چکیده

هدف: هدف از این پژوهش بررسی میزان شیوع سوءرفتار در دانش‌آموزان دوره راهنمایی شهرستان خرم‌آباد و تعیین عوامل مؤثر بر آن بوده است.

روش: 240 نفر از دانش‌آموزان (117 دختر و 123 پسر) پایه‌های اول، دوم و سوم دوره راهنمایی که به تصادف انتخاب شده بودند در یک پژوهش توصیفی- مقطعی بررسی شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسش‌نامه کودک‌آزاری و بی‌توجهی بود. داده‌ها به‌کمک روش‌های آماری توصیفی و آزمون آماری c²  تحلیل گردیدند.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که بیشترین فراوانی سوءرفتار مربوط به سوءرفتار عاطفی نسبت به فرد مورد بررسی و به‌ترتیب از سوی پدر، مادر، خواهر و برادر در هر دو گروه پسران و دختران بوده است (6/91%). سوءرفتار بدنی در دختران و پسران 2/58% است که بیشتر از سوی والدین و برادر گزارش شده است. سوءرفتار جنسی با فراوانی 38 نفر تنهادر دختران (5/32%) گزارش شد. همچنین بین وضعیت مالی خانواده، ترتیب تولد، بیماری روانی و اعتیاد افراد خانواده، میزان معاشرت افراد خانواده و سوءرفتار جسمی و عاطفی ارتباط معنی‌دار دیده شد. بین سن والدین و سوءرفتار عاطفی و بدنی و نیز بین میزان تحصیلات، شغل والدین و سوءرفتار عاطفی ارتباط معنی‌داری دیده نشد.

نتیجه: سوءرفتار با کودکان در خانواده‌ها شایع است و بیشترین میزان سوءرفتار از سوی پدران و مادران اعمال می‌شود.