دوره 24، شماره 4 - ( زمستان 1397 )                   جلد 24 شماره 4 صفحات 415-400 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Abdolpour G, Nasiri M, Mafakheri M, Mansouri K, Abdi R. Structural Equation Modeling of Intolerance of Uncertainty and Symptoms of Depression and General Anxiety Disorder: Investigation of the Mediating Role of Rumination. IJPCP 2019; 24 (4) :400-415
URL: http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-2822-fa.html
عبدل پور قاسم، نصیری محمد، مفاخری محراب، منصوری کامیار، عبدی رضا. مدل‌سازی معادله‌های ساختاریِ تحمل‌نکردن بلاتکلیفی و افسردگی و اختلال اضطراب فراگیر: بررسی نقش واسطه‌ای نشخوار فکری. مجله روانپزشكي و روانشناسي باليني ايران. 1397; 24 (4) :400-415

URL: http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-2822-fa.html

مدل‌سازی معادله‌های ساختاریِ تحمل‌نکردن بلاتکلیفی و افسردگی و اختلال اضطراب فراگیر: بررسی نقش واسطه‌ای نشخوار فکری
قاسم عبدل پور 1، محمد نصیری2 ، محراب مفاخری3 ، کامیار منصوری3 ، رضا عبدی4
1- دانشجوی دکترای روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران. ، g.marand@yahoo.com
2- دانشجوی دکترای روانشناسی سلامت، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
3- کارشناس ارشد روانشناسی، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان (انستیتو روانپزشکی تهران،) دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران.
4- دکترای روانشناسی، استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران.
واژه‌های کلیدی: تحمل‌نکردن بلاتکلیفی، نشخوار فکری، افسردگی، اختلال اضطرابی، مدل‌یابی معادلات ساختاری
متن کامل [PDF 3266 kb]   (3489 دریافت)     |   چکیده (HTML)  (11755 مشاهده)
متن کامل:   (4589 مشاهده)
مقدمه
اختلال اضطراب فراگیر یکی از شایع‌ترین اختلال‌های روان‌شناختی است که با نگرانی افراطی و کنترل‌ناشدنی مشخص می‌شود و همبودی بالایی با سایر اختلال‌های اضطرابی و افسردگی دارد [2 ،1]. میزان شیوع یک‌ساله اختلال اضطراب فراگیر بین 3 تا 8 درصد و میزان شیوع طول عمر نزدیک به 5/7 درصد گزارش شده است [4 ،3]. تقریباً 25 درصد افراد مراجعه‌کننده به کلینیک‌های اختلال‌های اضطرابی و حدود 12 درصد بیمارانی که به کلینیک‌های روان‌پزشکی مراجعه می‌کنند، به اختلال اضطراب فراگیر مبتلا هستند [4].
بیشتر پژوهش‌های همه‌گیرشناسی در ایران نیز اختلال اضطراب فراگیر را شایع‌ترین اختلال اضطرابی دانسته‌اند [5] و در برخی پژوهش‌های دیگر اختلال اضطراب فراگیر نه‌تنها شایع‌ترین اختلال اضطرابی، بلکه در بین سایر اختلال‌ها نیز شایع‌ترین بوده است [6]. اختلال افسردگی اساسی، یکی از انواع اختلال‌های هیجانی است که مؤلفه اصلی آن اندوه است. افراد مبتلا به افسردگی، خُلق خود را به صورت غمگین و درمانده توصیف می‌کنند [7]. انجمن روان‌پزشکی آمریکا (2013) نرخ شیوع 12‌ماهه اختلال افسردگی اساسی در آمریکا را حدود 7 درصد اعلام کرده است. نرخ شیوع در افراد 18تا 29ساله، 3 برابر نرخ شیوع این اختلال در افراد 60ساله یا مسن‌تر است. شیوع طول عمر و 12ماهه‌ افسردگی به ترتیب 7/4 و 4 درصد برآورد شده است [8].
در میان مؤلفه‌های شناختی اضطراب فراگیر، تحمل‌نکردن بلاتکلیفی سهم درخور توجهی در تجربه میزان نگرانی در این اختلال و سایر اختلال‌های اضطرابی، از جمله اختلال وسواس فکری‌عملی [10 ,9] و اختلال‌های خُلقی [12 ,11] داشته است. تحمل‌نکردن بلاتکلیفی، سازه‌ای شناختی است که ناتوانی افراد در تحمل موقعیت‌های مبهم و ناشناخته را بیان می‌کند [13]. تمایل‌نداشتن فرد به تحمل وقوع احتمالی رویدادهای منفی در آینده را می‌توان تحمل‌نکردن بلاتکلیفی در نظر گرفت [14].
داگاس، باهر و لاداسر، تحمل‌نکردن بلاتکلیفی را سوگیری شناختی ناشی از ادراک، تفسیرها و عکس‌العمل‌های فرد در موقعیت بی‌ثبات، در سطوح شناختی، هیجانی و رفتاری تعریف کرده‌اند. در اختلال اضطراب فراگیر، ممکن است نگرانی به همراه تحمل‌نکردن بلاتکلیفی در پیشگیری از وقوع اتفاقات با پیامدهای منفی، نقش محافظتی ایفا کنند [15]. برخی از بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر گزارش می‌کنند که تحمل مشکلِ با نتایج منفی را به بی‌اطمینانی ترجیح می‌دهند. به طور کلی مشاهدات بالینی نشان می‌دهد تحمل‌نکردن بلاتکلیفی نقش اساسی در افزایش نگرانی و اختلال اضطراب فراگیر دارد [16].
دجانگ، بک و راید، در یافته‌های خود نشان دادند افرادی که میزان تحمل‌نکردن بلاتکلیفی‌شان بالاتر است، نگرانی و نشخوار فکری بیشتری دارند؛ به عبارتی دیگر، ارتباط تحمل‌نکردن بلاتکلیفی، نگرانی و نشخوار فکری رابطه‌ای علّی است [17]. وقتی افراد احساس بلاتکلیفی را تجربه می‌کنند، ممکن است در فرایند نشخوار فکری درگیر شوند. وارد و همکاران نشان داده‌اند افرادی که تمایل به نشخوار فکری دارند احتمالاً در موقعیت‌های مبهم احساس بلاتکلیفی می‌کنند و این احساس‌های بلاتکلیفی به احتمال بیشتر تدوام‌دهنده افکار نشخواری هستند [18]؛ بنابراین، بلاتکلیفی با شروع دوره‌های نشخوار فکری، تدوام این دوره‌ها و تمایل به نشخوار به عنوان یک سبک پاسخ مرتبط است. علاوه بر این، پژوهشگران بر این باور هستند که احساس‌های بلاتکلیفی، به عنوان راهی برای مدیریت و کنترل این احساس‌ها، افراد را در تداوم نشخوار فکری قفل می‌کنند.
نشخوار فکری، به طور گسترده‌ای به عنوان تفکر تکراری درباره اطلاعات منفی مربوط به خود تعریف شده است و به طور تاریخی با افسردگی مرتبط است. با این حال، اخیراً پژوهش‌ها نشان داده است نشخوار فکری سازه‌ای فراتشخیصی در کل خلق و خوی‌ها، اضطراب و اختلال‌های روان‌پریشی است [20 ,19]. نشـخوار فکـری مجموعـه‌ای از افکـار منفعلانه است که جنبه تکراری دارد و مانع حل مسئله به صورت سازگارانه می‌شود و به افزایش عاطفه منفی می‌انجامد. این نوع تفکر در برخی اختلال‌های هیجانی نظیر افسردگی، وسواس فکری‌عملی، اضطراب فراگیر و اختلال استرس پـس از حادثه مشاهده می‌شود [22 ،21].
مدل‌ها و تعاریف زیادی از نشخوار فکری ارائه شده است که نیرومندترین نظریه در این مـورد، نظریه سبک‌های پاسخ نالن هاکسـماست. در ایـن نظریه، نشخوار فکری به عنوان تفکر تکـرار‌شـونده دربـاره علائم افسردگی، علـل احتمـالی و پیامـدهای ایـن علائـم تعریف شده است. شدت و سیر افسردگی، پیامد ارزیابی فـرد از علائم افسردگی خویش است. عـلاوه بـر ایـن، نشـخوار فکری، افسردگی را به واسـطه افـزایش تفکـر منفـی، حـل مسئله ناکارآمد، تداخل با رفتار هدفمنـد و کـاهش حمایـت اجتماعی شـدت و تـداوم مـی‌بخشـد [23].
در مطالعـات متعـدد آزمایشی و مقطعی نیز نشان داده شد نشـخوار فکـری پیش‌بینی‌کننده قوی علائم افسردگی و شـروع دوره‌هـای افسردگی شدید و میانجی تفاوت‌هـای جنسـی در علائـم افسردگی است. با وجود ایـن، مطالعـات دیگـر نشـان داده‌اند نشخوار فکری هم در جمعیت‌های بالینی و هم در جمعیت‌های غیـربـالینی اتفـاق مـی‌افتـد و وقـوع آن محدود به هیچ‌یک از آسیب‌های روان‌شناختی نیست [24]. معمولاً نشخوار فکری سازوکارهایی ایجـاد مـی‌کنـد کـه منجر به عوامل خطرآفرین برای افسردگی می‌شـوند و کـم‌شـدن حمایـت اجتمـاعی و خـوش‌بینـی و افـزایش روان‌رنجوری را در پی دارنـد [25].
واتکینز و باراسیا بررسی کردند که چرا افراد با وجود پیامدهای منفی، به نشخوار فکری می‌پردازند و به این نتیجه رسیدند که افراد بر این باور هستند که نشخوار فکری توانایی درک را بهبود می‌بخشد، بینش را تسهیل می‌کند و توانایی حل مشکلات را افزایش می‌دهد [26]. همچنین پیشنهاد کردند بلاتکلیفی، افراد را به نشخوار فکری ترغیب می‌کند، زیرا آن‌ها فکر می‌کنند ابهام‌ها و احساس‌های بلاتکلیفی را به حداقل می‌رساند. نالن هاکسما
[22] دریافت محتوای نشخوارهای فکری افراد، بلاتکلیفی افراد را درباره اینکه آن‌ها چگونه قادر خواهند شد موقعیت‌های کنونی را کنترل کنند، بازنمایی می‌کند. اغلب تحقیقات انجام‌شده در این زمینه، بیشتر بر روی بیماران اضطرابی (خصوصاً اختلال اضطراب فراگیر) صورت گرفته است؛ برای مثال پژوهش‌ها نشان داده‌اند تحمل‌نکردن بلاتکلیفی، سازه‌ای مرکزی در تبیین نگرانی به عنوان ویژگی اصلی اختلال اضطراب فراگیر است [29-27]، اما تحقیقات بسیار اندکی تحمل بلاتکلیفی را در بین بیماران خُلقی بررسی کرده‌اند.
در پژوهشی نشان داده شده است اختلال اضطراب فراگیر با افسردگی رابطه نزدیک دارد. درحقیقت شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه اختلال اضطراب فراگیر، بیشتر با افسردگی مرتبط است تا دیگر اختلال‌های اضطرابی [27]؛ برای مثال افسردگی و اختلال اضطراب فراگیر، آسیب‌پذیری ژنتیکی مشابهی دارند [30]. با توجه به شباهت‌ها و مؤلفه‌های مشترک بین اختلال اضطراب فراگیر و افسردگی، این سؤال مطرح است که آیا تحمل‌نکردن بلاتکلیفی با افسردگی نیز مرتبط است یا نه. با این حال، این موضوع توجه تجربی نسبتاً کمتری در زمینه افسردگی به خود جلب کرده است. بوهر و همکاران و سکستون و همکاران، بر این باورند که تحمل‌نکردن بلاتکلیفی دائماً با خُلق منفی در ارتباط است و این به این دلیل است که افرادی که دچار تحمل‌نکردن بلاتکلیفی هستند، به صورت منفی به موقعیت‌ها و رویدادهای مبهم واکنش نشان می‌دهند [32 ،31].
یافته‌های موریس، رئولفز، میسترز و بومسما در جمعیت غیربالینی نشان دادند نگرانی و نشخوار فکری قویاً با اضطراب و افسردگی مرتبط است و اینکه نشخوار فکری بعد از کنترل تأثیر نگرانی، قادر به پیش‌بینی افسردگی نیست [33]؛ بنابراین، نتایج مطالعات پیشین نشان می‌دهد رابطه بین اضطراب، افسردگی و نشخوار و تحمل‌نکردن بلاتکلیفی غیرواضح است. همچنین رابطه بین تحمل‌نکردن بلاتکلیفی و علائم افسردگی و اضطراب با افکار تکراری مثل نشخوار فکری واسطه‌گری می‌شود.
از لحاظ نظری، یک میانجی به عنوان متغیر یا سازوکاری (مثل نشخوار) است که توضیح می‌دهد چگونه یک پیش‌بینی‌کننده (مثل تحمل‌نکردن بلاتکلیفی) با متغیری برون‌داد (مثل نشانه‌های افسردگی) مرتبط است [35 ،34]. اسپاسوجویک و آلوی، نشخوار فکری را به عنوان واسطه‌ای بین آسیب‌پذیری و ریسک فاکتورهای شناختی و برون‌دادهای روان‌شناختی منفی (مثل افسردگی) مفهوم‌پردازی کردند [36]. آن‌ها نشان دادند افراد با آسیب‌پذیری و ریسک فاکتورهای شناختی برای افسردگی (مثل تحمل‌نکردن بلاتکلیفی و خودانتقادگری) احتمالاً به صورت پایدار برای مقابله و کنار‌آمدن با خُلق منفی خودشان در نشخوار فکری درگیر شوند.
اسپاسوجویک و آلوی بعدها توضیح دادند از آنجا که نشخوار فکری پاسخی مقابله‌ای، منفعل و متمرکز بر حالت هیجانی منفی است، احتمالاً هیجان‌های منفی فرد را تشدید و تحول برون‌دادهای منفی را تسهیل می‌کند؛ بنابراین، این نویسندگان نشخوار فکری را به عنوان میانجی بین آسیب‌پذیری شناختی (مثل تحمل‌نکردن بلاتکلیفی) و پیامدهای روان‌شناختی زیان‌بار مفهوم‌پردازی کردند. با توجه به آنچه گفته شد، هدف این پژوهش، ارائه مدلی فرضی و آزمودن آن از طریق رویکرد مدل‌یابی معادلات ساختاری است.

روش
این پژوهش به لحاظ هدف، از نوع بنیادی و به لحاظ نحوه گردآوری داده‌ها، از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه آماری پژوهش، همه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال تحصیلی 1397-1396 را شامل می‌شود. حداقل حجم لازم برای این پژوهش بر اساس شاخص پرکاربرد N بحرانی هولتر محاسبه شده است که این مقدار برای مدل فرضی پژوهش و بر اساس متغیرهای مکنون و مشهود برابر 14/142به دست آمد.
همچنین، با درنظرگرفتن حداقل حجم مورد‌نیاز هنگامی که متغیرهای مشهود مدل (در مدل فرضی این پژوهش، 13متغیر) بین 10 تا 15 متغیر باشد، حجم نمونه باید بین 200 تا400 نفر باشد [37]؛ ازاین‌رو، کل نمونه انتخاب‌شده در این پژوهش 270 نفر است. با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای ابتدا از میان 4 گروه آزمایشی پزشکی، پیراپزشکی، پرستاری و مامایی و بهداشت 4 دانشکده انتخاب شدند و سپس از میان دانشجویان این دانشکده‌ها افرادی به صورت تصادفی در پژوهش حضور یافتند. از این تعداد، داده‌های مربوط به 250 نفر تحلیل‌پذیر بودند که تجزیه و تحلیل صرفاً روی داده‌های آن‌ها انجام شد. ابزارهای پژوهش به شرح زیر بودند:
نسخه چهارم پرسش‌نامه اختلال اضطراب فراگیر
این پرسش‌نامه 13 سؤال دارد و در قالب یک ابزار خودسنجی، معیارهای تشخیصی طبقه‌بندی رفتارهای ناهنجار روانی  را برای اختلال اضطراب فراگیر می‌سنجد [38]، سؤال‌های این پرسش‌نامه وجود نگرانی افراطی و کنترل‌ناپذیر و نگرانی درباره مسائل جزئی را در اغلب روزها مورد توجه قرار می‌دهد. دامنه نمرات این پرسش‌نامه از صفر تا 12بوده و نقطه برش آن، 5/7 گزارش شده است. همچنین میانگین نمرات این پرسش‌نامه در افراد غیراضطرابی، 2/69 با انحراف استاندارد 14/3و پایایی بازآزمایی 0/92 گزارش شده است [38]، ضریب بازآزمایی نسخه ترجمه‌شده این پرسش‌نامه با یک هفته فاصله در حدود 0/84 برآورد شد [39].

مقیاس تحمل‌نکردن بلاتکلیفـی
ایـن مقیـاس را فریستون و همکاران در سال 1994 طراحی کرده‌اند. ایـن آزمون 27 سؤال دارد که مربوط بـه نپذیرفتن بلاتکلیفی و ابهام است که معمولاً منجر به ناکامی، اسـترس و ناتوانی برای انجام عمل می‌شـود. ایـن آزمـون بـا مقیاس لیکرتی 5درجه‌ای (هرگز، به‌ندرت، گـاهی اوقـات، اغلب اوقات و همیشه) پاسـخ داده مـی‌شـود و هـریـک از گزینه‌ها به ترتیب 1، 2، 3، 4 و 5 نمره می‌گیرند. در نسـخه اولیه به زبان فرانسوی همسانی درونی0/91 و ضریب پایایی بازآزمایی نسبتاً خوبی با فاصله 4 هفته (0/78=r)، بـه دسـت آمـده اسـت.
ضـریب اعتبـار ایـن آزمـون، معنـادار و رضایت‌بخش گزارش شده است [13]. در سال 2002 مقیـاس بلاتکلیفـی را باهر و داگاس مجدداً اعتباریابی کردند. ضریب آلفای کرونباخ و ضریب پایایی بازآزمـایی (بعـد از 5 هفته) این مقیاس بـه ترتیـب 0/94و 0/74گـزارش شـده است.ضریب همبستگی این مقیاس بـا پرسش‌نامه نگرانـی (0/60=r)، افســردگی بــک (0/59=r)، و اضــطراب بــک (0/55=r) معنـادار بـه دسـت آمـده اسـت (P<0/001). در بررسی مجدد بـاهر و داگـاس [40] بـا تحلیـل عوامل، چهار عامل به دست آمد که عبارتنـد از: ناتوانی برای انجام عمل: 25، 22، 20، 15، 14، 13، 12، 9، 1؛ استرس‌زابودن بلاتکلیفی: 26، 24، 17، 7، 6، 5، 4، 3، 2؛ منفــی‌بــودن رویــدادهای غیرمنتظره و اجتنـاب از آن‌هـا: 21، 19، 11، 10، 8؛ بلاتکلیفـی درباره آینـده 27، 23، 18، 16. در این پژوهش ضریب آلفای کرونباخ نمره کل تحمل‌نکردن بلاتکلیفی 0/69به دست آمد.

مقیاس نشخوار فکری
نالن هاکسـما و مـارو در سـال 1991 پرسش‌نامه‌ای خودآزما تدوین کردند که 4 سـبک متفاوت واکنش به خلق منفی را ارزیابی می‌کرد. پرسش‌‌نامه سـبک‌هـای پاسـخ از 2 مقیـاس پاسـخ‌هـای نشـخواری و مقیـاس پاسـخ‌هـای منحـرف‌کننـده حـواس تشکیل شده است. مقیاس پاسخ‌های نشخواری 22 عبـارت دارد که از پاسخ‌دهندگان خواسته می‌شـود هـرکـدام را در مقیاسی از 1(هرگز) تا 4 (اغلب اوقات) درجه‌بندی کنند. بر پایه‌ شواهد تجربی، مقیاس پاسخ‌های نشـخواری، پایـایی درونی بالایی دارد. ضـریب آلفـای کرونبـاخ در دامنـه‌ای از 0/88 تــا 0/92 قــرار دارد. پــژوهش‌هــای مختلــف نشــان می‌دهند همبستگی بازآزمایی برای پاسـخ‌هـای نشـخواری، 0/67 اسـت.
آلفـای کرونبـاخ در پـژوهش منصـوری [23] 0/90 و در این پژوهش 0/81به دست آمد. اعتبار پـیش‌بینـی مقیـاس پاسـخ‌هـای نشـخواری، در تعـداد زیـادی از مطالعات آزمایش شده است. در پژوهشی نشان داده شده است مقیـاس پاسـخ‌هـای نشـخواری مــی‌توانــد شــدت افســردگی را در دوره‌هــای پیگیــری در نمونه‌های بالینی و غیربالینی بـا کنتـرل متغیرهـایی ماننـد، سطح اولیه افسردگی یا عوامل استرس‌زا، پیش‌بینی کنـد [41].

پرسش‌نامه افسردگی بک، ویرایش دوم
این پرسش‌نامه شکل بازنگری‌شده پرسش‌نامه افسردگی بک (1996) است که برای سنجش افسردگی در نوجوانان و بزرگسالان تدوین شده است. این پرسش‌نامه 21 ماده دارد. ضریب آلفای کرونباخ 86 درصد و ضریب ثبات درونی 92 درصد در جمعیت آمریکایی و ضریب آلفای کرونباخ 91 درصد و ضریب پایایی 94 درصد در نمونه ایرانی به دست آمده است. در این پژوهش، این پرسش‌نامه به منظور تعیین شدت افسردگی استفاده خواهد شد [41].
به منظور طبقه‌بندی، پردازش و تحلیل داده‌ها و بررسی فرضیه‌های پژوهش از نرم‌افزارهای آماری SPSS نسخه 22 و lisrel نسخه 8/85 استفاده شد [42]. برازش مدل فرضی با کاربرد روش مدل‌یابی معادلات ساختاری آزمایش شد. قبل از انجام تحلیل، پیش‌فرض‌های مرتبط با روش آماری مدل‌یابی معادلات ساختاری بررسی شدند تا از قابلیت انجام تحلیل روی داده‌ها اطمینان حاصل شود. تحلیل داده‌ها با استفاده از رویکرد دو‌مرحله‌ای، انجام شد [43]. در گام اول تحلیل عاملی تأییدی برای ارزیابی برازش مدل اندازه‌گیریِ استفاده‌شده و در گام دوم با بهره‌گیری از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری، الگوی ساختاری فرضی آزمایش شد.

یافته‌ها
نمونه این پژوهش، شامل 151 نفر مرد (60/4 درصد) و 99 نفر زن (39/6درصد) بود. میانگین سنی و انحراف معیار سن پسران به ترتیب 26/2 و 2/81 و میانگین سنی و انحراف معیار سن دختران به ترتیب 24/21 و 3/83 بود. در جدول شماره 1 ماتریس همبستگی بین متغیرهای مکنون، میانگین و انحراف استاندارد متغیرهای پژوهش نشان داده شده است. همان‌گونه که مندرجات جدول شماره 1 نشان می‌دهد تمامی همبستگی‌ها مقدار درخور توجهی را شامل می‌شوند (0/549≥r≥0/753). در این میان، نشخوار فکری و افسردگی بیشترین همبستگی (0/749=r) و تحمل‌نکردن بلاتکلیفی و افسردگی کمترین همبستگی (0/357=r) را نشان دادند.
قبل از ارزیابی مدل اندازه‌گیری و مدل ساختاری، پیش‌فرض‌های مهم مدل‌یابی معادلات ساختاری شامل نرمال‌بودن تک‌متغیری و چندمتغیری و نبود هم‌خطی چندگانه بررسی شد. محاسبه چولگی و کشیدگی هریک از متغیرهای مشهود، روشی معمول برای ارزیابی نرمال‌بودن تک‌متغیری است. در این مطالعه چولگی متغیرهای مشاهده‌پذیر در دامنه 0/002- تا 1/233 و کشیدگی آن‌ها در دامنه 1/370- تا 0/902 قرار داشت. چو و بنتلر [44]، نقطه برش 3± را برای مقدار چولگی مناسب می‌دانند. اگرچه توافق اندکی درباره نقطه برش کشیدگی وجود دارد، با این حال به‌ طور کلی مقادیر بیش از 01± برای این شاخص مسئله‌آفرین است و مقادیر بیش از 02± نتایج به‌دست‌آمده را نامعتبر می‌کند [45].
 


 


 


 

در این مطالعه فرض نرمال‌بودن چندمتغیری با محاسبه شاخص کشیدگی چندمتغیری نسبی بررسی شد که مقدار آن برابر 1/080 به دست آمد. بنتلر [46] معتقد است در صورتی که ارزش این شاخص بیشتر از 3 نباشد، نرمال‌بودن چندمتغیری محقق شده است؛ بنابراین، توزیع تمامی ترکیب‌های متغیرها نرمال است. بررسی پیش‌فرض نبود هم‌خطی چندگانه به وسیله وارسی ماتریس همبستگی بین متغیرهای مشهود انجام شد. بررسی این ماتریس حاکی از نبود هم‌خطی چندگانه بین آن‌هاست. ضرایب همبستگی در دامنه 0/549≥r≥0/753 قرار دارند. ضرایب همبستگی که بالای 0/85 باشند در تخمین صحیح مدل، مشکل ایجاد می‌کنند [45]. در چنین شرایطی باید یکی از دو متغیر از تحلیل کنار گذاشته شود.
مدل‌یابی معادلات ساختاری با کاربرد روش تخمین حداکثر درست‌نمایی، برای ارزیابی مدل اندازه‌گیری و مدل ساختاری به کار برده شد. مدل اندازه‌گیری، ارتباط متغیر‌های مشهود را با متغیرهای مکنون مشخص می‌کند. ارزیابی این مدل با استفاده از روش تحلیل عاملی تأییدی انجام می‌شود. شاخص‌های برازش مدل اندازه‌گیری که در جدول شماره 2 ارائه شده است، برازش مطلوب این مدل را نشان می‌دهد؛ بنابراین متغیر‌های مشهود توانایی لازم برای عملیاتی‌کردن متغیر‌های مکنون را دارند.
همچنین ارزیابی مدل ساختاری با استفاده از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری نشان داد تمامی شاخص‌های برازش این مدل فرضی در محدوده برازش مطلوب قرار دارد . شاخص‌های برازش مربوط به این مدل در جدول شماره 2 دیده می‌شود. تصاویر شماره 1 و 2 مدل ساختاری مفهومی را به همراه ضرایب استاندارد به تصویر می‌کشند. همان‌گونه که مشاهده می‌شود تحمل‌نکردن بلاتکلیفی به عنوان متغیر برون‌زا، به ترتیب با ضریب استاندارد 0/50 (t=5/42)، 07/0(t=0/85) و 0/27(t=3/02) بر نشخوار فکری، افسردگی و اختلال اضطراب فراگیر تأثیر دارد. نشخوار فکری نیز به ترتیب با ضریب استاندارد 0/72 (t=5/48) و 0/49 (t=4/41) بر افسردگی و اختلال اضطراب فراگیر تأثیر می‌گذارد. با توجه به اینکه در مدل ساختاری، معناداری ضریب مسیر با استفاده از مقدار T مشخص می‌شود. چنانچه مقدار t بیش از 1/96 باشد ارتباط دو سازه معنادار است؛ بنابراین تمامی مسیرها به غیر از مسیر تحمل‌نکردن بلاتکلیفی به افسردگی (0/85=t) معنادار است.
 


 

در این مطالعه برای ارزیابی روابط واسطه‌ای از آزمون بوت‌استرپ استفاده شد. زمانی که تعداد نمونه چندان زیاد نباشد، بوت‌استرپ قدرتمندترین و منطقی‌ترین روش برای دستیابی به اثرات غیرمستقیم را فراهم می‌کند [47]. در این روش چنانچه حد بالا و پایین این آزمون هردو مثبت یا هردو منفی باشند و مقدار صفر، مابین این دو حد قرار نگیرد، مسیرِ علّی غیرمستقیم، معنی‌دار خواهد بود. مندرجات جدول شماره 3 نتایج این آزمون را ارائه کرده است. در مدل فرضی برای متغیر تحمل‌نکردن بلاتکلیفی، اثرات غیرمستقیم و برای نشخوار فکری اثرات مستقیم در نظر گرفته شده بود.
همان‌گونه که مندرجات جدول شماره 3 نشان می‌دهد مسیر تحمل‌نکردن بلاتکلیفی به افسردگی با واسطه‌گری نشخوار فکری با ضریب استاندارد 0/337 در سطح 0/05>P معنی‌دار است. به عبارت دیگر، یک واحد تغییر در انحراف معیار آن باعث می‌شود تا انحراف معیار افسردگی به اندازه 0/337 واحد تغییر کند. مسیر تحمل‌نکردن بلاتکلیفی به اضطراب فراگیر با واسطه‌گری نشخوار فکری با ضریب استاندارد 0/216 در سطح 0/05>P معنی‌دار است. به عبارت دیگر، یک واحد تغییر در انحراف معیار تحمل‌نکردن بلاتکلیفی باعث می‌شود تا انحراف معیار اضطراب فراگیر به اندازه 0/216 واحد تغییر کند

بحث
هدف از این مطالعه، بررسی نقش واسطه‌ای نشخوار فکری در رابطه بین تحمل‌نکردن بلاتکلیفی با علائم افسردگی و اضطراب فراگیر بود. روابط ساختاری بین متغیرهای مطالعه، نشان از برازندگی خوب مدل فرضی دارد. در تبیین این یافته‌ها می‌توان گفت کسانی که نشخوار فکری زیادی دارند، تفکرشان سوگیری پیدا می‌کند [21] و همچنین درباره رخداد‌های نامعین و مبهم، پیش‌بینی‌ها و افکارهای بدبینانه دارند [48]. این افراد همچنین ممکن است دسترسی سریع به خاطرات منفی داشته باشند که با رویدادهای نامعین مرتبط است.
نشخوار فکری شامل تمرکز پایدار بر احساس‌های منفی است که ممکن است ایجاد راه‌حل‌های بالقوه یا راه‌های جایگزین برای مقابله با شرایط نامعین و مبهم را کاهش دهد [49]. بر اساس این پیامدهای منفی نشخوار فکری، احتمالاً نشخوار فکری رابطه بین تحمل‌نکردن بلاتکلیفی و نشانه‌های افسردگی را از طریق افزایش و برجسته‌کردن جنبه‌های منفی موقعیتی نامعین، حفظ ناراحتی‌ها و آشفتگی‌های مرتبط با بلاتکلیفی و تقویت باور به رخ‌دادن نتایج منفی در موقعیت‌های نامشخص، تقویت می‌کند. علاوه بر این، افرادی که سطح بالای نشخوار فکری دارند، ممکن است منابع و حمایت اجتماعی را نداشته باشند تا در هنگام مواجهه‌شدن با موقعیت‌های نامعین، توصیه‌ها و پیشنهادهای مفید و راحت را فراهم بیاورند. این نیز ممکن است آسیب‌پذیری افراد از تأثیر منفی تحمل‌نکردن بلاتکلیفی را افزایش دهد [21].
 


 
 این نتایج ممکن است کمک کند برای توضیح اینکه چرا قطعیت‌نداشتن، هر فردی را در موقعیت‌های آسیب‌پذیر برای افسردگی قرار نمی‌دهد، اگرچه این موقعیت برای اکثر افراد ناراحت‌کننده است.
از دیگر یافته‌های حاصل رابطه معنادار و مثبت، سبک پاسخ نشخوار به شدت علائم افسردگی است [52-50]. درتبیین این یافته می‌توان بیان کرد خُلق پایین به عنوان یکی از علائم افسردگی افکار منفی را فرا‌می‌خواند، این افکار منفی بدون هدف در ذهن می‌چرخند و به دنبال آن افراد انگیزه عمل و توانایی حل مسئله را از دست می‌دهند و به صورت منفعلانه به نشخوار فکری می‌پردازند که منجر به ایجاد و تشدید علائم افسردگی می‌شود. افراد با سبک پاسخ نشخوار فکری به دلیل گرایش به انزوا، مرور احساسات ناشی از مشکل، انتقاد از خود و نگرانی درباره حل‌نشدن مشکل، علائم افسردگی بیشتری را از خود نشان می‌دهند.
مولدز و همکاران، نشان داده‌اند پاسخ‌های نشخواری با قدرت انطباق ضعیف‌تر و خصومت و استرس بیشتر نیز رابطه دارند که بروز هرکدام از این‌ها می‌تواند نقش مؤثری در پیدایش علائم افسردگی داشته باشد [51]. مدل‌های شناختی عموماً فرض می‌کنند در ایجاد و گسترش آسیب‌پذیری‌های شناختی، مجموعه‌ای از شبکه‌های زنجیره‌ای علّی وجود دارد که عموماً در مدل‌های استرس آسیب‌پذیری، سبک پاسخ نشخوار و نگرش‌های ناکارآمد به عنوان پیش‌آیندهای آسیب‌پذیری شناختی در شبکه زنجیره علّی علائم افسردگی مطرح هستند [53]. مطالعه‌ نشان داده است نشخوار فکری با تمایل‌نداشتن به تعهد در برنامه و عمل و کاهش اعتماد به نفس مرتبط است [18]. نشخوار فکری ممکن است پاسخ‌های سازگارانه فعال فرد را به تأخیر بیندازد و توانایی فرد در تصمیم‌گیری و حل مسئله در طول شرایط و موقعیت‌های معین را کاهش می‌دهد [54].
یافتـه دیگـر پـژوهش، همبسـتگی مثبت معنادار بین تحمل‌نکردن بلاتکلیفی با نشخوار فکری را نشان داد [17]. بر اساس مطالعات انجام‌شـده، بیماران مبتلا به نشخوار فکری در تحمل بلاتکلیفی مشکل بیشتری نسبت به سایر اختلال‌ها دارنـد. درمجمـوع، اکثـر مطالعات انجام‌شـده در جمعیـت‌هـای بـالینی و غیربـالینی نشان می‌دهند افرادی که تحمل‌نکردن بلاتکلیفـی دارنـد ممکن است در برابر گسترش اخـتلال اضـطراب فراگیـر و نشخوار فکری آسیب‌پذیری بیشـتری داشـته باشـند [55]. دیدگاه نالن هاکسما بر نشانه‌ها، علـل، معنـا و نتـایج تحمل‌نکردن بلاتکلیفی استوار است [56]. در ایـن دیـدگاه، افـراد زمانی نشخوار فکری را شروع می‌کنند که تصویر روشنی در ذهنشان از پیشرفت در هدف خـود ندارنـد و در کـار خود به تحمل‌نکردن بلاتکلیفی دچار شـده باشـند؛ بنـابراین، نشخوار فکری مـی‌توانـد پـیش‌آینـد ورود بـه دوره‌های تحمل‌نکردن بلاتکلیفی و عود آن باشـد.
نشخوار فکری ممکن است سطح بلاتکلیفی را حفظ یا افزایش دهد. علاوه بر این، از آنجا که نشخوار فکری حل مسئله را معیوب می‌کند، ممکن است اشتغال‌های ذهنی فرد، مشکلات حل‌نشده و حفظ سطح بالاتر از تحمل‌نکردن بلاتکلیفی را تداوم بخشد؛ بنابراین، نشخوار فکری ممکن است ارتباط میان تحمل‌نکردن بلاتکلیفی و اضطراب را از طریق تقویت و افزایش پریشانی‌های مرتبط با بلاتکلیفی افزایش دهد. به لحاظ نظری، نتایج این پژوهش از چارچوب مفهومی اسپاسویچ و آلووی، حمایت می‌کند که نشخوار فکری را واسطه‌ای در ارتباط بین آسیب‌پذیری شناختی و پیامدهای منفی می‌دانند [36]. 
به لحاظ تجربی، نتایج این مطالعه با نتایج پژوهش‌های قبلی که نشخوار فکری را به عنوان واسطه‌ای بین عوامل خطر شناختی و کژکاری‌های هیجانی یافته‌اند، مطابقت دارد [58 ،57]. این یافته درباره نشخوار فکری به عنوان واسطه، نشان داد افراد با سطح بالای تحمل‌نکردن بلاتکلیفی به نشخوار‌کردن آشفتگی‌ها و ناراحتی‌ها تمایل دارند و این علائم اضطراب و افسردگی را گسترده‌تر می‌کند.
نشخوار فکری راهبردهای مقابله‌ای ناسازگارانه برای کنترل و مدیریت آشفتگی‌های مرتبط با تحمل‌نکردن بلاتکلیفی را فراهم و آشکار می‌کند. به‌ویژه، نشخوار فکری، راهبرد مقابله‌ای منفعل را که اشاره به تلاش برای فرار و درگیرنشدن در عامل استرس‌زا دارد، آشکار می‌‌کند [59]. راهبرد منفعل، به‌ویژه در بلند‌مدت ناسازگار قلمداد می‌شود چون از درگیر‌شدن افراد در موقعیت‌‌هایی که موجب استرس می‌شوند، جلوگیری می‌کند [60]. نشخوار فکری به طور مثبتی با اجتناب و سرکوب‌کردن افکار و احساس‌های پریشان‌کننده مرتبط است [51]. ماروکین، فونتز، اسکیلتا و میراندا، ارتباط مثبتی بین نشخوار فکری و راهبرد مقابله‌ای منفعل پیدا کردند [61]. با وجود این، آن‌ها نشان دادند این ارتباط مثبت به خاطر ماهیت منفعل نشخوار است که با پردازش تکراری محتوای منفی مشخص می‌شود و نشخوار را به نشانه‌های افسردگی مرتبط می‌کند.
در این مطالعه، تحمل‌نکردن بلاتکلیفی ممکن است منجر به پیامدهای منفی (مثل افسردگی و اضطراب) شود؛ از طریق تمرکز منفعل نشخوار روی تجارب منفی که به جای مدیریت فعالانه، استرس مربوط به تحمل‌نکردن بلاتکلیفی را طولانی‌تر می‌کند. احتمالاً، افراد با تحمل‌نکردن بلاتکلیفی، فکر می‌کنند نشخوار فکری به آن‌ها کمک خواهد کرد تا احساس‌های خودشان را بهتر درک کنند، بینش کسب کنند و برای موقعیت‌های نامعلومی که با آن‌ها مواجه می‌شوند، راه‌حل‌هایی پیدا کنند.
از دیگر یافته‌های این پژوهش، رابطه مستقیم معنادار بین تحمل‌نکردن بلاتکلیفی و اختلال اضطراب فراگیر است. طبـق مدل تحمل‌نکردن بلاتکلیفی، افـراد مضـطرب موقعیت‌های نامعین یا مبهم را فشارآور و آشـفته‌کننـده درک می‌کنند و درنتیجه در پاسخ به چنین موقیعت‌هایی، نگرانی‌های مزمنی را تجربه می‌کنند. ایـن افـراد بـر ایـن باورند که نگرانی به آن‌ها کمک می‌کند تا بتوانند به صورت کارآمد، با موقیعت‌های ترس‌آور مقابله کننـد یـا از ایـن طریق مانع وقوع چنین حوادثی شوند.
تحمل‌نکردن بلاتکلیفی زنجیره‌ای از نگرانی، جهت‌گیری منفی درباره مشکل و اجتناب شـناختی را، کـه مؤلفـه‌هـای اساسـی دخیل دراخـتلال اضـطراب فراگیـر هستند، به وجود می‌آورد؛ از‌ایـن‌رو افـرادی که نمی‌توانند بلاتکلیفی را تحمل کنند، مسـتعد تجربـه سـطح بالای نگرانی هستند [27]. به بیـان دیگـر افـراد مبـتلا به اخـتلال اضـطراب فراگیـر اسـتعداد زیادی در ادراک موقعیت‌های منفی دارند. این افـراد می‌پذیرنـد در آینـده وقایع منفی رخ می‌دهـد؛ بنـابراین، در موقعیـت‌هـایی کـه امـور مربوط به آینده نـامعلوم و مـبهم است، نگرانـی را بـه عنـوان روشی برای حل مشکل به کار می‌برند.
گرایش افـراد مبـتلا بـه اختلال اضطراب فراگیر به تهدیدآمیزدانستن داده‌های مبهم، با ایـن نظـر همسان است که آن‌ها نمی‌تواننـد بلاتکلیفـی را تحمـل کننـد. بـه بیـان دیگر، تحمل‌نکردن بلاتکلیفی بهترین عامل در تبیین سوگیری افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر برای تهدیدآمیزدانستن وقـایعی اسـت کـه در آینده روی می‌دهد [62]. دجانگ، بک و راید، در یافته‌های خود نشان دادند افرادی که تحمل‌نکردن بلاتکلیفی بالاتری دارند، نگرانی و نشخوار فکری بیشتری دارند؛ به عبارتی دیگر، تحمل‌نکردن بلاتکلیفی با نگرانی و نشخوار فکری رابطه‌ای علّی دارد [17].

نتیجه‌گیری
به طور کلی یافته‌های این پژوهش بیان می‌دارند که تحمل‌نکردن بلاتکلیفی با وجود اینکه نقش اصلی و سازه مرکزی را در آسیب‌پذیری و ایجاد اختلال اضطراب فراگیر دارد، در اختلال افسردگی به صورت مستقیم تأثیری ندارد، بلکه از طریق سازوکار نشخوار فکری منجر به افسردگی می‌شود.
با اینکه یافته‌ها‌ از مدل فرضی پژوهش حمایت‌کردند،‌ نتایج این پژوهش باید با در‌نظر‌گرفتن محدودیت‌های آن تفسیر شود. ابتدا اینکه این مطالعه روی دانشجویان انجام شده است که جمعیت نسبتاً همگنی هستند‌؛ بنابراین، در تعمیم‌
نتایج به جمعیت‌های دیگر محدودیت وجود دارد. از سویی، هرچند بسیاری از پژوهشگران از مفهوم‌سازی اختلال‌های روانی‌
در ساختاری ابعادی حمایت می‌کنند و بر این باورند که نتایج به‌دست‌آمده از محیط‌های بالینی و غیر‌بالینی تا حد زیادی مطابق هم‌ هستند، باید در تعمیم نتایج این مطالعه به محیط بالینی احتیاط کرد.
محدودیت دیگر اینکه ماهیت مقطعی این مطالعه، مانع استنتاج‌های علّی‌ و شناخت دقیق ماهیت واقعی روابط بین متغیرهای پژوهش می‌شود. احتمال زیادی وجود دارد که ترتیب زمانی شکل‌گیری متغیرها بر‌اساس مدل فرضی ارائه‌شده باشد؛ با وجود این، قطعاً نمی‌توان بر پایه این مطالعه حالت‌های جایگزین دیگر‌ را‌ رد‌ کرد. سرانجام اینکه در این مطالعه برای ارزیابی هر‌کدام از متغیرها فقط از یک ابزار اندازه‌گیری خودسنجی استفاده شد. استفاده از روش‌های اندازه‌گیری متنوع می‌تواند به مفهوم‌سازی بهتر متغیر کمک کند.
با‌ توجه به‌ محدودیت‌های پژوهش،‌ پیشنهاد می‌شود این مطالعه روی جمعیت بالینی‌ یا‌ جمعیت‌های غیردانشجویی نیز انجام شود تا توان تعمیم‌دهی یافته‌های آن‌ افزایش یابد. همچنین به منظور استنتاج روابط علّی و شفاف‌کردن توالی زمانی بین متغیرهای پژوهش، انجام مطالعات طولی پیشنهاد می‌شود.

ملاحظات اخلاقی
پیروی از اصول اخلاق پژوهش
همه اصول اخلاقی در این مقاله رعایت شده است. شرکت کنندگان اجازه داشتند هر زمان که مایل بودند از پژوهش خارج شوند. همچنین همه شرکت کنندگان در جریان روند پژوهش بودند. اطلاعات آن ها محرمانه نگه داشته شد.

حامی مالی
این مقاله حامی مالی نداشته است.

مشارکت نویسندگان
تمام نویسندگان در آماده‌سازی این مقاله مشارکت داشته‌اند.

تعارض منافع
بنابر اظهار نویسندگان، این مقاله تعارض منافع ندارد.
 



References
  1. Sadock BJ, Sadock VA. Kaplan and Sadock's synopsis of psychiatry: Behavioral sciences/clinical psychiatry. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins; 2011.
  2. Shihata S, McEvoy PM, Mullan BA. Pathways from uncertainty to anxiety: An evaluation of a hierarchical model of trait and disorder-specific intolerance of uncertainty on anxiety disorder symptoms. Journal of Anxiety Disorders. 2017; 45:72-9. [DOI: 10.1016/j.janxdis.2016.12.001] [PMID]
  3. American Psychiatric Association. Diagnostic and Statistical Manual of Mental disorders (DSM-5). Washington: American Psychiatric Association; 2013.
  4. Kessler R, Walters E, Wittchen HU. Epidemiology. In: Heimberg RG, Turk CL, Mennin DS, editors. Generalized Anxiety Disorder: Advances in Research and Practice. New York: Guilford Press; 2004.
  5. Ehsanmanesh M. [Epidemiology of mental disorders in Iran (Persian)]. Iranian Journal of Psychiatry & Clinical Psychology. 2001; 6(4):54-70.
  6. Omidi A, Tabatabai A, Sazvar A, Akkashe G. [Epidemiology of mental disorders in urbanized areas of Natanz (Persian)]. Iranian Journal of Psychiatry & Clinical Psychology. 2003; 8(4):32-8.
  7. Brain C. Advance psychology: Application, issues and perspective. Cheltenham: Nelson Thorenes; 2002.
  8. Al Hamzawi AO, Bruffaerts R, Bromet EJ, AlKhafaji AM, Kessler RC. The epidemiology of major depressive episode in the Iraqi general population. PLOS One. 2015; 10(7):e0131937.
  9. Boelen PA, Reijntjes A. Intolerance of uncertainty and social anxiety. Journal of Anxiety Disorders. 2009; 23(1):130-5.
  10. Agheli F, Hasanzadeh R, Ghasemian D. [Compare of intolerance of uncertainty among obsessive-compulsive disorder, generalized anxiety disorder and healthy subjects (Persian)]. Journal of Novel Applied Sciences. 2013; 2(2):896-9.
  11. Buhr K, Dugas MJ. Investigating the construct validity of intolerance of uncertainty and its unique relationship with worry. Journal of Anxiety Disorders. 2006; 20(2):222-36.
  12. Dugas MJ, Robichaud M. Cognitive-behavioral treatment for generalized anxiety disorder: From science to practice. New York: Routledge; 2007.
  13. Freeston MH, Rhéaume J, Letarte H, Dugas MJ, Ladouceur R. Why do people worry? Personality and Individual Differences. 1994; 17(6):791-802. [DOI:10.1016/0191-8869(94)90048-5]
  14. Holaway RM, Heimberg RG, Coles ME. A comparison of intolerance of uncertainty in analogue obsessive-compulsive disorder and generalized anxiety disorder. Journal of Anxiety Disorders. 2006; 20(2):158-74.
  15. Dugas MJ, Buhr K, Ladouceur R. The role of intolerance of uncertainty in the etiology and maintenance of generalized anxiety disorder. In: Heimberg RG, Turk CL, Mennin DS, editors. Generalized Anxiety Disorder: Advances in Research and Practice. New York: Guilford Press; 2003.
  16. Heimberg RG, Turk CL, Mennin DS. Generalized anxiety disorder: Advances in research and practice. New York: Guilford Press; 2004.
  17. de Jong Meyer R, Beck B, Riede K. Relationships between rumination, worry, intolerance of uncertainty and metacognitive beliefs. Personality and Individual Differences. 2009; 46(4):547-51. [DOI:10.1016/j.paid.2008.12.010]
  18. Ward A, Lyubomirsky S, Sousa L, Nolen Hoeksema S. Can’t quite commit: Rumination and uncertainty. Personality and Social Psychology Bulletin. 2003; 29(1):96-107. [DOI:10.1177/0146167202238375]
  19. Hartley S, Haddock G, e Sa DV, Emsley R, Barrowclough C. An experience sampling study of worry and rumination in psychosis. Psychological Medicine. 2014; 44(8):1605-14. [DOI:10.1017/S0033291713002080] [PMID]
  20. Wolkenstein L, Zwick JC, Hautzinger M, Joormann J. Cognitive emotion regulation in euthymic bipolar disorder. Journal of Affective Disorders. 2014; 160:92-7. [DOI:10.1016/j.jad.2013.12.022 ] [PMID]
  21. Nolen Hoeksema S, Davis CG. Thanks for sharing that: Ruminators and their social support networks. Journal of Personality and Social Psychology. 1999; 77(4):801. [DOI:10.1037/0022-3514.77.4.801] [PMID]
  22. Nolen Hoeksema S. The role of rumination in depressive disorders and mixed anxiety/depressive symptoms. Journal of Abnormal Psychology. 2000; 109(3):504-11. [DOI:10.1037/0021-843X.109.3.504]
  23. Mansouri A, Farnam AR, Bakhshipour Rodsari A, Mahmood-Aliloo M. [Comparisons between rumination in Individual with major depresion disorder, obsessive-compulsive disorder. General Anxiety Disorder and normal persons (Persian)]. Journal of Sabzevar University of Medical Sciences. 2010; 4:26-9.
  24. Pearson M, Brewin CR, Rhodes J, McCarron C. Frequency and nature of rumination in chronic depression: A preliminary study. Cognitive Behaviour Therapy. 2008; 37(3):160-8. [DOI:10.1080/16506070801919224] [PMID]
  25. Papageorgiou C, Wells A. Positive beliefs about depressive rumination: Development and preliminary validation of a self-report scale. Behaviour Therapy. 2001; 32(1):13-26.
  26. Watkins E, Baracaia S. Why do people ruminate in dysphoric moods? Personality and Individual Differences. 2001; 30(5):723-34.
  27. Dugas MJ, schewartz A, Francis K. Intolerance of uncertainty, worry, and depression. Cognitive Therapy and Research. 2004; 28(6):835-42. [DOI:10.1007/s10608-004-0669-0]
  28. Ladouceur R, Gosselin P, Dugas MJ. Experimental manipulation of intolerance of uncertainty: A study of a theoretical model of worry. Behaviour Research and Therapy. 2000; 38(9):933-41.
  29. Grenier S, Ladouceur R. [Manipulation de Intolerance al Incertitude et Inquietudes (French)]. Revue Comedienne Dessciences du Comportment. 2004; 36(1):56-65.
  30. Kendler KS. Major depression and generalised anxiety disorder: same genes, (partly) different environments-revisited. Focus. 2004; 168(3):68-425.
  31. Buhr K, Dugas MJ. The intolerance of uncertainty scale: Psychometric properties of the English version. Behaviour Research and Therapy. 2002; 40(8):931-45.
  32. Sexton KA, Norton PJ, Walker JR, Norton GR. Hierarchical model of generalized and specific vulnerabilities in anxiety. Cognitive Behaviour Therapy. 2003; 32(2):82-94.
  33. Muris P, Roelofs J, Meesters C, Boomsma P. Rumination and worry in nonclinical adolescents. Cognitive Therapy and Research. 2004; 28(4):539-54.
  34. Kraemer HC, Stice E, Kazdin A, Offord D, Kupfer D. How do risk factors work together? Mediators, moderators, and independent, overlapping, and proxy risk factors. American Journal of Psychiatry. 2001; 158(6):848-56. [DOI:10.1176/appi.ajp.158.6.848]
  35. Frazier PA, Tix AP, Barron KE. Testing moderator and mediator effects in counseling psychology research. Journal of Counseling Psychology. 2004; 51(1):115-34. [DOI:10.1037/0022-0167.51.1.115]
  36. Spasojević J, Alloy LB. Rumination as a common mechanism relating depressive risk factors to depression. Emotion. 2001;1(1):25-37. [DOI:10.1037/1528-3542.1.1.25] [PMID]
  37. Kline RB. Principles and practice of structural equation modeling. New York: Guilford; 2010.
  38. Newman MG, Zuellig AR, Kachin KE, Constantino MJ, Przeworski A, Erickson T, et al. Preliminary reliability and validity of the generalized anxiety disorder questionnaire-IV: A revised self-report diagnostic measure of generalized anxiety disorder. Behavior Therapy. 2002; 33(2):215-33. [DOI:10.1016/S0005-7894(02)80026-0]
  39. Abdi R, Bakhshipour Roodsari A, Mahmood Alilou M, Farnam A. [Efficacy evaluation of unified transdiagnostic treatment in Patients with generalized anxiety disorder (Persian)]. International Journal of Behavioral Sciences. 2014; 11(5):245-51.
  40. Abolghasemi A, Narimani M. [Psychological tests (Persian)]. Ardebil: Bagh-e Rezvan; 2006.
  41. Bagherinejhad M, Salehi J, Tabatabayi M. [Relationship between rumination and depression in Sample of iranian students (Persian)]. Journal of Educational Psychology. 2010; 11(1):21-38.
  42. Jöreskog KG, Sörbom D. LISREL 8.80 for Windows [Computer software]. Lincolnwood: Scientific Software International, Inc; 2006.
  43. Anderson JC, Gerbing DW. Structural equation modeling in practice: A review and recommended two-step approach. Psychological Bulletin. 1988; 103(3):411-23.
  44. Chou CP, Bentler PM. Estimates and tests in structural equation modeling. In Hoyle RH, editors. Structural Equation Modeling: Concepts, Issues and Applications. Thousand Oaks, California: Sage; 1995.
  45. Kline RB. Principles and practice of structural equation modeling. New York: Guilford; 2001.
  46. Bentler PM. EQS structural equations program manual. San Fernando Valley, Los Angeles: Encino; 1995.
  47. Preacher KJ, Hayes AF. Asymptotic and resampling strategies for assessing and comparing indirect effects in multiple mediator models. Behavior Research Methods. 2008; 40(3):879-91. [PMID]
  48. Lyubomirsky S, Nolen Hoeksema S. Effects of self-focused rumination on negative thinking and interpersonal problem solving. Journal of Personality and Social Psychology. 1995; 69(1):176-90. [DOI:10.1037/0022-3514.69.1.176]
  49. Davis RN, Nolen Hoeksema S. Cognitive inflexibility among ruminators and nonruminators. Cognitive Therapy and Research. 2000; 24(6):699-711.
  50. Joormann J. Differential effects of rumination and dysphoria on the inhibition of irrelevant emotional material: Ev idence from a negative priming task. Cognitive Therapy and Research. 2006; 30(2):149-60. [DOI:10.1007/s10608-006-9035-8]
  51. Moulds ML, Kandris E, Starr S, Wong ACM. The relation hip between rumination, avoidance and depression in a non-clinical sample. Behaviour Research and Therapy. 2007; 45(2):251-61. [DOI:10.1016/j.brat.2006.03.003] [PMID]
  52. Dobson KS, Dozois DJA. Risk factors in depression. New York: Elsevier; 2008.
  53. Riskind JH, Alloy LB. The Cognitive Vulnerability to Depression (CVD) Project: Current fndings and future directions. In Alloy LB, Rishkind JH, editors. Cognitive Vulnerability to Emotional Disorders. New Jersey: Paulist Press; 2006.
  54. Lyubomirsky S, Kasri F, Zehm K. Dysphoric rumination impairs concentration on academic tasks. Cognitive Therapy and Research. 2003; 27(3):309-30.
  55. Mahmood Aliloo M, Shahjoyi T, Hashemi Z. [Comparision intolerance of uncertainty, cognitive avoidance, negative attitude to problem and positive believes about worry between individual with general anxiety disorder and normal individuals (Persian)]. Journal of Psychology. 2010; 5(20):20-32.
  56. Nolen-Hoeksema S. Responses to depression and their effects on the duration of depressive episodes. Journal of Abnormal Psychology. 1991; 100(4):569-582. [DOI:10.1037/0021-843X.100.4.569] [PMID]
  57. Roberts JE, Gilboa E, Gotlib IH. Ruminative response style and vulnerability to episodes of dysphoria: Gender, neuroticism, and episode duration. Cognitive Therapy and Research. 1998; 22(4):401-23.
  58. Cox BJ, Enns MW, Taylor S. The effect of rumination as a mediator of elevated anxiety sensitivity in major depression. Cognitive Therapy and Research. 2001; 25(5):525-34.
  59. Billings AG, Moos RH. Coping, stress, and social resources among adults with unipolar depression. Journal of Personality and Social Psychology. 1984; 46(4):877-91. [DOI:10.1037/0022-3514.46.4.877] [PMID]
  60. Nolen Hoeksema S, Wisco BE, Lyubomirsky S. Rethinking rumination. Perspectives on Psychological Science. 2008; 3(5):400-24. [DOI:10.1111/j.1745-6924.2008.00088.x] [PMID]
  61. Marroquín BM, Fontes M, Scilletta A, Miranda R. Ruminative subtypes and coping responses: Active and passive pathways to depressive symptoms. Cognition and Emotion. 2010; 24(8):1446-55. [DOI:10.1080/02699930903510212]
  62. Dugas MJ, RobichaudM. Cognitive-behavioral treatment for generalized anxiety disorder: From science to practice. Abingdon: Taylor & Francis; 2007.
نوع مطالعه: پژوهشي اصيل | موضوع مقاله: روانپزشکی و روانشناسی
دریافت: 1396/12/13 | پذیرش: 1397/5/16 | انتشار: 1398/12/20
فهرست منابع
1. Sadock BJ, Sadock VA. Kaplan and Sadock's synopsis of psychiatry: Behavioral sciences/clinical psychiatry. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins; 2011.
2. Shihata S, McEvoy PM, Mullan BA. Pathways from uncertainty to anxiety: An evaluation of a hierarchical model of trait and disorder-specific intolerance of uncertainty on anxiety disorder symptoms. Journal of Anxiety Disorders. 2017; 45:72-9. [DOI: 10.1016/j.janxdis.2016.12.001] [PMID] [DOI:10.1016/j.janxdis.2016.12.001]
3. American Psychiatric Association. Diagnostic and Statistical Manual of Mental disorders (DSM-5). Washington: American Psychiatric Association; 2013.
4. Kessler R, Walters E, Wittchen HU. Epidemiology. In: Heimberg RG, Turk CL, Mennin DS, editors. Generalized Anxiety Disorder: Advances in Research and Practice. New York: Guilford Press; 2004.
5. Ehsanmanesh M. [Epidemiology of mental disorders in Iran (Persian)]. Iranian Journal of Psychiatry & Clinical Psychology. 2001; 6(4):54-70.
6. Omidi A, Tabatabai A, Sazvar A, Akkashe G. [Epidemiology of mental disorders in urbanized areas of Natanz (Persian)]. Iranian Journal of Psychiatry & Clinical Psychology. 2003; 8(4):32-8.
7. Brain C. Advance psychology: Application, issues and perspective. Cheltenham: Nelson Thorenes; 2002.
8. Al Hamzawi AO, Bruffaerts R, Bromet EJ, AlKhafaji AM, Kessler RC. The epidemiology of major depressive episode in the Iraqi general population. PLOS One. 2015; 10(7):e0131937. [DOI:10.1371/journal.pone.0131937] [PMID] [PMCID]
9. Boelen PA, Reijntjes A. Intolerance of uncertainty and social anxiety. Journal of Anxiety Disorders. 2009; 23(1):130-5. [DOI:10.1016/j.janxdis.2008.04.007] [PMID]
10. Agheli F, Hasanzadeh R, Ghasemian D. [Compare of intolerance of uncertainty among obsessive-compulsive disorder, generalized anxiety disorder and healthy subjects (Persian)]. Journal of Novel Applied Sciences. 2013; 2(2):896-9.
11. Buhr K, Dugas MJ. Investigating the construct validity of intolerance of uncertainty and its unique relationship with worry. Journal of Anxiety Disorders. 2006; 20(2):222-36. [DOI:10.1016/j.janxdis.2004.12.004] [PMID]
12. Dugas MJ, Robichaud M. Cognitive-behavioral treatment for generalized anxiety disorder: From science to practice. New York: Routledge; 2007.
13. Freeston MH, Rhéaume J, Letarte H, Dugas MJ, Ladouceur R. Why do people worry? Personality and Individual Differences. 1994; 17(6):791-802. [DOI:10.1016/0191-8869(94)90048-5] [DOI:10.1016/0191-8869(94)90048-5]
14. Holaway RM, Heimberg RG, Coles ME. A comparison of intolerance of uncertainty in analogue obsessive-compulsive disorder and generalized anxiety disorder. Journal of Anxiety Disorders. 2006; 20(2):158-74. [DOI:10.1016/j.janxdis.2005.01.002] [PMID]
15. Dugas MJ, Buhr K, Ladouceur R. The role of intolerance of uncertainty in the etiology and maintenance of generalized anxiety disorder. In: Heimberg RG, Turk CL, Mennin DS, editors. Generalized Anxiety Disorder: Advances in Research and Practice. New York: Guilford Press; 2003. [PMCID]
16. Heimberg RG, Turk CL, Mennin DS. Generalized anxiety disorder: Advances in research and practice. New York: Guilford Press; 2004.
17. de Jong Meyer R, Beck B, Riede K. Relationships between rumination, worry, intolerance of uncertainty and metacognitive beliefs. Personality and Individual Differences. 2009; 46(4):547-51. [DOI:10.1016/j.paid.2008.12.010] [DOI:10.1016/j.paid.2008.12.010]
18. Ward A, Lyubomirsky S, Sousa L, Nolen Hoeksema S. Can't quite commit: Rumination and uncertainty. Personality and Social Psychology Bulletin. 2003; 29(1):96-107. [DOI:10.1177/0146167202238375] [DOI:10.1177/0146167202238375]
19. Hartley S, Haddock G, e Sa DV, Emsley R, Barrowclough C. An experience sampling study of worry and rumination in psychosis. Psychological Medicine. 2014; 44(8):1605-14. [DOI:10.1017/S0033291713002080] [PMID] [DOI:10.1017/S0033291713002080]
20. Wolkenstein L, Zwick JC, Hautzinger M, Joormann J. Cognitive emotion regulation in euthymic bipolar disorder. Journal of Affective Disorders. 2014; 160:92-7. [DOI:10.1016/j.jad.2013.12.022 ] [PMID] [DOI:10.1016/j.jad.2013.12.022]
21. Nolen Hoeksema S, Davis CG. Thanks for sharing that: Ruminators and their social support networks. Journal of Personality and Social Psychology. 1999; 77(4):801. [DOI:10.1037/0022-3514.77.4.801] [PMID] [DOI:10.1037/0022-3514.77.4.801]
22. Nolen Hoeksema S. The role of rumination in depressive disorders and mixed anxiety/depressive symptoms. Journal of Abnormal Psychology. 2000; 109(3):504-11. [DOI:10.1037/0021-843X.109.3.504] [DOI:10.1037/0021-843X.109.3.504]
23. Mansouri A, Farnam AR, Bakhshipour Rodsari A, Mahmood-Aliloo M. [Comparisons between rumination in Individual with major depresion disorder, obsessive-compulsive disorder. General Anxiety Disorder and normal persons (Persian)]. Journal of Sabzevar University of Medical Sciences. 2010; 4:26-9.
24. Pearson M, Brewin CR, Rhodes J, McCarron C. Frequency and nature of rumination in chronic depression: A preliminary study. Cognitive Behaviour Therapy. 2008; 37(3):160-8. [DOI:10.1080/16506070801919224] [PMID] [DOI:10.1080/16506070801919224]
25. Papageorgiou C, Wells A. Positive beliefs about depressive rumination: Development and preliminary validation of a self-report scale. Behaviour Therapy. 2001; 32(1):13-26. [DOI:10.1016/S0005-7894(01)80041-1]
26. Watkins E, Baracaia S. Why do people ruminate in dysphoric moods? Personality and Individual Differences. 2001; 30(5):723-34. [DOI:10.1016/S0191-8869(00)00053-2]
27. Dugas MJ, schewartz A, Francis K. Intolerance of uncertainty, worry, and depression. Cognitive Therapy and Research. 2004; 28(6):835-42. [DOI:10.1007/s10608-004-0669-0] [DOI:10.1007/s10608-004-0669-0]
28. Ladouceur R, Gosselin P, Dugas MJ. Experimental manipulation of intolerance of uncertainty: A study of a theoretical model of worry. Behaviour Research and Therapy. 2000; 38(9):933-41. [DOI:10.1016/S0005-7967(99)00133-3]
29. Grenier S, Ladouceur R. [Manipulation de Intolerance al Incertitude et Inquietudes (French)]. Revue Comedienne Dessciences du Comportment. 2004; 36(1):56-65.
30. Kendler KS. Major depression and generalised anxiety disorder: same genes, (partly) different environments-revisited. Focus. 2004; 168(3):68-425.
31. Buhr K, Dugas MJ. The intolerance of uncertainty scale: Psychometric properties of the English version. Behaviour Research and Therapy. 2002; 40(8):931-45. [DOI:10.1016/S0005-7967(01)00092-4]
32. Sexton KA, Norton PJ, Walker JR, Norton GR. Hierarchical model of generalized and specific vulnerabilities in anxiety. Cognitive Behaviour Therapy. 2003; 32(2):82-94. [DOI:10.1080/16506070302321] [PMID]
33. Muris P, Roelofs J, Meesters C, Boomsma P. Rumination and worry in nonclinical adolescents. Cognitive Therapy and Research. 2004; 28(4):539-54. [DOI:10.1023/B:COTR.0000045563.66060.3e]
34. Kraemer HC, Stice E, Kazdin A, Offord D, Kupfer D. How do risk factors work together? Mediators, moderators, and independent, overlapping, and proxy risk factors. American Journal of Psychiatry. 2001; 158(6):848-56. [DOI:10.1176/appi.ajp.158.6.848] [DOI:10.1176/appi.ajp.158.6.848]
35. Frazier PA, Tix AP, Barron KE. Testing moderator and mediator effects in counseling psychology research. Journal of Counseling Psychology. 2004; 51(1):115-34. [DOI:10.1037/0022-0167.51.1.115] [DOI:10.1037/0022-0167.51.1.115]
36. Spasojević J, Alloy LB. Rumination as a common mechanism relating depressive risk factors to depression. Emotion. 2001;1(1):25-37. [DOI:10.1037/1528-3542.1.1.25] [PMID] [DOI:10.1037/1528-3542.1.1.25]
37. Kline RB. Principles and practice of structural equation modeling. New York: Guilford; 2010.
38. Newman MG, Zuellig AR, Kachin KE, Constantino MJ, Przeworski A, Erickson T, et al. Preliminary reliability and validity of the generalized anxiety disorder questionnaire-IV: A revised self-report diagnostic measure of generalized anxiety disorder. Behavior Therapy. 2002; 33(2):215-33. [DOI:10.1016/S0005-7894(02)80026-0] [DOI:10.1016/S0005-7894(02)80026-0]
39. Abdi R, Bakhshipour Roodsari A, Mahmood Alilou M, Farnam A. [Efficacy evaluation of unified transdiagnostic treatment in Patients with generalized anxiety disorder (Persian)]. International Journal of Behavioral Sciences. 2014; 11(5):245-51.
40. Abolghasemi A, Narimani M. [Psychological tests (Persian)]. Ardebil: Bagh-e Rezvan; 2006.
41. Bagherinejhad M, Salehi J, Tabatabayi M. [Relationship between rumination and depression in Sample of iranian students (Persian)]. Journal of Educational Psychology. 2010; 11(1):21-38.
42. Jöreskog KG, Sörbom D. LISREL 8.80 for Windows [Computer software]. Lincolnwood: Scientific Software International, Inc; 2006.
43. Anderson JC, Gerbing DW. Structural equation modeling in practice: A review and recommended two-step approach. Psychological Bulletin. 1988; 103(3):411-23. [DOI:10.1037/0033-2909.103.3.411]
44. Chou CP, Bentler PM. Estimates and tests in structural equation modeling. In Hoyle RH, editors. Structural Equation Modeling: Concepts, Issues and Applications. Thousand Oaks, California: Sage; 1995.
45. Kline RB. Principles and practice of structural equation modeling. New York: Guilford; 2001.
46. Bentler PM. EQS structural equations program manual. San Fernando Valley, Los Angeles: Encino; 1995.
47. Preacher KJ, Hayes AF. Asymptotic and resampling strategies for assessing and comparing indirect effects in multiple mediator models. Behavior Research Methods. 2008; 40(3):879-91. [PMID] [DOI:10.3758/BRM.40.3.879] [PMID]
48. Lyubomirsky S, Nolen Hoeksema S. Effects of self-focused rumination on negative thinking and interpersonal problem solving. Journal of Personality and Social Psychology. 1995; 69(1):176-90. [DOI:10.1037/0022-3514.69.1.176] [DOI:10.1037/0022-3514.69.1.176]
49. Davis RN, Nolen Hoeksema S. Cognitive inflexibility among ruminators and nonruminators. Cognitive Therapy and Research. 2000; 24(6):699-711. [DOI:10.1023/A:1005591412406]
50. Joormann J. Differential effects of rumination and dysphoria on the inhibition of irrelevant emotional material: Ev idence from a negative priming task. Cognitive Therapy and Research. 2006; 30(2):149-60. [DOI:10.1007/s10608-006-9035-8] [DOI:10.1007/s10608-006-9035-8]
51. Moulds ML, Kandris E, Starr S, Wong ACM. The relation hip between rumination, avoidance and depression in a non-clinical sample. Behaviour Research and Therapy. 2007; 45(2):251-61. [DOI:10.1016/j.brat.2006.03.003] [PMID] [DOI:10.1016/j.brat.2006.03.003]
52. Dobson KS, Dozois DJA. Risk factors in depression. New York: Elsevier; 2008.
53. Riskind JH, Alloy LB. The Cognitive Vulnerability to Depression (CVD) Project: Current fndings and future directions. In Alloy LB, Rishkind JH, editors. Cognitive Vulnerability to Emotional Disorders. New Jersey: Paulist Press; 2006.
54. Lyubomirsky S, Kasri F, Zehm K. Dysphoric rumination impairs concentration on academic tasks. Cognitive Therapy and Research. 2003; 27(3):309-30. [DOI:10.1023/A:1023918517378]
55. Mahmood Aliloo M, Shahjoyi T, Hashemi Z. [Comparision intolerance of uncertainty, cognitive avoidance, negative attitude to problem and positive believes about worry between individual with general anxiety disorder and normal individuals (Persian)]. Journal of Psychology. 2010; 5(20):20-32.
56. Nolen-Hoeksema S. Responses to depression and their effects on the duration of depressive episodes. Journal of Abnormal Psychology. 1991; 100(4):569-582. [DOI:10.1037/0021-843X.100.4.569] [PMID] [DOI:10.1037/0021-843X.100.4.569]
57. Roberts JE, Gilboa E, Gotlib IH. Ruminative response style and vulnerability to episodes of dysphoria: Gender, neuroticism, and episode duration. Cognitive Therapy and Research. 1998; 22(4):401-23. [DOI:10.1023/A:1018713313894]
58. Cox BJ, Enns MW, Taylor S. The effect of rumination as a mediator of elevated anxiety sensitivity in major depression. Cognitive Therapy and Research. 2001; 25(5):525-34. [DOI:10.1023/A:1005580518671]
59. Billings AG, Moos RH. Coping, stress, and social resources among adults with unipolar depression. Journal of Personality and Social Psychology. 1984; 46(4):877-91. [DOI:10.1037/0022-3514.46.4.877] [PMID] [DOI:10.1037/0022-3514.46.4.877]
60. Nolen Hoeksema S, Wisco BE, Lyubomirsky S. Rethinking rumination. Perspectives on Psychological Science. 2008; 3(5):400-24. [DOI:10.1111/j.1745-6924.2008.00088.x] [PMID] [DOI:10.1111/j.1745-6924.2008.00088.x]
61. Marroquín BM, Fontes M, Scilletta A, Miranda R. Ruminative subtypes and coping responses: Active and passive pathways to depressive symptoms. Cognition and Emotion. 2010; 24(8):1446-55. [DOI:10.1080/02699930903510212] [DOI:10.1080/02699930903510212]
62. Dugas MJ, RobichaudM. Cognitive-behavioral treatment for generalized anxiety disorder: From science to practice. Abingdon: Taylor & Francis; 2007.
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology

Designed & Developed by : Yektaweb