هدف: این پژوهش با هدف تعیین میزان شیوع اختلالهای سلوک و نافرمانی در میان دانش‏آموزان راهنمایی استان‏ کردستان در سال 1378 انجام شده است. روش: آزمودنیهای پژوهش 2760 نفر(924 پسر و 1836 دختر)دانش‏آموز مقطع راهنمایی می‏باشند که به روش نمونه‏گیری چند مرحله‏ای- تصادفی انتخاب شده‏اند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه علائم مرضی کودکان همراه با یک پرسشنامه در زمینه ویژگیهای جمعیت شناختی بوده است. برای تجزیه و بهره‏ تحلیل داده‏های پژوهش از شیوه‏های آمار توصیفی و آزمون شیوع X² گرفته شده است. یافته‏ها: این بررسی نشان داد که‏ اختلالهای نافرمانی و سلوک به ترتیب 3/6% و 9/6% می‏باشد. همچنین حساسیت سؤالات مربوط به اختلالهای سلوک و نافرمانی در پرسشنامه علائم مرضی کودکان که بر اساس نتایج پژوهش حاضر به دست آمده به ترتیب 85% و 80% بوده‏ است. این پژوهش نشان داد که بین معدل سال گذشته دانش‏آموزان و اختلالهای نافرمانی و سلوک رابطه معنی‏داری‏ وجود دارد (01/0 والدین با > p). همچنین بین جنسیت و اختلال سلوک رابطه معنی‏داری دیده شد (01/0 > p سابقه طلاق‏ اختلالهای نافرمانی و سلوک و بین درآمد خانواده و اختلال سلوک نیز رابطه معنی‏دار بوده است.