دوره 9، شماره 2 - ( پاييز 1382 )
جلد 9 شماره 2 صفحات 39-30 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- ، E-mail: andisheh@tehranpi.org
چکیده: (18687 مشاهده)
چکیده
هدف: در این پژوهش فرضیه‌ی نارسایی کارکردهای قطعه پیشانی در اختلال سلوک مورد بررسی قرار گرفته است.
روش: عملکرد 21 نوجوان پسر مبتلا به اختلال سلوک در آزمون‌های شناختی مرتبط با کارکردهای قطعه‌پیشانی با 21 نفر نوجوان پسر گروه گواه مقایسه شده است. گردآوری داده‌ها به کمک آزمون استروپ، آزمون دسته‌بندی کارت‌های ویسکانسین و آزمون عملکرد مداوم انجام شد و به‌کمک آزمون‌های آماریt ، تحلیل واریانس و ضریب همبستگی تحلیل گردید.
یافته‌ها: نوجوانان مبتلا به اختلال سلوک در بیشتر مقیاس‌های شناختی مرتبط با کارکردهای قطعه‌پیشانی (زمان واکنش و خطای اعلام کاذب آزمون استروپ، خطای حذف آزمون عملکرد مداوم و خطای درجاماندگی آزمون دسته‌بندی کارت‌های ویسکانسین) عملکرد ضعیف‌تری از خود نشان دادند.
نتیجه: نوجوانان مبتلا به اختلال سلوک در زمینه کارکرد قطعه پیشانی دچار نارسایی‌هایی هستند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |