هدف : شناسایی مسیری که بیماران روانی برای دسترسی به خدمات روانپزشکی طی می‏کنند، میزان مراجعه آنان به‏ پزشکان عمومی، سایر متخصصان، مراکز بهداشتی- درمانی، درمانگران سنتی، به کار بردن داروهای گیاهی و چگونگی‏ ارجاع ایشان به مرکز آموزشی- درمانی امام حسین(ع) هدف این پژوهش است. روش: با استفاده از یک پرسشنامه 23 ماده‏ای، 256 نفر (109 زن و 147 مرد) از مراجعه‏کنندگان به این مرکز مورد بررسی قرار گرفتند. این افراد براساس‏ نمونه گیری تصادفی انتخاب شده بودند، میانگین سنی آنان 2/14+-9/28 سال، 41% متأهل و 5/55% مجرد بودند. برای‏ تجزیه و تحلیل یافته‏های پژوهش آزمون خی دو به کار گرفته شد. یافته‏ها: نتایج نشان داد که 3/84% از افراد مورد بررسی‏ در نخستین اقدام برای درمان بیماری فعلی خود به پزشکان و مراکز درمانی و 5/14% به درمانگران سنتی و درمانهای‏ جایگزین مراجعه نموده بودند، 5/42% از کل افراد در طول مدت بیماری خود به دعانویس مراجعه کرده بودند. 7/65% از مراجعه‏کنندگان به مرکز مورد بررسی، توسط بستگان، دوستان و آشنایان به این مرکز معرفی شده بودند. میانگین فاصله‏ زمانی میان بروز نخستین نشانه‏های بیماری تا مراجعه به نخستین درمانگر، 2/2+-08/4 سال و میانگین فاصله زمانی میان‏ بروز نخستین نشانه‏های بیماری تا مراجعه به روانپزشک یا مرکز روانپزشکی 6/3+-4/5 سال بوده است. نتیجه: نتایج‏ نشان داد که درمانگران سنتی هنوز نقش مهمی در جذب بیماران دارند و نزدیک به یک‌چهارم بیماران پس از مزمن شدن بیماری به‏ روانپزشک مراجعه می‏کنند.