چکیده

هدف: هدف از این بررسی مقایسه نگرانی کودکان بهنجار و کودکان بیمار مضطرب شهرستان دشتستان از نظر میزان نگرانی بوده است.

روش: پژوهش حاضر از نوع پژوهش‏های پس رویدادی است.  این بررسی در دو مرحله مقدماتی و اصلی اجرا گردید. نخست در مرحله مقدماتی، پس از بررسی پایایی و روایی ابزارهای پژوهش در مرحله اصلی، اجرای نهایی آزمونها،‌ بر روی آزمودنیهای شرکت کننده انجام گردید و داده‏های بدست آمده با یکدیگر مقایسه شدند. آزمودنیهای بیمار را یک گروه 30 نفری (17 دختر و 13 پسر) و آزمودنیهای بهنجار را یک گروه 50 نفری (26 دختر و 24 پسر) تشکیل می‏دادند. گروهها از نظر سن، جنس و تحصیلات همتاسازی گروهی شدند. سن آزمودنیها از 8 تا 14 سال و تحصیلاتشان از کلاس دوم دبستان تا سوم راهنمایی بود. ابزارهای به کار برده شده عبارت بودند از: سیاهه نگرانی کودکان، پرسشنامه نگرانی کودکان و مقیاس تجدید نظر شده اضطراب آشکار کودکان.

یافته‏ها:  این پژوهش نشان داد بین دو گروه کودکان بهنجار و بیمار از نظر شاخص‏های نگرانی تفاوت معنی‏داری وجود دارد و آزمودنی‏های بیمار نسبت به آزمودنی‏های بهنجار نگرانی شدیدتری گزارش کردند. در بررسی تأثیر سن و جنسیت بر شاخص‏های نگرانی، نتایج نشان داد که کودکان بزرگتر اغلب راجع به عملکرد فردی و کودکان کوچکتر راجع به آسیب شخصی نگرانی‏های بیشتری را داشتند و همچنین شمار موارد نگرانی‏های پسران بیش از دختران بود. در بررسی شاخص‏های نگرانی در گروه‏های مختلف بیماران، نتایج نشان داد که بین نوع بیماری و شاخص‏های نگرانی ارتباط معنی داری وجود ندارد.