چکیده

هدف: این پژوهش به منظور بررسی کارآیی روش درمانی عصبی – روانی دلاکاتو در درمان کودکان پسر بیش فعال
 12-7  سال انجام شده است.

روش: 60 نفر از 120 پسر مراجعه کننده به مطب روانپزشکان و درمانگاه کودکان بیمارستان روزبه، که بر پایه ملاکهای تشخیصی DSM-IV و مقیاس والدین و معلم کانرز مبتلا به ADHD بودند، به صورت تصادفی انتخاب شدند. در مرحله پیش از درمان مقیاس والدین و معلم کانرز برای کل کودکان اجرا شد. گروه آزمایش تحت درمان روش عصبی ـ روانی دلاکاتو قرار گرفتند. پس از پایان درمان که مدت 4 ماه طول کشید، دوباره مقیاس والدین و معلم کانرز با هر دو گروه اجرا شد.

یافته‏ها : تحلیل داده‏های پژوهش به کمک شاخصهای مرکزی و به کارگیری آزمون t برای مقایسه میانگین گروههای همبسته نشان داد که میان رفتار بیش فعالانه همراه با نقص توجه کودکان تحت درمان و کودکان گروه گواه تفاوت معناداری وجود دارد.