دوره 25، شماره 2 - ( تابستان 1398 )
جلد 25 شماره 2 صفحات 177-164 |
برگشت به فهرست نسخه ها
محسن روشن پژوه1 
، رکسانا میرکاظمی 2، حسن اسدی3 ، بیتا هدایتی4
، رکسانا میرکاظمی 2، حسن اسدی3 ، بیتا هدایتی4
1- روانپزشک، استادیار، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان (انستیتو روانپزشکی تهران)، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
2- دکترای تخصصی سلامت همگانی، بنیانگذار و مدیر، موسسه توسعه دانش و فن‌آوری فرزانگان نیک‌اندیش، تهران، ایران. ،r.mirkazemi@gmail.com
3- کارشناس پیشگیری از اعتیاد، معاونت پیشگیری و درمان اعتیاد، سازمان بهزیستی کشور، تهران، ایران.
4- کارشناس ارشد سلامت همگانی، پژوهشگر، موسسه توسعه دانش و فن‌آوری فرزانگان نیک‌اندیش، تهران، ایران.
2- دکترای تخصصی سلامت همگانی، بنیانگذار و مدیر، موسسه توسعه دانش و فن‌آوری فرزانگان نیک‌اندیش، تهران، ایران. ،
3- کارشناس پیشگیری از اعتیاد، معاونت پیشگیری و درمان اعتیاد، سازمان بهزیستی کشور، تهران، ایران.
4- کارشناس ارشد سلامت همگانی، پژوهشگر، موسسه توسعه دانش و فن‌آوری فرزانگان نیک‌اندیش، تهران، ایران.
چکیده: (3774 مشاهده)
اهداف فعالیت‌های مراکز اقامتی درمان اعتیاد در ایران موفقیت‌هایی در درمان افراد وابسته به مواد دربر داشته است. اما گزارش‌های مبنی بر شیوع زیاد مرگ‌ومیر معتادان تحت درمان در مراکز اقامتی، جای تأمل و بررسی دارد. این مطالعه با هدف بررسی علل مرگ‌ومیر معتادان تحت درمان در مراکز درمانی اقامتی در ایران انجام شد.
مواد و روش ها این مطالعه، توصیفی است و جامعه مطالعه‌شده شامل تمام مرگ‌ومیر‌های اتفاق‌افتاده از ابتدای سال ۱۳۹۰ تا ابتدای سال ۱۳۹۵ در تمام مراکز اقامتی میان‌مدت و بلند‌مدت است. جمع‌آوری اطلاعات از طریق دو پرسش‌نامه صورت گرفت، اولین پرسش‌نامه اطلاعات مراکز و دومین پرسش‌نامه اطلاعات مرگ‌ومیر را بررسی می‌کرد. مراکز بر اساس اطلاعات ثانویه موجود در پرونده‌ها پرسش‌نامه‌ها را کامل کردند. تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS صورت گرفت.
یافته ها درمجموع در ۵ سال مطالعه‌شده، ۱۰۷ نفر در مراکز اقامتی فوت کردند. نسبت مرگ‌ومیر در میان مراجعان موضوع ماده ۱۶ که به مراکز موضوع ماده ۱۵ ارجاع داده شده بودند، (۴۷ در ۱۰۰ هزار نفر) بیشتر از نسبت مرگ‌ومیر در میان کل پذیرفته‌شدگان در مراکز اقامتی (۲۱ در ۱۰۰ هزار نفر) بوده است . میانگین زمانی‌ای که این افراد قبل از فوت در مراکز اقامت داشتند، ۱۱ روز بوده است. مهم‌ترین علل مرگ‌ومیر معتادان تحت درمان، بیماری‌های قلبی‌عروقی و بیش‌مصرفی مواد گزارش شده است.
نتیجه گیری هرچند میزان زیاد کم‌گزارشی تعمیم نتایج را به کل کشور ناممکن می‌کند، اما نتایج این مطالعه نشان می‌دهد تعداد کل مرگ‌ومیرها در مراکز اقامتی درمان اعتیاد در طول سال ۱۳۹۰ تا سال ۱۳۹۴ افزایش یافته است و این آمار در میان مراجعان موضوع ماده ۱۶ بیشتر است. بیشتر این مرگ‌ومیرها با اقدامات بهنگام و مؤثر قابل پیشگیری هستند.
مواد و روش ها این مطالعه، توصیفی است و جامعه مطالعه‌شده شامل تمام مرگ‌ومیر‌های اتفاق‌افتاده از ابتدای سال ۱۳۹۰ تا ابتدای سال ۱۳۹۵ در تمام مراکز اقامتی میان‌مدت و بلند‌مدت است. جمع‌آوری اطلاعات از طریق دو پرسش‌نامه صورت گرفت، اولین پرسش‌نامه اطلاعات مراکز و دومین پرسش‌نامه اطلاعات مرگ‌ومیر را بررسی می‌کرد. مراکز بر اساس اطلاعات ثانویه موجود در پرونده‌ها پرسش‌نامه‌ها را کامل کردند. تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS صورت گرفت.
یافته ها درمجموع در ۵ سال مطالعه‌شده، ۱۰۷ نفر در مراکز اقامتی فوت کردند. نسبت مرگ‌ومیر در میان مراجعان موضوع ماده ۱۶ که به مراکز موضوع ماده ۱۵ ارجاع داده شده بودند، (۴۷ در ۱۰۰ هزار نفر) بیشتر از نسبت مرگ‌ومیر در میان کل پذیرفته‌شدگان در مراکز اقامتی (۲۱ در ۱۰۰ هزار نفر) بوده است . میانگین زمانی‌ای که این افراد قبل از فوت در مراکز اقامت داشتند، ۱۱ روز بوده است. مهم‌ترین علل مرگ‌ومیر معتادان تحت درمان، بیماری‌های قلبی‌عروقی و بیش‌مصرفی مواد گزارش شده است.
نتیجه گیری هرچند میزان زیاد کم‌گزارشی تعمیم نتایج را به کل کشور ناممکن می‌کند، اما نتایج این مطالعه نشان می‌دهد تعداد کل مرگ‌ومیرها در مراکز اقامتی درمان اعتیاد در طول سال ۱۳۹۰ تا سال ۱۳۹۴ افزایش یافته است و این آمار در میان مراجعان موضوع ماده ۱۶ بیشتر است. بیشتر این مرگ‌ومیرها با اقدامات بهنگام و مؤثر قابل پیشگیری هستند.
نوع مطالعه: پژوهشي اصيل |
موضوع مقاله:
روانپزشکی و روانشناسی
دریافت: 1397/4/18 | پذیرش: 1397/12/12 | انتشار: 1398/4/10
دریافت: 1397/4/18 | پذیرش: 1397/12/12 | انتشار: 1398/4/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |