدند. گروه آزمایش در ده جلسه یک ساعت و نیمه در مداخله شرکت داشتند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامههای افسردگی و اضطراب بک، دشواری در تنظیم هیجان و مقیاس شدت پرخوری بود که در پیشآزمون و بعد از پایان مداخله اجرا شدند. دادهها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون تحلیل واریانس اندازهگیری مکرر به کمک نرمافزار SPSS نسخه 21 تحلیل شد.
یافته ها: گروه درمانی مبتنی بر رویکرد درمان هیجانمحور در گروه آزمایش در سطح پسآزمون و پیگیری به طور معناداری (0/05≤P) باعث کاهش میانگین اضطراب، افسردگی، دشواری هیجانی و شاخص دورههای پرخوری در مبتلایان به اختلال پرخوری شد.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد که درمان هیجانمحور در بهبود اضطراب، افسردگی، دشواری در تنظیم هیجان و نشانگان اختلال پرخوری مؤثر است و این نتایج در پیگیری نیز حفظ شده بودند. بنابراین پیشنهاد میشود که در درمان اختلال پرخوری رویکردهای درمانی که بر تنظیم هیجان تأکید میکنند، میتوانند مؤثر واقع شوند و نتایج پایدار بمانند.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصيل |
موضوع مقاله:
روانپزشکی و روانشناسی دریافت: 1398/8/6 | پذیرش: 1399/5/20 | انتشار: 1400/1/31