چکیده

هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین ارتباط بین اختلال عملکرد جنسی و وضعیت روانی مراجعه‌کنندگان به کلینیک روانپزشکی بوده است.

روش: این بررسی از نوع مورد- شاهد می‌باشد. گروه مورد را 165 نفر از بیماران سرپایی مراجعه‌کننده به کلینیک روانپزشکی تشکیل دادند که دارای تشخیص‌های افسردگی، اضطراب، ترس مرضی، پرخاشگری و شکایت‌های جسمانی بودند (از هر اختلال 33 نفر). گروه شاهد 33 نفر از کسانی که هیچ سابقه مراجعه به روانپزشک نداشتند و داروهای عصبی مصرف نمی‌کردند و از میان همراهان و ملاقات‌کنندگان بیماران انتخاب شدند. این افراد به روش غیرتصادفی و به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها روش مصاحبه و پرسش‌نامه به کار برده شد. ابزار سنجش این بررسی شامل یک پرسش‌نامه ویژگی‌های جمعیت‌شناختی، پرسش‌نامه اختلال عملکرد جنسی و فهرست علامت‌های 90 سؤالی بوده است.

یافته‌ها: نتایج به دست آمده نشان داد که بین توزیع اختلال عملکرد جنسی در گروه‌های مورد و شاهد تفاوت معنی‌دار وجود دارد. هم‌چنین این تفاوت بین بیماران افسرده و گروه شاهد، بیماران دچار پرخاشگری و گروه شاهد و بیماران با شکایت‌های جسمانی و گروه شاهد دیده شد و نیز  نشان داده شد که بین دو گروه مورد و شاهد در اختلال‌‌های میل و ارگاسم تفاوت معنی‌دار وجود دارد.

نتیجه: اختلال‌های جنسی در مراجعه‌کنندگان به درمانگاه‌های روانپزشکی بیشتر از جمعیت عادی است.