دوره 25، شماره 1 - ( بهار 1398 )                   جلد 25 شماره 1 صفحات 121-96 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- دکترای داروسازی بالینی، استادیار، گروه داروسازی بالینی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران. ، hendoieen@yahoo.com
2- روانپزشک، استاد، گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران.
3- دکترای داروسازی بالینی، استادیار، گروه داروسازی بالینی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران.
4- داروساز، بخش مراقبت‌های دارویی، بیمارستان روانپزشکی و سوختگی زارع، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران.
5- دستیار تخصصی داروسازی بالینی، دانشکده داروسازی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران.
6- دستیار تخصصی فارماسیوتیکس، دانشکده داروسازی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران.
چکیده:   (5009 مشاهده)
دارو‌درمانی هسته اصلی درمان اختلال‌های روان‌پزشکی است. داروهایی که در روان‌پزشکی استفاده می‌شوند فقط در صورتی که به‌درستی مصرف شوند، می‌توانند شدت بیماری‌های روانی را کاهش دهند و به بهبود پیامدهای این اختلال‌ها در بیماران منجر شوند. یکی از مهم‌ترین چالش‌ها در بیماران روان‌پزشکی، مخصوصاً بیمارانی که نسبت به بیماری خود بینش کافی ندارند، تبعیت‌نکردن از درمان است. در این مطالعه آموزشی سعی شده است در قسمت اول به اصول کلی در زمان استفاده داروهای روان‌پزشکی با رویکرد پنهان کردن داروهای خوراکی روان‌پزشکی و در قسمت دوم به طور اختصاصی به خصوصیات فیزیکوشیمیایی هر دسته از داروهای روان‌پزشکی پرداخته شود تا با حفظ خصوصیات فیزیکوشیمیایی ماده مؤثر، بیشترین پاسخ درمانی و کمترین عارضه جانبی را برای بیماران تحت درمان با رویکرد داروهای پنهانی به همراه داشته باشد.
متن کامل [PDF 6285 kb]   (9355 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (43805 مشاهده)  
نوع مطالعه: راهنمای بالینی | موضوع مقاله: روانپزشکی و روانشناسی
دریافت: 1397/6/10 | پذیرش: 1397/8/1 | انتشار: 1398/1/12

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.