هدف پژوهش حاضر بررسی همه‏گیر شناسی اختلالهای روانی در کارگران کارگاههای شهرکرد و بروجن بود. پس از انجام‏ پیش پژوهش و تعیین نقطه برش پرسشنامه، در یک بررسی دو مرحله‏ای نخست 503 نفر توسط پرسشنامه SRQ-24 مورد ارزیابی قرار گرفتند و در مرحله دوم 148 نفر که نمره برابر و یا بالاتر از نقطه برش (نمره 7) بدست آورده بودند به کمک‏ چک لیست مصاحبه بالینی براساس ملاکهای تشخیصی DSM-IV مورد بررسی قرار گرفته و میزان شیوع اختلالهای روانی‏ در نمونه مورد بررسی مشخص شد. نتایج نشان داد که میزان شیوع اختلالهای روانی 88/19% (4/23% زنان و 1/19% مردان) است. اختلالهای اضطرابی و خلقی به ترتیب با 75/7% و 96/6% شایعترین اختلالهای روانی بودند. اختلالهای شبه‏ جسمی با 39/2% و اختلالهای تطابق با 39/1% در رده‏های بعدی قرار داشتند. این بررسی نشان داد که میزان شیوع‏ اختلالهای روانی در کارگران ماهر 6/22% است و کارگران نیمه ماهر و کارگران ساده به ترتیب با 4/20% و 6/18% در رده‏های بعدی قرار دارند. نتایج همچنین نشان داد که رابطه معنی‏داری میان سطح تحصیلات و وضعیت تأهل با ابتلاء به‏ اختلالهای روانی وجود دارند. در این پژوهش میزان شیوع اختلالهای روانی با محاسبه بیش از یک تشخیص روانپزشکی‏ 26% بود.