چکیده

هدف: این پژوهش با هدف سنجش دانش پزشکان عمومی درباره اختلال تبدیلی و سایر اختلال‌های پزشکی انجام شده است.

روش:  آزمودنی‌های پژوهش را 136 نفر از پزشکان عمومی تشکیل داده‌اند که به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شده بودند. ابزار پژوهش پرسشنامه‌ای عبارت از بیست پرسش دربردارنده شرح حال بیماران فرضی و پرسش‌هایی درباره تشخیص و درمان بود. نتایج 136 پاسخنامه، که پیش از شرکت در دو دوره بازآموزی مدون روانپزشکی برای پزشکان عمومی، تکمیل نموده بودند، با استفاده از آزمون‌های آماری کولوموگوروف- اسمیرنوف، من- ویتنی و کروسکال- والیس تحلیل شد.

یافته‌ها: بیشتر پزشکان، علیرغم به‌دست‌آوردن نمره بالا در پرسش‌‌های مربوط به تشخیص پزشکی، در پاسخ به پرسش‌های مربوط به تشخیص اختلال تبدیلی نمره پایینی به‌دست آوردند، به‌طوری که به پرسش‌های مربوط به تشخیص صرع کاذب، فلج تبدیلی و کوری تبدیلی تنها بترتیب 24، 16و 22 درصد آزمون شوندگان به‌درستی پاسخ دادند. میانگین این نمرات در گروههای مختلف از نظر جنس و دانشگاه محل تحصیل تفاوت معنی‌داری  نداشت، اما با افزایش سن و مدت فراغت از تحصیل ، سطح نمرات کاهش می‌یافت که این کاهش فقط در مورد تشخیص اختلال تبدیلی معنی‌دار بود.

نتیجه: بر پایه یافته‌های پژوهش حاضر دانش پزشکان مورد بررسی در زمینه تشخیص موارد پزشکی در سطحی مطلوب است. اما در زمینه تشخیص اختلال تبدیلی از این نظر در سطح پایینی بوده‌اند.