دوره 18، شماره 4 - ( زمستان 1391 )                   جلد 18 شماره 4 صفحات 292-284 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Eslami Shahrbabaki M, Sabzevari L, Haghdoost A, Davari Ashtiani R. A Randomized Double Blind Crossover Study on the Effectiveness of Buspirone and Methylphenidate in Treatment of Attention Deficit /Hyperactivity Disorder in Children and Adolescents . IJPCP 2013; 18 (4) :284-292
URL: http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-1933-fa.html
اسلامی شهربابکی مهین، سبزواری لعیا، حقدوست علی‌اکبر، داوری آشتیانی رزیتا. مقایسه اثربخشی بوسپیرون و متیل‌فنیدیت در کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش‌فعالی به‌صورت متقاطع و دوسوکور. مجله روانپزشكي و روانشناسي باليني ايران. 1391; 18 (4) :284-292

URL: http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-1933-fa.html


1- مرکز تحقیقات علوم اعصاب، گروه روانپزشکی دانشکده پزشکی مهندس افضلی‌پور، بیمارستان شهید بهشتی
2- مرکز تحقیقات علوم اعصاب دانشگاه علوم‌ پزشکی کرمان ، dr_sabzevari@yahoo.com
3- دانشگاه علوم‌ پزشکی کرمان
4- دانشگاه علوم‌ پزشکی شهید بهشتی
چکیده:   (13482 مشاهده)

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی بوسپیرون و متیل­فنیدیت در درمان اختلال نقص توجه/ بیش‌فعالی (ADHD) انجام شد. روش: در یک کارآزمایی بالینی، با کاربرد طرح متقاطع و دوسوکور، 40 کودک و نوجوان 16-6 ساله مبتلا به ADHD به‌روش آسان انتخاب و با روش تصادفی­سازی بلوکی در دو گروه قرار گرفتند. پژوهش دارای دو مرحه هشت­هفته­ای، همراه با یک هفته بدون درمان بود. به گروه یک در مرحله اول متیل­فنیدیت و در مرحله دوم بوسپیرون داده شد و برای گروه دوم به­صورت وارون عمل شد. دوز هر دو دارو 5/0 میلی­گرم به‌ازاء هر کیلوگرم وزن بدن در نظر گرفته شد. برای گردآوری داده­ها پرسشنامه تشخیص اختلال نقص توجه/ بیش‌فعالی (ADHD-DQ)، نسخه پدر/ مادر و آموزگار مقیاس درجه­بندی ADHD (ADHD-RS) و پرسش‌نامه عوارض داروهای بوسپیرون و متیل‌فنیدیت به­کار رفت. پس از هفته‌های دوم، چهارم، ششم و هشتم در هر مرحله، نسخه پدر/ مادر و آموزگار ADHD-RS و پرسشنامه عوارض جانبی دارو تکمیل شد. داده­ها با روش تحلیل واریانس با اندازه­های مکرر تحلیل شد. یافته‌ها: در پایان هر مرحله پژوهش، نسبت به شروع درمان و طی هفته‌های مختلف آن، نمره خرده­مقیاس­های نقص توجه، بیش‌فعالی و تکانشگری ADHD-R تحت تأثیر هر دو دارو کاهش داشتند و بین دو دارو تفاوتی دیده نشد. تأثیر متیل­فنیدیت بر کاهش نشانه‌ها زودتر از بوسپیرون ظاهر شد و با گذشت زمان، کاهش نمره­ها بیشتر بود. عوارض جانبی متیل­فنیدیت نیز بیشتر بود (0001/0>p). نتیجه­گیری: به‌نظر می­رسد بوسپیرون در درمان ADHD، با عوارض جانبی کمتر، به­اندازه متیل‌فنیدیت مؤثر باشد.

متن کامل [PDF 213 kb]   (3559 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصيل | موضوع مقاله: روانپزشکی و روانشناسی
دریافت: 1392/3/26 | پذیرش: 1392/4/4 | انتشار: 1392/4/4

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology

Designed & Developed by : Yektaweb