هدف: این پژوهش برای تعیین میزان افسردگی و نیازهای مشاوره‏ای زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعه‏کننده به مراکز شیمی درمانی شهر کرمان انجام گردیده است. روش: 120 بیمار مراجعه‏کننده به مراکز شیمی درمانی شهر کرمان طی یک‏ سال که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند با استفاده از پرسشنامه استاندارد افسردگی بک و پرسشنامه‏ای در زمینه نیازهای مشاوره‏ای مورد بررسی قرار گرفتند. داده‏ای پژوهش به کمک آزمون کروسکال والیس و آزمون خی دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‏ها: این بررسی نشان داد که بیشتر بیماران(3/68%) در گروه سنی 35 تا 55 سالگی بوده و شدت افسردگی 8/40% بیماران در سطح متوسط تا شدید بوده است. هیچ یک از بیماران سابقه مشاوره درمانی نداشته و 60% آنان انجام مشاوره را در زمانی که تحت درمانهای ضد سرطان بودند لازم دانسته‏اند. 6/91 درصد بیماران در حد زیاد نیاز مشاوره‏ای داشته‏اند. میان وضعیت شغلی و تحصیلی با شدت افسردگی تفاوت آماری معنی‏داری دیده شد. با افزایش‏ میزان تحصیلات شدت افسردگی کاهش یافته و افراد شاغل کمتر از افراد خانه‏دار افسرده بودند. بیشترین نیاز به مشاوره‏ مربوط به گروه پرتو- شیمی درمانی بوده است (3/59%) و ارتباطی بین افسردگی و نیاز مشاوره دیده نشد.