هدف: مراد از انجام این پژوهش بررسی تأثیر تغییر رفتارهای مقابله‏ای پدران و مادران کودکان مبتلا به شب ادراری در رفتار کودکان در زمینه خشک نگهداشتن بستر بوده است. روش: این پژوهش یک بررسی آزمایشی است که در سال 1378 در دبستانهای‏ منطقه 11 و 12 شهر تهران انجام گرفته است. نمونه‏های مورد نظر با توجه به معیار تشخیصی DSM-IV انتخاب و سپس به‏ تصادف در سه گروه آموزشی، دارویی و توأم جای داده شدند. اطلاعات اولیه والدین بر اساس«الگوی باورهای بهداشتی» استخراج و ابعاد رفتاری آنان در دو بعد عمومی و اختصاصی پس از ارائه آموزش و مشاوره مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‏ها: رفتارهای والدین با کودکان با اختلاف میانگین 37/4 در گروه توأم، 83/2 در گروه آموزشی و 83/3 در گروه دارو درمانی تفاوت معنی‏داری نشان داده است. در رفتارهای مقابله‏ای کودکان نسبت به پیش و پس از مداخله در سه گروه مورد نظر تفاوت معنی‏داری دیده نشد. همچنین میان رفتارهای والدین با کودکان پیش از خوابیدن، در گروه توأم و آموزشی‏ تفاوت معنی‏دار در میانگین مشاهده شده اما در گروه دارو درمانی تفاوت معنی‏دار دیده نشده است و میان رفتارهای‏ والدین پس از خیس کردن تنها در گروهی که دارو به کار برده شده تفاوت معنی‏داری مشاهده گردیده است. نتیجه: این‏ بررسی نشان داد که همراه کردن دارو درمانی با روشهای آموزشی کارآیی بیشتری در درمان شب ادراری کودکان داشته است.